Tom, Rozdzial
1 I,4 | swawolników karać, co by się łatwo i waćpanom przytrafić mogło,
2 I,4 | ja bym tak - i szach!~- Łatwo sobie możesz owo gaudium
3 I,5 | rycerską niż patriotyzmem. Łatwo jednak zrozumieć, że w braku
4 I,6 | taki przestrach i bezład, łatwo się domyślić, co działo
5 I,7 | rąbać.~Ale i to nie szło łatwo, były to bowiem raczej wrzeciądze
6 I,10 | że nie przyjdzie im to łatwo, boć tę ziemię zbożną zamieszkiwał
7 I,10 | strzał działowy, zamieszanie łatwo by w popłoch zmienić się
8 I,10 | ich pytaniami:~- Jakże to? Łatwo się wam dali? Czy musieliście
9 I,10 | nie pomogło.~Zegnawszy tak łatwo harcowników Wittenberg posuwał
10 I,11 | chorągiewkę panu przyprowadzić! Łatwo ich do tego namówimy, bo
11 I,12 | Nie pójdzie z nimi tak łatwo Szwedom jak pod Ujściem
12 I,12 | natężonej uwagi, ale zgadłeś łatwo, że gdy je zmarszczy gniew,
13 I,12 | mają grzbiet wierzbowy, łatwo się gnący. Waszmość nie
14 I,12 | mówisz, że tu tak o promocję łatwo, to nieprawda. Nieraz ja
15 I,14 | żołnierzom, którym wolno tak łatwo zrzucić gniotące brzemię.
16 I,17 | kupę dla obrony ojczyzny. Łatwo było przy tym przewidzieć,
17 I,17 | Stankiewicz - bo noc ciemna, łatwo by szkapie ostrogi dać i
18 I,17 | myślisz, że żołnierzom jak my łatwo przyszło wypowiedzieć obediencję
19 I,17 | pilnować, bo w czasie bitwy łatwo dać drapaka, zwłaszcza że
20 I,18 | zapadaniu kiści poznasz łatwo jej drogę, tak i on niknął
21 I,19 | brzeg.~Z dalszych tropów łatwo było dojść, że ruszał całym
22 I,19 | uczynił, nieobronny zamek łatwo stać się mógł łupem zuchwałego
23 I,21 | kamień się potknie, ten łatwo upadnie, a kto upadnie,
24 I,25 | sosny przydrożne, jednakże łatwo było w lasach natknąć się
25 I,25 | że przyspieszając podróż łatwo mógł natknąć się na małego
26 I,25 | człowiek, u którego ostre słowo łatwo wychodziło z ust, ale szpada
27 I,26 | znajdziesz wasza książęca mość łatwo takowej imprezy, na którą
28 II,1 | zwalczył pokusę. Wziąść łatwo, jeno co dalej czynić? Bagna
29 II,4 | wozów.~Na pierwszy rzut oka łatwo było poznać, że to jakiś
30 II,7 | że mnie rym znaleźć tak łatwo, jak drugiemu splunąć. Ale
31 II,8 | wystroił?~- Miesiącowi wszędy łatwo się wcisnąć - odparł chełpliwie
32 II,9 | wojownicze i dumne twarze łatwo było poznać, jak im było
33 II,12 | przeciw jego wiadomościom i że łatwo za kłamcę poczytany być
34 II,12 | i widok klejnotów, tak łatwo jak kasza z worka wysypywanych,
35 II,13 | nawozem, tak aby w danym razie łatwo od wewnątrz mogły być rozgrodzone.~
36 II,14 | szlachcie, która się tak łatwo poddała, na owych panach,
37 II,14 | wartość, więc obrażał się łatwo:~- Ani słowa nie powiem
38 II,14 | broni.~Ojcowie zgodzili się łatwo.~W nocy jednak spalono jeszcze
39 II,16 | mu mir między warchołami. Łatwo mu przychodziło werbować
40 II,17 | Żołnierze na murach odgadywali łatwo, co się dzieje.~- Działa
41 II,17 | tyle kamieni, cegieł, że łatwo było przewidzieć, iż jeśli
42 II,18 | straże, ale miał nadzieję łatwo je przy takiej ciemności
