Tom, Rozdzial
1 I,5 | pan Kmicic do Wodoktów na czele stu kilkunastu ludzi, których
2 I,5 | śnieżnej drodze, a na ich czele leciał pan Andrzej, jakby
3 I,7 | naprzód. Jezdni szli na czele, piesi za nimi, i ciągnęli
4 I,7 | wracał pan Wołodyjowski na czele laudańskich ku zaściankom.
5 I,10 | bitwy muszkietnicy stawali w czele, a w razie ataku jazdy cofali
6 I,10 | do porządku wyjechał na czele kilkuset ochotników, by
7 I,10 | szwedzkiego świetny orszak, na czele którego jechali: Radziejowski
8 I,12 | zastawione. Pan Zagłoba szedł na czele - pan Korf zaś wraz z pułkownikiem
9 I,13 | uśpione siły kraju i stanąć na czele potęgi dostatecznej do pomyślnego
10 I,13 | Radziwiłłowi? Wszakże stał na czele większych sił niż kiedykolwiek.
11 I,14 | niego i Sapieha stanie na czele wszystkich sił kraju, a
12 I,14 | znamienite nazwisko, stojący na czele potężnej chorągwi, częścią
13 I,14 | chorągwi płynie nad nimi, a na czele jedzie jakiś człowiek bez
14 I,17 | podniecać. Postanowił sam na czele wiernych szkockich regimentów,
15 I,17 | wraz z towarzyszami na jej czele.~- A gdzie pójdziemy? -
16 I,19 | kraju, ażeby od razu na czele ruchu przeciw Radziwiłłowi
17 I,19 | konfederację, na której czele stanęli dwaj pułkownicy:
18 I,20 | gdy wreszcie wyruszył na czele pięćdziesięciu dragonów,
19 I,20 | żołnierzy, z Józwą Butrymem na czele, weszło do komnaty.~- Wziąść
20 I,21 | przybył do Billewicz na czele jazdy sam Radziwiłł, który
21 I,21 | Kmicic, którzy tam stali na czele chorągwi skonfederowanych
22 I,22 | stawiającego pogardę śmierci na czele wszystkich innych cnót,
23 I,23 | i wojsko pomnożyć, i na czele znacznej potęgi stanąć...
24 I,24 | przez Butrymów wyciętej. Na czele ich stanął wachmistrz Soroka,
25 I,25 | chwila przejdzie Wilię na czele własnych i szwedzkich wojsk.
26 I,25 | chorągwie i działa; on na czele regimentów księcia Oranii
27 I,25 | zdobycia; on nad Renem, na czele muszkieterów francuskich,
28 I,25 | baby, to dziś stałbym na czele wszystkiej szlachty podlaskiej,
29 I,25 | z wachmistrzem Soroką na czele.~- Za mną! - rzekł Kmicic.~
30 II,4 | weszło do izby.~Idący na czele, chłop olbrzymi, stukał
31 II,6 | pułkownikami i chorążymi na czele, a przed pułkami jeździł
32 II,6 | na koń, wyjechał także na czele pułkowników przed wały,
33 II,6 | wjechał w krąg światła na czele swych oficerów, mając i
34 II,6 | Zagłoba skoczył ku niemu na czele pułkowników, a on konia
35 II,7 | instrukcyj.~"Póki stoję na czele kilku tysięcy ludzi - myślał
36 II,10 | szlachcic z rusznicą i na czele zbrojnej czeladzi - dziś
37 II,13 | boże? Zaliby przybywał na czele tych tysięcy zbrojnych,
38 II,15 | rozedniało.~Wówczas Miller na czele sztabu podjechał do zdobytego
39 II,15 | lud łączy się z nią... Na czele ruchu stoi Krzysztof Żegocki,
40 II,16 | przywódców buntu, a na ich czele owego puszkarza, wygnał
41 II,19 | ruszyli rysią, a jenerał na czele. Zbliżywszy się do stodółki
42 II,19 | z ojcem Stradomskim na czele, udali się do przeora, by
43 II,25 | Kazimierz stanął wkrótce na czele znacznego oddziału ludzi,
44 II,27 | związku szlachty i wojska, na czele którego mieli stanąć: stary
45 II,27 | sypnęło, że w jeden dzień na czele grzecznej chorągwi stanął.
46 II,28 | Tykocinie, jeno w polu, na czele wszystkich wojsk litewskich.~-
47 II,29 | orlę radziwiłłowskie na czele pruskich, luterskich zastępów,
48 II,29 | pan Koniecpolski, który na czele sześciu tysięcy koronnej
49 II,32 | wszakże, że pan Sapieha na czele znacznej potęgi wszedł już
50 II,39 | lecz zawsze stał jeszcze na czele sił znacznych i niemałą
51 II,39 | udana, przedsięwzięta na czele sił lada jakich w tym celu,
52 II,42 | płynąć. On sam płynął na czele, lecz wkrótce zmiarkował,
53 II,42 | świstać w powietrzu.~Lecz na czele uciekających jeździec na
54 III,4 | się piąta, sam stanął na czele i ruszył wraz nią do bitwy.~
55 III,4 | ku nim całym pędem, a na czele wszystkich leciał z szablą
56 III,6 | trzydziestu towarzystwa, na czele zaś wszystkich Roch Kowalski.~
57 III,6 | chorągiew laudańska; na jej czele jechał sam pan Czarniecki.
58 III,9 | ostatniej sam stanął na czele i zakrzyknąwszy: "W imię
59 III,12| oficerów podjęło się stanąć na czele, a między innymi i Kmicic,
60 III,13| oficerów podjęło się stanąć na czele, a między innymi i Kmicic,
61 III,15| przerażającą szybkością, na czele leci czeladź, ciury i wszelka
62 III,17| Straszewicz, jezuita, stoczył na czele swego oddziału z kapitanem
63 III,17| najniespodzianiej Bogusław na czele dwóch regimentów rajtarii
64 III,19| Nazajutrz pochód z księciem na czele wyruszył do dnia. Szlachta
65 III,23| dlatego pragnął stanąć na czele sił jak największych, aby
66 III,23| przeszli znów Dubisę na czele swych chłopów i resztek
67 III,23| bo tymczasem przyjdzie na czele potężnego tatarskiego zastępu
68 III,24| Prus posłać. Stał na jej czele Duglas, biegły wojownik,
69 III,24| lubo Kazimierz stał już na czele potęgi liczebnie od Szwedów
70 III,24| Wołodyjowskim, którzy na czele laudańskiej chorągwi towarzyszyli
71 III,25| Prus posłać. Stał na jej czele Duglas, biegły wojownik,
72 III,25| lubo Kazimierz stał już na czele potęgi liczebnie od Szwedów
73 III,25| Wołodyjowskim, którzy na czele laudańskiej chorągwi towarzyszyli
74 III,27| go jak wicher i leciał na czele Tatarów, aż iskry sypały
75 III,27| Wołodyjowski stał na jej czele, posępny, ale milczący,
76 III,29| wkrótce ruszył błoniem na czele dwustu ludzi, co widząc
77 III,30| Rzeczypospolitej, a czemu to żaden na czele takiej potęgi nie stoi,
78 III,32| pojawił się w kościele. Na czele szli z brzękiem ostróg pan
|