Tom, Rozdzial
1 I,1 | już weselej Oleńka.~- No! zdrowie waćpanny! Dobre to wino,
2 I,2 | roztruchan i zakrzyknął:~- Zdrowie mojej dziewczyny!~- Vivat!
3 I,2 | Ranicki znów zerwał się.~- Zdrowie podkomorzego Billewicza!~-
4 I,2 | Jakże to? Nieboszczyka zdrowie pijesz?~- Głupi! - powtórzyli
5 I,2 | Głupi! - powtórzyli inni. - Zdrowie gospodarskie!~- Wasze zdrowie!...~-
6 I,2 | Zdrowie gospodarskie!~- Wasze zdrowie!...~- By nam się w tych
7 I,2 | Kulwiec-Hippocentaurus - ale jeszcze raz za zdrowie Jędrusia, naszego rotmistrza
8 I,2 | nasza, mości panowie!~- Zdrowie wasze! - zawołał Kmicic.~-
9 I,4 | jej do nóg. ~- A jak tobie zdrowie, jasna dziedziczko?... Bóg
10 I,4 | Lubicza.~- Ażeby tobie Bóg dał zdrowie i szczęście!...~Panna Aleksandra
11 I,6 | będzie, ani niech na jego zdrowie nie godzą. Pomnijcie, że
12 I,8 | abym tej tam waszej panny o zdrowie spytał, bo za grubianina
13 I,8 | mówił:~- Przybyłem tu o zdrowie waćpanny dobrodziejki się
14 I,9 | żem się wylizał!~- A jakże zdrowie waszmościne?~- Waćpanu dziw
15 I,11 | bielmem przykryte, patrzyło mu zdrowie i dobry humor; brodę miał
16 I,12 | Żmudzi i na Ukrainie: "Na zdrowie!"~- Nie wiem, jak to było,
17 I,13 | sam na sam.~- Daj ci Boże zdrowie, żeś pospieszył! - rzekł
18 I,17 | Niechże mu Pan Bóg da zdrowie! - rzekł Oskierko. Po czym
19 I,20 | słychać w Kiejdanach? Jakże zdrowie pana hetmana?~- Nietęgie,
20 I,20 | Nie dziwić się przeto, że zdrowie księcia szwankuje, gdy on,
21 I,22 | My też garncem gotowi pić zdrowie waszej książęcej mości! -
22 I,22 | Pierwszy toast wznoszę za zdrowie najjaśniejszego króla szwedzkiego,
23 I,22 | Wstańcie, mości panowie, bo to zdrowie pije się stojący. Biesiadnicy
24 I,22 | gdy książę wniósł drugie zdrowie "kochanych gości", łaskawych
25 I,22 | Dziękujemy! dziękujemy z serca!~- Zdrowie księcia pana!~- Naszego
26 I,24 | doświadczona, doradziła.~- Zdrowie waszmości - wtrącił Ganchof
27 I,24 | znów do pana Andrzeja.~- Zdrowie! - odrzekł Kmicic. - Dziękuję
28 I,25 | niebu i mówili:~- Daj Bóg zdrowie, daj Bóg szczęście księciu
29 I,25 | duszne troski i niepokoje. Zdrowie miał pan Andrzej żelazne,
30 I,25 | Andrzej.~- Niech im Bóg da zdrowie!... Nie opowiadali się,
31 I,25 | rzekł:~- Niech im będzie na zdrowie! Czytaj dalej!~"...jeżeli
32 I,26 | wasza książęca mość o moje zdrowie z góry tak troszczysz, wielka
33 II,1 | konieczne i ze względu na zdrowie Kmicica, dla którego podróż
34 II,2 | ponieść jej w ofierze siły, zdrowie, gardło - ale jak to uczynić?
35 II,4 | mu zatyka.~- Daj mu Boże zdrowie, zacny to pan!~- Dla Szwedów
36 II,7 | młodość wróciła! Zaraz i zdrowie wróciło!~Lecz książę Bogusław
37 II,8 | opuścili, ba, że dybać na jego zdrowie gotowi. Szlachcic francuski
38 II,9 | i szynkach szlachta piła zdrowie króla szwedzkiego i na szczęście
39 II,13 | samego siebie:~- Choremu zdrowie poczyna wracać. Do wieczora
40 II,15 | Majestat Boski błagano o zdrowie i powodzenie Najjaśniejszego
41 II,16 | na ucztę, sam pił za ich zdrowie, a również za zdrowie przeora
