Tom, Rozdzial
1 I,10 | niewdzięczność i ospałość królewską, na lekkie serce, z jakim
2 I,10 | się i poczekać, aż jego królewska mość z całą armią nadciągnie;
3 I,10 | nie chcą wierzyć, aby jego królewska mość Karol Gustaw, wbrew
4 I,10 | pewien, że po wojnie jego królewska mość nikomu innemu wielkorządztwa
5 I,12 | znajduje się z chorągwią królewską, której porucznikował, na
6 I,17 | przechodzi i ani hetmańska, ani królewska nie może jej negować, ani
7 I,17 | które stanowiły ekonomię królewską, nie było żadnych chorągwi
8 II,11 | dalej zaraz jechać?... Jego królewska mość pilno życzy sobie widzieć
9 II,11 | odebrałem wiadomość, że jego królewska mość rozkazuje mi śpieszyć,
10 II,11 | jest, ekscelencjo. Jego królewska mość czeka tylko jeszcze
11 II,11 | tacy, którzy namawiają jego królewską mość Karola Gustawa, ażeby
12 II,11 | to uwagę i dlatego jego królewska mość mnie tę funkcję powierzył.~
13 II,12 | czyli to salwa-gwardia królewska nic już nie znaczy?~Kmicic
14 II,13 | salwy-gwardii. Toż i my mamy królewską, którą nam dobrowolnie nadesłano,
15 II,13 | do czego im salwa-gwardia królewska daje prawo.~Ale swoją drogą
16 II,15 | pokazał przeor salwę-gwardię królewską, którą od razu zamknął mu
17 II,16 | że albo czeka go łaska królewska, marszałkowska buława, zaszczyty,
18 II,19 | zakrzyknął:~- A co jego królewska mość powie, gdy go wieść
19 II,21 | jego i umysł były osobą królewską zajęte.~- A coś waćpan za
20 II,22 | wywieść, to właśnie służba królewska, w niej bowiem mógł światu
21 II,22 | prostego szlachcica, ale i królewska niełatwo mogła dosięgnąć,
22 II,22 | którą i Kmicic, za przyczyną królewską, jako przywożący wieści
23 II,22 | pana, a gdy jeszcze osobę królewską w swym zamku mieć będzie,
24 II,22 | tam właśnie na rezolucję królewską czekają.~- Quod attinet
25 II,22 | widzieli jasno, że albo władza królewska musi być wzmocniona, albo
26 II,22 | Rzeczypospolitej, żeś wasza królewska mość już w drodze albo już
27 II,22 | zależy co na tym, byś wasza królewska mość bez obrony w górach
28 II,22 | nas ogarnąć. Niechże wasza królewska mość przychyli się do błagania
29 II,22 | naprzód wyszli i by wasza królewska mość bez eskorty jechała?
30 II,22 | mękę nie zważać.~- Jego królewska mość ma słuszność - rzekła
31 II,22 | a że przez troskliwość o królewska osobę zdrajców się boję,
32 II,23 | to zginą razem z waszą królewską mością wszyscy ci, którzy
33 II,23 | zbrodnię zamachu na wolność królewską, zdoła teraz przekonać króla,
34 II,23 | pochwycił za lejce.~- Wasza królewska mość - rzekł z powagą -
35 II,23 | pan Andrzej. - Jak wasza królewska mość zechce zapolować, to
36 II,23 | co lepszego! Niech wasza królewska mość jeno rozkaże, a znowu
37 II,24 | powiedziano, że o służbę królewską idzie. Był to bowiem lud
38 II,24 | biskupi z obawy o osobę królewską musieli zbytni zapał hamować.~
39 II,25 | A za tych, których wasza królewska mość ze Śląska przed sobą
40 II,25 | bośmy myśleli, że się wasza królewska mość osobą własną między
41 II,25 | spotkała. Bóg to natchnął waszą królewską mość do wysłania przodem
42 II,25 | Lubelskiem?~- Tak jest, wasza królewska mość! Ale on dziś tu, jutro
43 II,25 | było - rzekł - co by waszą królewską mość zasępić mogło?~- Zgoła
44 II,25 | ale pod tym dachem wasza królewska mość między takimi się znajduje,
45 II,25 | marszałek - gdy mam honor waszą królewską mość w domu moim przyjmować.
46 II,26 | na koń siędę, i z waszą królewską mością, za łaskawym pozwoleniem,
47 II,26 | skoczył, jako teraz za waszą królewską mość, bo ni przez pół służyć,
48 II,26 | poradzi, jeśli nie wasza królewska mość?! Zabita to regalistka
49 II,26 | nie daruje, chybabyś wasza królewska mość sam instancję wniósł
50 II,27 | A i mnie pozwoli wasza królewska mość pana Babinicza powitać,
51 II,30 | ojczyzny.~Rosła tedy fortuna królewska, podnosiła się w oczach
52 II,31 | ojczyzny.~Rosła tedy fortuna królewska, podnosiła się w oczach
53 II,32 | Manifest ów, zapewne za wiedzą królewską i dla tym większego podniesienia
54 II,32 | pierwszym rzucił, wasza królewska mość, alem pierwszy raz,
55 II,32 | gęby i nie to, że wasza królewska mość inne powiedziała nazwisko,
56 II,34 | lecz że wola chanowa i królewska były wyraźne, przeto uderzył
57 II,35 | wzgardzony ozdobi kiedyś koroną królewską swoją i jej głowę.~Pan Zamościa
58 III,1 | skończyć ono może.~- Wasza królewska mość - odrzekł Wittenberg,
59 III,1 | wiktorią się chwalą. Wasza królewska mość! co mi kazał Czarniecki
60 III,3 | trefnisia, który mnie i waszą królewską mość zelżył tak sromotnie,
61 III,3 | otwarcie bram twierdzy jego królewska mość (tu znów długo wymieniał
62 III,6 | Jeden z nich niósł kieskę królewską, drugi kapelusz, na którym
63 III,6 | to? - spytał - ten zdobył królewską chorągiew?~- Własną ręką
64 III,8 | Gorzycach, była kwatera królewska, tam też stały główne siły
65 III,8 | rzekł po polsku:~- Jego królewska mość prosi waszmość panów
66 III,8 | Gorzyc, gdzie była kwatera królewska. Wieś cała zajęta była przez
67 III,8 | siedzieć.~Na to Kmicic:~- Wasza królewska mość! Nie pan Czarniecki,
68 III,8 | pójdę dalej.~Wtedy my waszą królewską mość przyjmiemy! - odrzekł,
69 III,9 | czym kasztelańska własna, królewska pod Polanowskim i cała siła
70 III,10| Przejęliśmy korespondencję królewską - rzekł Charłamp - którą
71 III,11| rozgłosił, iż to na cześć królewską owa uczta się odbędzie.
72 III,12| przyjęcie, widząc ową dobroć królewską, uczynili na cześć dobrego
73 III,12| szanowany. Nazywano go Minerwą królewską, gdyż jego to radom zawdzięczał
74 III,13| przyjęcie, widząc ową dobroć królewską, uczynili na cześć dobrego
75 III,13| szanowany. Nazywano go Minerwą królewską, gdyż jego to radom zawdzięczał
76 III,15| Nie mówię tego, abym waszą królewską mość miał do złamania także
77 III,15| możem... Słyszysz, wasza królewska mość, jako tam wyją. Revera...
78 III,27| prawie wody, gdy straszna królewska chorągiew Wojniłłowicza
79 III,31| się nagle, a wstrząsnąwszy królewską grzywą, ryknie potężnie,
|