Tom, Rozdzial
1 I,1 | o niczym...~- Oni też to samo mówili... Ho! harde jakieś
2 I,6 | i wojownicy uręczali, że samo tylko Wielkie Księstwo mogło
3 I,6 | wsławiony, którego imię samo aż do szkłowskiej przegranej
4 I,7 | posłowie zagraniczni toż samo powiadają; żaden też nad
5 I,8 | potem laudańscy ludzie to samo po wyprawie czynili.~- Prosty
6 I,8 | bo choć odjadę na wojnę, samo imię bronić cię będzie.~
7 I,8 | jadący naprzeciw uczynili toż samo i wkrótce pan Wołodyjowski
8 I,10 | tejże chwili widocznie toż samo na myśl przyszło, bo skinął
9 I,10 | niezmiernej sławy, że na samo imię jego pierzchną wszyscy
10 I,12 | mnie przyjechał, a my tak samo tu jechali myśląc, że pierwsi
11 I,12 | to nie Opaliński.~- Toż samo wczoraj mówiliśmy w Upicie.~-
12 I,16 | myśleli wszyscy. Ja sam to samo myślałem, pókiś mi wasza
13 I,17 | Oskierko. - Ja go znam. Tak samo mógłbyś waszmość jego koniowi
14 I,17 | oboźnym koronnym, ale tak samo mógłby być u mnie w Tykocinie
15 I,20 | nią dwie inne uczyniły toż samo.~- Nie pozwól mnie szarpać
16 I,22 | wypogodziła się zupełnie. Samo porównanie i zestawienie
17 I,22 | że opierać się byłoby to samo, co ściągać na się oczy
18 I,22 | chwili ona uczyniła toż samo, i oboje spuścili co prędzej
19 I,22 | Szczaniecki. - Kubek w kubek to samo powiadali Radziejowski i
20 I,23 | obcym, ale polskim, które by samo przez się świadczyło, że
21 I,23 | i muszą nas ujmować, toż samo elektor. Jeśli zaś recedere
22 I,25 | myślisz waćpan żeby się tak samo zacięcie broniła?~- Wasza
23 I,26 | wielkiemu ojcu mojemu toż samo się przygodziło... Jeno,
24 II,3 | Andrzeju zmieniła się tak samo jaki zewnętrzna postać.~-
25 II,4 | zatrzęsło się w piersi na samo miano. I przyszło mu na
26 II,4 | był właśnie wieczór, tak samo na kominie palił się ogień,
27 II,5 | nie po to, żebyś mu tak samo nie wierzył, jak pismu jego
28 II,6 | zajmować ją dalej znaczyło to samo, jak słusznie zauważył w
29 II,6 | taką wyprawę iść, to to samo, co zjeść miskę jajecznicy.
30 II,8 | pamięć młode lata, gdy tak samo gasił wszystkich na dworze
31 II,8 | świetnym kawalerze, który toż samo nosił nazwisko.~Rozochocił
32 II,9 | Andrzej.~- Pieniądze albo to samo co pieniądze, bo kwit.~-
33 II,10 | innych miejscach mogłeś toż samo ujrzeć, a choć stolica poddała
34 II,10 | i tylu nie znalazło. Tak samo nie znajdzie się ów, który
35 II,11 | żadnej cnoty, jeno zło samo?"~Pan Kmicic szukał w duszy
36 II,11 | Oleńka i ojczyzna to to samo i że obie zgubił i dobrowolnie
37 II,11 | Nic! Te same smutki, to samo utrapienie, prędzej przyrzuci
38 II,11 | głowy, za nim uczynili toż samo jego ludzie.~Po tylu dniach
39 II,15 | piecu ognistym.~Albowiem tak samo jak dnia wczorajszego ozwała
40 II,16 | słabość czepiają się tak samo kości moich jak waszych;
41 II,16 | waszych; odpowiedzialność tak samo, ba, więcej może na mnie
42 II,17 | upokorzeniem ustąpią. To samo powtarzali kwarciani potwierdzając
