Tom, Rozdzial
1 I,5 | pobił ludzi, puścił gołych oficerów na śniegi... Uczynią mu
2 I,10 | tak głośno, że rozkazów oficerów nikt dosłyszeć nie mógł
3 I,12 | gorączkowe. Pojedyncze grupy oficerów i szlachty słuchały mówców,
4 I,13 | co to znaczy. Z innych oficerów jedni mają ten sam rozkaz,
5 I,13 | i Shitte oraz kilkunastu oficerów cudzoziemskiego autoramentu.~
6 I,14 | szlachty kalwinów i garści oficerów obcego pochodzenia, którzy,
7 I,14 | ręku. Zresztą każdy z tych oficerów spełni wprawdzie rozkazy,
8 I,15 | niezawodnie Stachowicza i dwóch oficerów, którzy poszli w deputacji -
9 I,15 | żołnierz! Jak mi Bóg miły! Bez oficerów wie, co trzeba. Dym znowu!
10 I,17 | jeszcze wyjechało kilku oficerów cudzoziemskich do Prus czynić
11 I,19 | prawdziwe gromy spadły na głowy oficerów dowodzących pułkami pilnującymi
12 I,19 | astmę nawet przemógł. Dwóch oficerów, którym czaty nad brzegiem
13 I,20 | nie bez dumy patrzył na oficerów przed nim stojących.~- Wolnyś
14 I,22 | było najwięcej, a zwłaszcza oficerów cudzoziemskiego autoramentu,
15 I,22 | nie oddziałało źle i na oficerów w sprawę wtajemniczonych.
16 I,25 | przechadzali się po ulicach. Z ust oficerów słychać było rozmowę francuską
17 II,1 | że rozstrzeliwał opornych oficerów i wycinał żołnierzy, że
18 II,6 | krąg światła na czele swych oficerów, mając i pana Wołodyjowskiego
19 II,8 | zaproszono także znaczniejszych oficerów kiejdańskich i kilku dworzan
20 II,11 | wynoszący, pod dowództwem kilku oficerów i poważnego jakiegoś kapitana.
21 II,15 | stołem siedziało trzech oficerów schylonych nad planami.
22 II,15 | zmarszczoną brwią. Nikt z oficerów nie śmiał tego milczenia
23 II,16 | Zgodnie z życzeniami swych oficerów Miller znowu rozpoczął układy.
24 II,16 | obecności sztabu i znamienitych oficerów. Wszyscy oni patrzyli pilnie
25 II,16 | księżulkowie mieli tak grzecznych oficerów na kondycyjce. Jakże godność,
26 II,17 | w oczy wobec wszystkich oficerów: "Spróbuj, jenerale!" Natomiast
27 II,17 | śmiercią nie umrze. Wielu oficerów podzielało tę wiarę, a i
28 II,17 | Niepokalanego Poczęcia. Kilkunastu oficerów i żołnierzy z pomocniczych
29 II,18 | była zgromadzona reszta oficerów. Miller zwrócił się do nich
30 II,19 | pono dlatego tylko, by od oficerów usłyszeć zachętę do opuszczenia
31 II,19 | chodzić powinno.~Lecz żaden z oficerów nie chciał także pierwszy
32 II,19 | Kuklinowskiego!~Tu zwrócił się do oficerów:~- Komu wola, panowie, za
33 II,19 | widoczny w jego twarzy. Nikt z oficerów nie mógł usiedzieć na miejscu.
34 II,19 | odpowiedział jeden z oficerów.~I znów nastało milczenie.~
35 II,22 | komnaty kilku zaufanych oficerów, a między nimi i Kmicica,
36 II,25 | kasztelani, i referendarze, a z oficerów zasiadł do uczty pan Wojniłłowicz,
37 II,28 | zebrawszy zaś co znaczniejszych oficerów tak mówił:~- Doszły mnie
38 II,36 | pan starosta powyprawiał oficerów po służbie.~Anusia padła
39 II,37 | szlachty z Litwy i tylu oficerów radziwiłłowskich, dawnych
40 II,38 | szlachty z Litwy i tylu oficerów radziwiłłowskich, dawnych
