Tom, Rozdzial

 1  I,2  |         nie mogli wyjść, bo już ze trzy godziny byli za stołem,
 2  I,2  |         tniesz, ja mach! raz! dwa! trzy! - szach!~Olbrzymi Kulwiec-Hippocentaurus
 3  I,2  |       Między rogi! o dwa dukaty! o trzy! Dawajcie pistolety!~- Zgoda! -
 4  I,2  |           Andrzej. - Niech idzie o trzy. Zend! Po pistolety!~Poczęli
 5  I,2  |              spytał.~- Nabity!~- O trzy! cztery! pięć dukatów! -
 6  I,2  |           chwiał mu się w dłoni.~- Trzy! - wykrzyknął Kmicic.~Strzał
 7  I,2  |       krzyknął Kmicic. - Raz! dwa! trzy!..~Znów huknął strzał, tym
 8  I,3  | srebrzystego mających. Ciągnęło je trzy kałmuki zdobyczne w pstrą
 9  I,4  |            i sześciu córek; z tych trzy były za trzema Butrymami,
10  I,7  |            bracią laudańską. Jakoż trzy córki, które były za Butrymami,
11  I,7  |            lepszej nie miała. Inne trzy córki były w domu pannami
12  I,7  |     rzekłbyś: kwiaty na łące! A te trzy były między pacunelkami
13  I,7  |       całej prawdy, gdyż wszystkie trzy, nie ona jedna, były na
14  I,8  |     obietnicy potem dotrzymał, gdy trzy rzeki szczęśliwie przebył,
15  I,10 |          jak i poprzednią. Dwa czy trzy zduszone w tejże chwili
16  I,10 |   Skoraszewski radził tedy założyć trzy obozy: pod Piłą, Wieleniem
17  I,10 |        kilka tysięcy naraz pędzono trzy razy dziennie do Noteci
18  I,10 |      pogromu pod Kircholmem, gdzie trzy tysiące jazdy pod Chodkiewiczem
19  I,11 |   sąsiedzkie włażą do niej teraz i trzy najlepsze prowincje już
20  I,12 |       ciężkich. czasach, w których trzy wojny naraz zwaliły się
21  I,12 |         nie było.~- Takie straszne trzy wojny; gdy po prawdzie na
22  I,12 |     przesławnego Burłaja i ściąłeś trzy głowy pod Zbarażem?~- Burłaja
23  I,18 |            konie, każdy po dwa lub trzy, należące do towarzyszów
24  I,23 |          się trzymać miesiąc, dwa, trzy. Dzieją się czasem takie
25 II,1  |             odpowiadał Soroka - za trzy dni tak będzie na koniu
26 II,2  |         komory, rzekł:~- Kart jest trzy, ale nie ma piór i inkaustu.~-
27 II,6  |    chłystek czegoś zadał.~Upłynęło trzy dni.~Do obozu zwożono ciągle
28 II,6  |      oznaczyć; jedni mówili, że ze trzy tysiące, drudzy, że pięć
29 II,9  |           z powodu wzięcia Krakowa trzy dni trwać miała. Dowiedział
30 II,10 |         pod Kircholmem, gdzieśmy w trzy tysiące husarii ośmnaście
31 II,11 |        pana Kmicica otuchą i przez trzy dni nie wychodziły mu z
32 II,14 |         rozbite!... Tam teraz jeno trzy sztuki grają!...~Do południa
33 II,15 |           może być!" - "Przyjdę za trzy, za cztery, za dziesięć
34 II,15 |          ci ją utrudził, tak ją na trzy dni zemdliło i przez ten
35 II,16 |       bronić jeszcze tydzień, dwa, trzy - myśleli sobie niektórzy
36 II,16 |         odznaczał, że przez dwie i trzy noce z rzędu mógł nie spać,
37 II,17 |          wpadłszy do stajen zabiła trzy konie i wszczęła pożar.
38 II,17 |        mówi, bo twarzy nie można o trzy kroki rozpoznać - rzekł. -
