Tom, Rozdzial
1 I,1 | delicje czekały. Chwała Bogu, że całkiem mnie nie usiekli.
2 I,2 | ordynku stoją.~- To chwała Bogu! siadajmy do stołu!~- Do
3 I,4 | broń Boże nieufność okazać! Bogu lepiej dziękujmy!~- Co tu
4 I,4 | powiedział tak: Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie! My też panu
5 I,4 | gwałt! Wszystko to przeciw Bogu! Spokojnie tu bywało jak
6 I,5 | bitwy nie przyszło. Chwała Bogu, żeś waćpan przyjechał.~-
7 I,5 | Jako Salomon!~- To i chwała Bogu!... Na sercu mi to, żeby
8 I,7 | pan pułkownik!... Chwała Bogu! - zawołali nowo przybyli. -
9 I,8 | sekundować.~- Nie! Jam to winna Bogu dziękować naprzód, a waszmości
10 I,8 | konie spod ziemi wykopać. Bogu dziękuję, że mi ta robota
11 I,9 | poszedł dziewki szukać. Boleść Bogu ofiarował i bił się we wszystkich
12 I,12 | nieprędko się rozłączą.~- Chwała Bogu, że do kupy się zbieramy,
13 I,12 | bo zacny to jest stan i Bogu miły. Umyśliłem też trwać
14 I,12 | Krzysztofa.~- To i chwała Bogu!~Tak rozmawiając dojechali
15 I,12 | helwecki, w którym co niedziela Bogu bluźnią - a tamto kościół
16 I,12 | przeszkadzali, to chwała Bogu, że ich uprzedzono. Warci
17 I,12 | sprawy wejrzeć, a zatem Bogu waszą książęcą mość polecam.~-
18 I,12 | starostą, proszę!... Niechże Bogu będą dzięki, żeś tu przyjechał,
19 I,13 | waćpan mówisz!... Kto się Bogu polecił przed jedzeniem,
20 I,14 | dobrowolnie przyłożyć ręki. Bogu Waszą Książęcą Mość polecam.~
21 I,17 | zawiśnie, albo polecają się Bogu czekając, co się stanie;
22 I,18 | Wszyscy zdrowi, chwała Bogu! - odrzekł pan Michał -
23 I,19 | przychodzi, choć mamy w Bogu nadzieję, że rychło pomsta
24 I,25 | rzekł Kmicic.~- To chwała Bogu!... Będę mówił po niemiecku,
25 I,26 | Dziękuj wasza książęca mość Bogu, żeś żyw dotąd, bo żeby
26 I,26 | Podziękuj wasza książęca mość Bogu, żeś dotąd żyw, i kwita!~-
27 I,26 | Przede wszystkim ty za to Bogu podziękuj... Bo gdyby jeden
28 II,1 | dokazać.~- Polećmy dusze Bogu, bo jeśli on niesamowity,
29 II,2 | witebskiemu poślę. Tak jest! W Bogu nadzieja, że się tego zlęknie.~
30 II,2 | privatim rozprawiać będziem. Bogu bym W. X. Mość polecił,
31 II,2 | powiadają, jeno uwiedziony. Bogu was polecam. - Babinicz."~
32 II,4 | znak się nie zaciągniesz? I Bogu się przysłużysz, i samemu
33 II,4 | którzy ze Żmudzi przyszli.~- Bogu chwała, Bogu chwała! - powtórzył
34 II,4 | przyszli.~- Bogu chwała, Bogu chwała! - powtórzył uradowany
35 II,4 | ubóstwa na niego narzeka. Bogu tylko wiadomo! Kto jego
36 II,5 | wieszać, kiedy ja ani przeciw Bogu, ani przeciw prawu nic nie
37 II,5 | pan Wołodyjowski.~- Dzięki Bogu, że choć taki jeden jest -
38 II,6 | powtarzano w obozie.~- Dziękujmy Bogu, że choć jednego mamy między
39 II,6 | potęga okrutna.~- Chwała Bogu! to, widać, pan Sapieha
40 II,8 | nakazać, a dostatków, chwała Bogu, nie potrzebujemy we Francji
41 II,8 | Podlasie, czekam cię i ufam w Bogu, że pychę twą moimi rękoma
42 II,12 | Kmicic odetchnął.~- Chwała Bogu! chwała Bogu! - zawołał.~-