41 II,39 | się, rozważał i na narady oficerów wzywał.~Bywał na tych naradach
42 II,39 | powodzenia Bogusławowe zmieszały oficerów niepomiernie. Wszyscy też
43 II,40 | iżbym za niego wszystkich oficerów waszej dostojności wypuścił.
44 II,41 | zbytek ostrożności ze strony oficerów przedniej straży, miał głowę
45 III,1 | królewskie, które wielu oficerów słyszało, rozniosły się
46 III,2 | nią nie pytał.~Mógł pytać oficerów, ale i jego umysł, i wszystkie
47 III,4 | Zdanie to dzieliło wielu oficerów szwedzkich.~Sam król powtarzał
48 III,4 | przechodzili przez most, mnóstwo oficerów i żołnierzy żegnało ich
49 III,4 | szwedzkiego. Mnóstwo żołnierzy i oficerów wybiegło z miasta patrzeć,
50 III,5 | Dajże mi Boże takich oficerów jak najwięcej! Niczego tak
51 III,5 | Rozległy się grzmiące okrzyki oficerów i towarzystwa. Tłum w kwaterze
52 III,6 | nieraz poprzednio do swych oficerów, że woli na własną rękę
53 III,8 | choćby trzech znacznych oficerów.~- Pod dobry humor królowi
54 III,8 | Ujrzeli tedy moc jenerałów i oficerów bardzo świetnych. Był tam
55 III,8 | za to w zamian znacznych oficerów ofiarując. Nie lekceważę
56 III,9 | rajtarii i pojedynczych oficerów przebiegających między pułkami.
57 III,9 | linią wzdłuż koryta. Nikt z oficerów ni żołnierzy nie wiedział
58 III,9 | nie licząc pomniejszych oficerów.~- A margrabia Fryderyk? -
59 III,10| będzie potrzebował, zwłaszcza oficerów, bo mu ich brak okrutny.
60 III,11| pozwalał, sam nawet posyłał po oficerów, choćby straży pilnujących
61 III,11| drzwiach, następnie tłum oficerów wypadł na majdan nawołując
62 III,12| chodziło, nie powstrzymywał oficerów ani honor kawalerski, ani
63 III,12| pozwolił. Kilku znacznych oficerów podjęło się stanąć na czele,
64 III,13| chodziło, nie powstrzymywał oficerów ani honor kawalerski, ani
65 III,13| pozwolił. Kilku znacznych oficerów podjęło się stanąć na czele,
66 III,15| rozesłał kilkudziesięciu oficerów, aby głosili wzburzonej
67 III,19| zdrowie mi wróci - mówił do oficerów - bom też wśród tych wszystkich
68 III,20| nas pięciu pozostałych tu oficerów. Boże, Boże! gdybym był
69 III,21| frasunku ich się śmieje. Oficerów pozostałych w Taurogach,
70 III,21| Towarzystwo cudzoziemskich oficerów nie tylko nie stanowiłoby
71 III,22| Wielu także cudzoziemskich oficerów wolało dobrowolnie stanąć
72 III,22| wypadło zostawić tylko kogoś z oficerów, który by ład w rozbite
73 III,23| wzdychania starszych i młodszych oficerów, że nawet astrolog wzdycha
74 III,23| czujności Sakowicza i innych oficerów, była niemożliwą. Ketling
75 III,23| Brauna i kilku znaczniejszych oficerów.~Postanowiono zostać w Taurogach
76 III,26| ziemię zostawując. Wedle oficerów bliską była godzina, w której
77 III,27| się od śmiechu. Nas też oficerów wielu patrzyło na owo widowisko,
78 III,27| się już przerwać. Krzyk oficerów, zwołujących w nadwątlone
79 III,27| do pochew, a nawet kilku oficerów, klientów radziwiłłowskich,
80 III,27| Sakowicza, to do wszystkich oficerów radziwiłłowskich i do komendantów
81 III,29| kto z młodszej szlachty i oficerów dotknął się jej, wnet się
|