Tom, Rozdzial
1 I,1 | dotrzymywały najczęściej układu. W samym więc zaswataniu jej nie
2 I,3 | a sikorkom przykrzy się samym.~Kmicic trącił kułakiem
3 I,6 | Była cała przepaść między samym panem Kmicicem a jego uczynkami.
4 I,6 | uczynił, tedy on mu tym samym rad płaci. A że ja wyciąłem
5 I,6 | licząc ziem ukrainnych, w samym Wielkim Księstwie województwa:
6 I,8 | Sumienie mu to mówiło, że w nim samym afekt zapalał się, bywało,
7 I,8 | pomyślnie.~- Konie siodłać i samym się przybrać uczciwie! -
8 I,8 | szczęśliwa, choćby z tym samym Kmicicem, boś może właśnie
9 I,8 | obywatel, to bym i przy samym księciu powiedział, chociaż
10 I,9 | zamieszki czyniąc pomagałeś tym samym nieprzyjacielowi i małoś
11 I,10 | on pozostał zawsze tym samym fanatykiem i mordował ludzi
12 I,11 | zastawił; siła zacnych ryb przy samym brzegu się tłucze.~Wtem
13 I,12 | księciem Krzysztofem, ale z samym Januszem do szkół chodził,
14 I,19 | głowy. - Jeżeli z kim, to z samym królem. Nie potrzebuję ze
15 I,19 | wysłać do króla, czas z nim samym układy zacząć.~Chuda twarz
16 I,21 | Wasza książęca mość niech z samym królem, nie z jego sługami,
17 I,23 | pojedziesz, to wiedz, że tym samym przestaniesz mi służyć.~-
18 I,23 | niż pieniędzy, bo im się samym na widok każdego szeląga
19 I,25 | być pod Krakowem albo w samym Krakowie, jeśli się dotąd
20 I,26 | elektorem, z Rakoczym i z samym diabłem na zgubę tej Rzeczypospolitej
21 II,1 | istotnie przechodzić, bo przed samym zachodem słońca Kmicic spojrzał
22 II,4 | do Szczuczyna leżącego w samym kącie województwa mazowieckiego,
23 II,5 | bić, kogo oszczędzić, i samym się przez to dostało. Żem
24 II,6 | być z nim jak dawniej i na samym brzeżku ławy siedział.~-
25 II,6 | radziwiłłowskie, które tym samym przejdą na własność wojska?~-
26 II,7 | łączyły węzły pokrewieństwa z samym królem, przecie ani świetnością
27 II,7 | stronę przeciw Szwedom, a tym samym przeciw Radziwiłłowi.~Z
28 II,7 | bo gdyby to uczynił, tym samym by wyrok śmierci na tę dziewkę
29 II,7 | Dlategom go wyprawił, bo mną samym potrząsał, bo mi do oczu
30 II,9 | bym przyszedł."~W Myszyńcu samym znalazł wielkie zgromadzenie.
31 II,9 | przyszło do sprzedaży, tym samym upadłby pozór jechania dalej
32 II,9 | prowincjała Braneckiego w samym Poznaniu zabito, a nad ludem
33 II,9 | odrzekł wychodząc Kmicic. W samym mieście trafił znów na uroczystości,
34 II,12 | to przecie i w grzechu samym jest pewna granica, której
35 II,13 | oblężeniu, płacząc i jęcząc. O samym zachodzie słońca wyszedł
36 II,13 | do klasztoru znieśli, a w samym klasztorze nie zaprzestano
37 II,15 | jest żaden, że owszem, im samym przyniósł znaczne szkody
38 II,15 | przedzie oddziału, Kmicic na samym końcu i ruszyli wzdłuż okopu,
39 II,15 | który go ciął, dosięgnął go samym końcem kosy, ale uderzenie
40 II,18 | pewnym i ostrożnym. Przy samym końcu pochyłości przystanął
41 II,19 | ruchy, że Szwedzi są już pod samym klasztorem. Upadła wreszcie