43 II,12 | odetchnął.~- Chwała Bogu! chwała Bogu! - zawołał.~- Panie kawalerze! -
44 II,14 | natężonej ze wszystkich sił ku Bogu, wiara płynęła spokojnym
45 II,14 | śpiewali zatopieni całkiem w Bogu, jakoby niczego więcej na
46 II,15 | Zgromadzenie nasze i kościół Bogu i Najświętszej Bogarodzicy
47 II,16 | chanie prawda.~- Chwała Bogu, który serca pogan zmienić
48 II,16 | się ruszyła...~- Chwała Bogu!~- Że kwarciani coraz niechętniej
49 II,16 | Pontus ogarnął...~- Chwała Bogu! Nic żeście więcej ze sobą
50 II,17 | wypowiedzieć... Dziękujcie Bogu i Najświętszej Jego Rodzicielce,
51 II,17 | gruzy walą się i walą.~- W Bogu nadzieja i w Najświętszej
52 II,18 | nadchodzi, i polecał się Bogu z całej duszy. Tak zaś zatopił
53 II,19 | nędza gryzie, a nam, chwała Bogu, na niczym nie zbywa. Ptaki
54 II,19 | się ku górze i rozwieje Bogu na chwałę.~Huk dział nie
55 II,20 | że już po nim.~- Chwała Bogu! Zacni tryumfują nad zdrajcami!...
56 II,20 | nad zdrajcami!... Chwała Bogu! Chwała Bogu!~Kiemlicz popatrzył
57 II,20 | Chwała Bogu! Chwała Bogu!~Kiemlicz popatrzył spode
58 II,20 | nieprzyjacioły.~- Chwała bądź Bogu! chwała bądź Bogu! - powtórzył
59 II,20 | Chwała bądź Bogu! chwała bądź Bogu! - powtórzył Kmicic.~I tak
60 II,20 | miast odzyskać nie mogli, i Bogu powinnej chwały powrócić,
61 II,21 | poszedł do farnego kościoła Bogu za cudowne swe ocalenie
62 II,25 | wesoło marszałek.~- Chwała Bogu! - zawołał król. - Słyszałem
63 II,27 | jednej chorągwi."~- Chwała Bogu! - rzekł król. - A gdzie
64 II,34 | dawniej Chowańskiego, a w Bogu ufam, że mi się poszczęści.~-
65 II,34 | celebrował na dziękczynienie Bogu. Potem jako gruchnęło, że
66 II,39 | wielmożności dobijają.~- Bogu chwała - rzekł pan Sapieha
67 III,1 | rzeczy widział - dziękujmy Bogu i za to, że pochód dalszy
68 III,3 | żebym tak zdrów był! W Bogu nadzieja, że w znacznie
69 III,7 | luterskie psalmy na chwałę Bogu, że ich z tak ciężkiej toni
70 III,7 | przeciw fortecy czyni.~- W Bogu nadzieja, że nic nie sprawią!~
71 III,8 | Jakże? Jest!~- Chwała Bogu i Najświętszej Pannie! Żyw
72 III,8 | to go i wydostanę. Chwała Bogu!~- Nie wiem, czyli król
73 III,10| rzekł Zagłoba.~- Chwała Bogu i za to, że wojska w całości! -
74 III,15| duchowieństwa i panienek Bogu poświęconych... Biada tobie,
75 III,18| Sicińscy popękają, choć Bogu chwała, że ich to nie minie...~
76 III,19| znacznie pole zależał. Ale w Bogu nadzieja, że poczują rękę
77 III,20| opiekę chcę się schronić i Bogu w zakonie ślubować, ale
78 III,20| dniach leżeli dziękując Bogu za miłosierdzie nad Rzecząpospolitą;
79 III,23| wszystkiej nie straciwszy. W Bogu tylko ufność, ale bojaźni
80 III,23| paludes jako na Żmudzi. Bogu cię polecam etc."~O ile
81 III,26| nawet sądził, że miłą rzecz Bogu, a zwłaszcza świętym Pańskim
82 III,30| cokół. Inaczej dziękować Bogu w tej chwili nie umiał,
83 III,31| o chorążym orszańskim?~- Bogu wiadomo, że nie chcę o nim
|