43 II,19 | lepsze od fortecznych, i łatwo porozbijane być mogą. Większych
44 II,19 | chwytał się każdej deski i łatwo od rozpaczy przechodził
45 II,21 | wilkowi.~Lecz król, który łatwo od zmartwienia do wesołości,
46 II,22 | inną zwróci się stronę, łatwo nam będzie przedostać się
47 II,22 | a krew z uczynków poznać łatwo. Zaniechajcie do siebie
48 II,23 | Kazimierz, że umysł jego łatwo przechodził od powagi do
49 II,23 | szukam, w której by poprawę łatwo znaleźć. Kto wreszcie nie
50 II,23 | nocą za stadem owiec idzie, łatwo mu jedną sztukę porwać,
51 II,24 | niepodobna, a ponieść klęskę łatwo. Zginęło też kilka pomniejszych
52 II,25 | się w tej twarzy. Zgadłeś łatwo, że ów magnat chciał wiecznie
53 II,34 | leżących na samej granicy, łatwo się było do Tylży pod elektorską
54 II,35 | zacna, ale bałamutna, i łatwo w ludziach zapały budzi...
55 II,37 | rządnych i sprawnych żołnierzy łatwo zamieniał, bo miał ten dar,
56 II,38 | rządnych i sprawnych żołnierzy łatwo zamieniał, bo miał ten dar,
57 II,40 | surowym i zarazem zawziętym. Łatwo zgadłeś, że komu ten człowiek
58 II,40 | osobisty. Dowiedział się łatwo nazwiska: Babinicz, bo powtarzała
59 II,40 | była trudna: naprzód, że łatwo mogło paść na starostę posądzenie,
60 II,42 | ROZDZIAŁ 40~Łatwo sobie wyobrazić zdziwienie
61 III,1 | kilkunastu miesiącami tak łatwo ten kraj ogarnął, więc prawie
62 III,1 | wojnie, jaka się od początku łatwo zaczęła, a coraz trudniejszą
63 III,2 | zresztą nie sądził, aby łatwo przyszło królowi pana na
64 III,11| orzechami, a rozdawać je tak łatwo jak ufnale. Siła ludzi promowałem,
65 III,12| myślicie, że fortel tak łatwo z głowy wyjąć jak szablę
66 III,12| nienawiść.~Wittenberg, jak łatwo było przewidzieć, odrzucił
67 III,13| myślicie, że fortel tak łatwo z głowy wyjąć jak szablę
68 III,13| nienawiść.~Wittenberg, jak łatwo było przewidzieć, odrzucił
69 III,15| które tęgi nawet człowiek łatwo mógł się przecisnąć.~Wnet
70 III,17| albo delineare na papierze łatwo.~- Słowa wiatr - odrzekł
71 III,17| majster i do cechu nie należy, łatwo będzie po nim rozpruć, rozumiesz,
72 III,18| że i Boguś równie sobie łatwo poradzi?~Wtem zerwał się
73 III,23| Pogniewać mu się ze mną łatwo, a nawet szablą mnie zranić,
74 III,23| panem miecznikiem - rzekła - łatwo się udało... Ale niechby
75 III,24| Radziejowskim połączyć, który łatwo mógł być zniesion. Ale szybko
76 III,24| traktatu i dla nas zachwiać, co łatwo może się stać, gdyż on z
77 III,24| moja, z którą ukryć się łatwo. Nieraz ja już w trzcinach
78 III,25| Radziejowskim połączyć, który łatwo mógł być zniesion. Ale szybko
79 III,25| traktatu i dla nas zachwiać, co łatwo może się stać, gdyż on z
80 III,25| moja, z którą ukryć się łatwo. Nieraz ja już w trzcinach
81 III,26| Rajgrodem. Przyszło mu to dość łatwo, gdyż przed samym odejściem
82 III,27| sprawa nie poszła jeszcze łatwo. Jeńca trzeba było siłą
83 III,29| stanie.~Miecznik uwierzył łatwo, ufając zaś w niezwyciężoną
|