42 II,19 | kto składa okup, ten tym samym zwyciężonym się uznaje.~
43 II,20 | gdy on upadł, musieli tym samym przeciwnicy jego tryumfować;
44 II,21 | Korycińscy często krwią, nie samym woskiem pieczętowali...~
45 II,23 | kronikach zapisać. Oto przy samym wyruszeniu króla z Głogowy
46 II,24 | i natarli z furią; wnet samym ciężarem ludzi i koni zepchnęli
47 II,25 | Wojniłłowicza zbił przy samym mieście Nowym Sączu znaczny
48 II,28 | Zagłoba - bo pewnie bym wam samym iść nie dał... Ale cóż!
49 II,29 | dwa lwy na trupie łani, i samym rykiem odstraszą tych, którzy
50 II,34 | mi na niej co właśnie na samym życiu zależy. Pozwól, miłościwy
51 II,35 | opiekunem siostry będąc, tym samym mam i onę dziewczynę w opiece.~-
52 II,36 | prosząco rozłąkę oddala tym samym od siebie wszelkie podejrzenia,
53 II,37 | trzymał ostro i dopiero na samym odjezdnym rzekł jej:~- Żeby
54 II,38 | trzymał ostro i dopiero na samym odjezdnym rzekł jej:~- Żeby
55 II,41 | i moja... Niech nad sobą samym ma miłosierdzie, jeżeli
56 II,42 | drogę smaczno wydrzemie.~Na samym wsiadanym przyszedł do niego
57 III,4 | czasem, gdy atakował, nad samym karkiem.~Nieprzyjaciel chciał
58 III,4 | przeciwległym lesie, zatoczył na samym krańcu ogromne półkole i
59 III,4 | ordynku, że wzbudził podziw w samym nieprzyjacielu.~- Tak jest! -
60 III,4 | jedni, i drudzy wpadli tym samym impetem do następnego lasu,
61 III,4 | kupą tak, jak gdyby tym samym pędem chciał na Jarosław
62 III,6 | Karol Gustaw rozkazał w samym Leżajsku rozstrzelać kilku
63 III,6 | trwała cisza, wtem koń pod samym Szandarowskim parsknął okrutnie.
64 III,6 | przedtem nałuszczył, nim się za samym królem wysforował!~- Małoś
65 III,8 | na nich działa i ludzi. W samym środku okolicy, w Gorzycach,
66 III,8 | Wiem, żem mu odpłacił tym samym, czym on mnie chciał gościć,
67 III,11| Patrzcie na ową wieżę w samym pośrodku Warszawy - mówił. -
68 III,12| usprawiedliwić. Byłem w samym kretowisku, czego by może
69 III,13| usprawiedliwić. Byłem w samym kretowisku, czego by może
70 III,15| była przejmowaniem łupów w samym mieście.~Ukazała się więc
71 III,16| szlachcie pruskiej w Taurogach i samym księciu, mniej byli z nią
72 III,21| przed którego imieniem samym uciekają.~- A! pan Czarniecki! -
73 III,21| nie spał, duch upadł; w samym obozie ginęli ludzie, jakoby
74 III,24| tatarskiego pochodu i szedł tym samym szlakiem, zatem już z tyłu
75 III,25| tatarskiego pochodu i szedł tym samym szlakiem, zatem już z tyłu
76 III,26| to dość łatwo, gdyż przed samym odejściem pana hetmana polnego
77 III,27| zastawić się na nowo, ciął go samym końcem szabli w czoło.~-
78 III,27| gdyż rana, jako zadana samym końcem szabli, nie była
79 III,28| go wręczyć Babiniczowi. Z samym listem miała Anusia więcej
80 III,29| przed którego wzrokiem samym ludzie bledli, patrzył jak
81 III,30| stanął na wzniesieniu pod tym samym krzyżem, pod którym zginął
82 III,31| chciała już poprzestać na samym wypędzeniu nieprzyjaciół.~
|