43 II,17 | Przeraziło to innych obrońców toż samo imię noszących, lecz w ogóle
44 II,18 | że się nie strzela, bo samo powietrze łeb by ci urwało.~"
45 II,19 | zaklętej fortecy. Zbrożkowi toż samo musiało przyjść do głowy,
46 II,20 | się za Tatarów, których samo imię napełniało trwogą Szwedów,
47 II,20 | je nowymi ofiarami. Toż samo czynił Magnus de la Gardie
48 II,21 | duch wojsko opętał, a teraz samo owo wojsko chce na powrót
49 II,22 | racjami, bo moglibyśmy tak samo pójść za twymi albo innych...
50 II,24 | odrzekłszy ni słowa, wypalił mu w samo ucho z pistoletu.~Okrzyk
51 II,25 | od Karpat do Bałtyku, tak samo jak owe tłumy, za broń chwyci.
52 II,30 | poruszyły się serca, i zresztą samo było od Tatarów zmuszone
53 II,31 | poruszyły się serca, i zresztą samo było od Tatarów zmuszone
54 II,34 | iżby się zdarzyło, żeby samo wypadło. Wonczas powiesz
55 II,35 | z waćpanem stanie się to samo, jeżeli tu długo posiedzisz...
56 III,3 | potentata. Ale myślę, że tak samo moglibyśmy się miłować,
57 III,5 | inne partie uczyniły toż samo, po czym w gonitwie za uciekającymi
58 III,6 | prędko zebrali się przez to samo, że ich otoczono gęstą kupą,
59 III,7 | Radziwiłłowi rzucił, bo na samo wspomnienie tej chwili krew
60 III,8 | Bo i inni dawniej tak samo wojowali, nie mając zaś
61 III,8 | Macie protekcję! Wilk tak samo barana do własnych kiszek
62 III,9 | piersiach.~W Mazowszu było to samo. Tam lud kurpieski, w mrokach
63 III,9 | Lubomirski, ten ostatni jasny jak samo słońce, bo w pozłociste
64 III,12| znajdę!~- Dopiero co to samo Babinicz powiadał! Niedługo,
65 III,13| znajdę!~- Dopiero co to samo Babinicz powiadał! Niedługo,
66 III,14| Zagłoba.~- Tak jest. Toż samo mówił Paterson i wszyscy
67 III,16| tak wielkich, że bóstwo samo poprzestać by na nich mogło,
68 III,17| pytel ślub daje. Oni toż samo pomyślą: "Prędko, bo musi
69 III,20| dziewczęcego umysłu jedno i to samo, że zaś widziała Bogusława
70 III,21| miecznik.~Na to Anusia:~- To samo i mnie się przygodziło,
71 III,21| respektujący.~- Bodaj go tak samo w piekle respektowali! -
72 III,21| pamięć. I tamten by tak samo mówił, i tamten komendę
73 III,21| Sapieha! Kto Szwedów tak samo gnębi? kto zdrajców wypleni?
74 III,23| mężem będąc, uczyniłabyś to samo, więc i mnie odpuścisz,
75 III,23| kocham, tylko to jakoś tak samo z siebie przyszło. A teraz
76 III,24| wieszać Tatarom, gdyż tak samo zresztą czynili w całej
77 III,25| wieszać Tatarom, gdyż tak samo zresztą czynili w całej
78 III,26| zeznań Tatarzy, powtarzali to samo; były i przesadne wieści,
79 III,26| jakoby spod ziemi wyrósł i w samo ucho Kowalskiemu wystrzelił,
80 III,26| się zbliża. Pan Zagłoba to samo po owym ataku husarii prorokował,
81 III,27| rozumiał to widocznie tak samo dobrze jak pan podskarbi
82 III,27| Tatarami, którzy czynili to samo. Szczególniej ci ostatni
83 III,32| bryki i wozy pędziły tak samo koło nich.~Byli już dobrze
|