42 II,16 | ich zdrowie, a również za zdrowie przeora i pana miecznika
43 II,17 | Kazimierza, któremu niech Bóg da zdrowie i panowanie w najdłuższe
44 II,17 | niepohamowaną energią, ale zdrowie jego poczęło szwankować.
45 II,20 | natychmiast przybędziemy i zdrowie nasze tam położymy, gdzie
46 II,21 | względu na jego nadwerężone zdrowie, podróży do Głogowej. Przyjechali
47 II,21 | gotowiśmy ponieść w ofierze zdrowie i życie nasze, i nie na
48 II,25 | za kielich i zawołał:~- Zdrowie pana marszałka koronnego,
49 II,25 | krzyknął marszałek - niczyje tu zdrowie nie może być pierwej pite
50 II,28 | najsurowiej zakazuję na zdrowie księcia następować. Odbieram
51 II,28 | będziesz mi odpowiadał za zdrowie wojewody, tobie tę funkcję
52 II,28 | szyszki w Szwecji żrą!~- Za zdrowie majestatu: króla jegomości
53 II,28 | Wołodyjowski.~- Zatem nasze zdrowie!~- Zdrowie wuja! - huknął
54 II,28 | Zatem nasze zdrowie!~- Zdrowie wuja! - huknął pan Roch.~-
55 II,30 | własny wczas, niż własne zdrowie ważąc.~Lecz jeszcze nie
56 II,31 | własny wczas, niż własne zdrowie ważąc.~Lecz jeszcze nie
57 II,34 | tam książę oczernił, że na zdrowie majestatu nastaję, co jest
58 II,35 | jednak lubił płeć białą, a zdrowie jego nie do tyla było nadwątlone,
59 II,37 | naszą zaś wolność i nasze zdrowie własnym życiem w czasie
60 II,37 | przewiwatowano noc całą pijąc za zdrowie królewskie, hetmańskie i
61 II,37 | młodym księciem i ledwie zdrowie z rąk Kmicicowych salwował.~-
62 II,37 | było! - rzekł hetman.~- Zdrowie hetmańskie!~I niewiele brakło,
63 II,38 | naszą zaś wolność i nasze zdrowie własnym życiem w czasie
64 II,38 | przewiwatowano noc całą pijąc za zdrowie królewskie, hetmańskie i
65 II,38 | młodym księciem i ledwie zdrowie z rąk Kmicicowych salwował.~-
66 II,38 | było! - rzekł hetman.~- Zdrowie hetmańskie!~I niewiele brakło,
67 II,39 | samego Bogusława. Ledwie sam zdrowie wyniósł!~Nastała chwila
68 II,40 | pokłonem i zapytaniem o zdrowie waszej dostojności.~- Podziękuj
69 III,2 | powszechną. Pito i wiwatowano na zdrowie królewskie, gospodarskie
70 III,2 | Zamościa nie dam, i basta.~- Zdrowie gospodarskie! - huknęli
71 III,5 | kielichy, zaraz wzniósł zdrowie królewskie, potem pana Czarnieckiego,
72 III,7 | też pili mocno, sobie na zdrowie, Bogusławowi i Szwedom na
73 III,8 | to zaraz gadu, gadu, o zdrowie jejmości i dziatek się spytają
74 III,10| już czyń, coś powinien. Za zdrowie twoje, żołnierzyku!...~Pan
75 III,11| wiosna wróciła mu siły i zdrowie.~Rany pogoiły mu się wszystkie,
76 III,19| Widzę, że ta wyprawa zdrowie mi wróci - mówił do oficerów -
77 III,20| przestała się wahać i gdy zdrowie młodego oficera polepszyło
78 III,20| na powitanie spytała go o zdrowie, młody oficer odrzekł:~-
79 III,26| miłościwy... dajże mu Boże zdrowie i długie lata, bo pod innym
80 III,27| Kiemliczów i Sorokę. Ci na zdrowie pana baczenie mieli dawać,
81 III,27| chwili i obaj ręczyli za jego zdrowie, gdyż rana, jako zadana
|