Tom, Rozdzial
1 I,1 | weszła panna Kulwiecówna i widząc, co się dzieje, podniosła
2 I,2 | Śmiał się coraz mocniej, widząc, że przewracają zydle po
3 I,2 | mędliła na mędlicy!" - co widząc pan Uhlik dobył z zanadrza
4 I,4 | Szlachta zaś rada była, widząc swoją pułkownikównę tak
5 I,5 | a ona aż załamała ręce widząc, jak z rąk jej się wymyka
6 I,5 | rumak rozhukał się, a Soroka widząc to mruczał do żołnierzy:~-
7 I,7 | chrząknął raz i drugi, a widząc, iż i to nie pomaga, ozwał
8 I,9 | sięgnął, ale ochłonąwszy, widząc uśmiech na twarzy gościa,
9 I,9 | afekt! Całe wojsko płakało widząc Skrzetuskiego desperację,
10 I,11 | ujrzawszy, że zamknięte, i nie widząc nigdzie matki powtórzył
11 I,11 | niż z szablami na bitwę. Widząc to cnotliwsi rozjechali
12 I,12 | pana Jana Skrzetuskiego, co widząc pan Wołodyjowski utkwił
13 I,12 | kwiaty, i zatrzymali się widząc w głębi, za stołem pokrytym
14 I,12 | zbierało się z dziedzińca, co widząc Zagłoba skoczył na wystający
15 I,17 | Mirski.~Tymczasem Kowalski, widząc, że właśni ludzie opuścili
16 I,18 | mruknął Wołodyjowski widząc szybkość i jednoczesność
17 I,18 | kołowrot służba kościelna widząc, co się dzieje, zamknęła
18 I,18 | kazał oszczędzić, więc inni widząc to zrywali się znów do bitwy
19 I,20 | przed końmi; chłopi zaś widząc pięknego oficera kłaniali
20 I,20 | gładzić czuprynę, wreszcie widząc, że rozmowa bierze niepożądany
21 I,25 | przeszedł jak pijany, nikogo nie widząc. Na progu izby chwycił się
22 I,25 | nagle Kmicic zwrócił się, a widząc za sobą jeno tumany kurzu,
23 II,2 | tak mu rana dolegała. Widząc to stary rzekł:~- Nie idzie
24 II,4 | Józwa Butrym zmieszał się widząc, z jak wysoką osobą ma do
25 II,4 | jest! - odrzekł pan Andrzej widząc, że nie ma dłużej sposobu
26 II,6 | tłumaczyli sobie na dobre, bo widząc jego zmieszanie poczęli
27 II,7 | gardłem ; książę Bogusław, widząc to, zaklaskał w ręce, a
28 II,9 | Ale pan Andrzej rad był, widząc drogę przed sobą otwartą,
29 II,10 | częstował, a pan Andrzej widząc przed sobą personata i statystę,
30 II,11 | czas nowe wozy; chłopi, widząc modlących się na drodze
31 II,13 | ostatnich promieniach słońca. Widząc to ludzie poklękali wkoło
32 II,13 | właśnie ksiądz Kordecki i widząc, co się stało, począł ich
33 II,14 | czerep. Obecni zdrętwieli, widząc ten nadludzkiej odwagi uczynek,
34 II,15 | Kordecki jak archanioł, widząc taką gorliwość, i wrócił
35 II,15 | zmarszczył swe gęste brwi, co widząc Wrzeszczowicz rzekł pospiesznie:~-
36 II,16 | ksiądz Kordecki nie zaniechał widząc, że Miller gorąco ich pragnie
37 II,17 | zakonnicy i mężowie świeccy widząc takiego posła; naraz pan
38 II,21 | na młodej twarzy junaka i widząc jej szczerość, rozjaśniły
39 II,24 | pomiarkowali, co to za jeden. Widząc dążącego przeciw sobie w
40 II,24 | podobni do pływaków, którzy widząc, że toną, usiłują jak najdłużej
41 II,25 | aby zsiąść dla powitania. Widząc to pan marszałek skoczył