39 II,19 |          wznak na resztkach słomy. Trzy ciała żołnierskie leżały
40 II,19 |    wyprowadzają się precz na dwa i trzy dni przedtem; taki każda
41 II,21 |         umorzył frasunek, że przez trzy dni żadnej pewnej wieści
42 II,21 |         albo takich, którzy pletli trzy po trzy, a do urzędu kanclerskiego
43 II,21 |      takich, którzy pletli trzy po trzy, a do urzędu kanclerskiego
44 II,25 |           łukami na plecach; potem trzy sotnie semenów, barwnych
45 II,29 |         utyłem na tej służbie, bom trzy dni już nic w gębie nie
46 II,36 |   Przeczytawszy go pan starosta na trzy dni w swojej komnacie się
47 II,39 |         hetman.~Istotnie, upłynęło trzy dni bez żadnej wiadomości.
48 II,39 |      wojska ; ten widział dwie, ów trzy, ów potęgę, która w pochodzie
49 II,41 |        obsługiwana. Armat tam było trzy tylko, ale prochów i kul
50 II,41 |     rozgnieść w dłoni.~- Raz, dwa, trzy!.. - szepnął diabeł.~Lecz
51 II,41 |          węża.~Ujechawszy dwie lub trzy staje, trafili na straże
52 II,42 |             On umknął się, poszedł trzy tysiące kroków i wraz ku
53 III,4 |      chwili rozerwała je zupełnie, trzy zaś następne chorągwie obskoczyły
54 III,5 |            takiej alteracji, że ze trzy pióra złamał. Wreszcie,
55 III,5 |           to ci się taki Szwedzina trzy razy nogami nakryje... Bo
56 III,9 |   sforsować. Kilka dział i dwa lub trzy pułki może go przed całą
57 III,9 |            ku mostowi, a teraz gdy trzy tysiące jazdy szło jej w
58 III,9 |      czterystu ludzi, rzucił broń, trzy tysiące wyborowego żołnierza,
59 III,9 |    przesiedziawszy w ruinach zamku trzy dni o chłodzie i głodzie,
60 III,11|      twierdzę. Za murami siedziało trzy tysiące wyćwiczonego żołnierza,
61 III,12|          zaraz w progu.~- Chory, i trzy po trzy imaginuje! - odparł
62 III,12|          progu.~- Chory, i trzy po trzy imaginuje! - odparł Kmicic.~-
63 III,13|          zaraz w progu.~- Chory, i trzy po trzy imaginuje! - odparł
64 III,13|          progu.~- Chory, i trzy po trzy imaginuje! - odparł Kmicic.~-
65 III,17|          pójdzie, chyba we dwa lub trzy dni potem, gdy będą już
66 III,17|          rzekł:~- Czasu nie ma, za trzy dni muszę, muszę na Sapiehę
67 III,18|         powinien byś zostać. Przez trzy dni inny by tego nie wymyślił,
68 III,22|   Taurogach dłużej nad dni dwa lub trzy, musiał bowiem spieszyć
69 III,23|         ale to dla ich dobra, bo o trzy staje za bramą zginąć już
70 III,23|    rajtarowi za błahe przewinienie trzy tysiące rózg, po których
71 III,24|         Podzieliwszy swą watahę na trzy komendy, pod dowództwem
72 III,25|         Podzieliwszy swą watahę na trzy komendy, pod dowództwem
73 III,26|             to jest za dwie lub za trzy godziny.~Tu padli sobie
74 III,27|             własna pana hetmanowa, trzy księcia Michała Radziwiłła,
75 III,27|         tyle na staję, na dwie, na trzy, a oni biegli i biegli.
76 III,28|           warkocze po to, by je po trzy razy na dzień zaplatać nad
77 III,28|           musisz we wszystko swoje trzy grosze wścibić - odrzekł