42 II,28 | popatrzył chwilę na obecnych, a widząc zdumienie i milczące twarze
43 II,35 | przybladły.~Starosta zaś widząc, że wreszcie utrafił, uderzył
44 II,37 | dalej hetman - iż Kmicic widząc, że nic mu tu już do roboty
45 II,38 | dalej hetman - iż Kmicic widząc, że nic mu tu już do roboty
46 II,39 | Ordyńcy dobrzy pachołkowie i widząc siła zdobyczy, okrutnie
47 II,39 | hetmanem trzymali poczęli, widząc przed sobą hetmana, jęczeć,
48 II,40 | pana Sapiehę.~Pan Sapieha, widząc ową butę, uśmiechnął się
49 III,1 | zepchnięto Szwedów ku Wiśle, co widząc Duglas pospieszył swoim
50 III,3 | zejść niespodzianie. Zagłoba widząc stałe postanowienie starościńskie
51 III,4 | sobie z wolna, jakby nie widząc, że wojsko za nim wali.
52 III,4 | goniących. Pan Wołodyjowski, widząc to, ani chwili się nie zawahał,
53 III,4 | Piechurowie przy wozach widząc, że nie ujdą, zwarli się
54 III,4 | oddychać otwarte usta, on zaś widząc, że pogoń gromadna ustała,
55 III,6 | Czarniecki. Dobiegłszy, widząc, iż wszystko już skończone,
56 III,9 | uradował się w sercu, i widząc Wołodyjowskiego, posunął
57 III,9 | Słysząc to pan Czarniecki i widząc wiekowego męża istotnie
58 III,10| Porwali się z ław wszyscy, widząc go wchodzącego, on zaś ledwie
59 III,10| chwili wrócił z gąsiorem. Widząc to Wołodyjowski pochylił
60 III,11| jeszcze się bardziej ucieszył widząc ową minę, bo już się jakowejś
61 III,11| trwała. Bogusławowi ludzie widząc, że nie masz znikąd ratunku,
62 III,12| najmniej zimne przyjęcie, widząc ową dobroć królewską, uczynili
63 III,13| najmniej zimne przyjęcie, widząc ową dobroć królewską, uczynili
64 III,14| i Zagłoba, na koniec sam widząc, że wszyscy płoną z ciekawości,
65 III,15| zabito! To śmiejecie się widząc katolika w opresji od monstrów
66 III,15| wiewać białymi chorągwiami. Widząc to komendanci polscy wstrzymali
67 III,15| Zamoyskiego król.~Lecz Wittenberg widząc, że już życiu jego nic nie
68 III,16| bestię, ale i trabanta; który widząc chwilę niebezpieczeństwa
69 III,16| kawalerze - odrzekła żywo panna widząc, że młody rycerz zgina już
70 III,17| miecznikowego podobnym, że nie widząc, kto mówi, można by się
71 III,21| płynąć łzy ciche a duże.~Widząc to Anusia, a mając od natury
72 III,27| brzegu i skoczyli ławą dalej.~Widząc to pułk pancernej rajtarii
73 III,27| idzie!" - pomyślał Kmicic widząc ich zajeżdżających z boku. ~
74 III,27| wszystkim, prowadzi całą bitwę i widząc coraz straszniejsze niebezpieczeństwo
75 III,27| całej wojnie.~Lecz Bogusław widząc, że wszystko stracone, postanawia
76 III,27| przeciąć odwrót.~Tatarzy, widząc rozprószonych jeźdźców,
77 III,27| obejrzał się szybko, a widząc, że pan Kmicic sam go tylko
78 III,27| chorąży z Kmicicowej watahy, a widząc broczącego we krwi nieprzyjaciela,
79 III,29| przysłaniał, więc odważna panna widząc, że oficerowie wyjeżdżają
80 III,29| na czele dwustu ludzi, co widząc nieprzyjacielska piechota
|