Tom, Rozdzial

 501  I,18 |       kanclerski rozum - dodał Mirski - bo że im to pomiesza szyki,
 502  I,18 |            mógłby nawet dzisiaj jechać, bo w pysk zacięty.~- Po jakiemu
 503  I,18 |       waszmościów łaskaw tym się zająć, bo ja już i głosu w gębie nie
 504  I,18 |              już waszmościów nie widzę, bo mi się powieki zamykają...~-
 505  I,19 |               przebrać się na Podlasie, bo trzeba się będzie hetmanowi
 506  I,19 |                 tego! - rzekł Mirski. - Bo że tam niektórzy starzy
 507  I,19 |                 mówił pan Wołodyjowski, bo chcąc się na Podlasie dostać,
 508  I,19 |               zamku i miasta pilnowała, bo od tych zdrajców wszystkiego
 509  I,19 |               panu Michałowi za ciasno, bo od Birż posunęły się ku
 510  I,19 |                 hetmanowi nie zdzierżę, bo nie mnie się z nim równać!...
 511  I,19 |         nawrócić?~- Teraz już za późno, bo nam i hetmańskie wojska,
 512  I,19 |            łupem zuchwałego pułkownika. Bo Radziwiłł nie wątpił, iż
 513  I,19 |                    waść nie pojedziesz, bo tam wypada swojego posłać
 514  I,20 |               malowane, psuł proporcję, bo nie stał w pośrodku, ale
 515  I,20 |                 w Wilnie trzeba szukać, bo się siedemnaście dni paliło.
 516  I,20 |                  i to koniecznie zaraz, bo jutro lub pojutrze nie wiem,
 517  I,20 |               państwo w dobrym zdrowiu, bo gdym tu zajechał, pannę
 518  I,20 |                zgoła to nie przeszkoda, bo przecież ichmościowie księciu
 519  I,20 |                 czy chcą, czy nie chcą, bo mnie się tak spodobało,
 520  I,20 |       Waćpanowie, schowajcie te szable, bo każę obydwóch pod stodołą
 521  I,20 |                  Nie chciejże odmawiać, bo czasy teraz takie, że trudno
 522  I,20 |                jęczą?~Kmicic odetchnął, bo ze słów i głosu poznał,
 523  I,20 |              waszmości? Bezpieczeństwa, bo w jednych Kiejdanach nic
 524  I,20 |                A to po co? - spytała.~- Bo książę hetman prosi...~-
 525  I,20 |                 uciekajmy jak najdalej, bo nas tu nie zostawią w spokoju...
 526  I,20 |                 przy koniach poprowadź, bo inaczej nie pojedziem!~Krew
 527  I,20 |             więcej już od cię nie chcę, bo gięłaś łuk, pókiś go nie
 528  I,20 |               ale już bardzo był blady, bo go gniew dławił i zęby szczękały
 529  I,20 |          ogarniał go dziki szał gniewu, bo nagle krzyknął, aż szyby
 530  I,20 |                 masz do mnie szczęścia, bo ci drugi raz drogę zachodzę...
 531  I,20 |            oponowali, jako kat wycinał, bo waszym to dziełem ta nieszczęsna
 532  I,20 |            swoją obronę, to mów prędko, bo żywej jednej duszy nie znajdziesz,
 533  I,20 |                mi go - odparł Zagłoba - bo rezolutnie szedł na śmierć!~
 534  I,20 |                 My jedziem na Podlasie, bo tam się chorągwie przeciw
 535  I,20 |              waść na koń. Jeszcze czas, bo później się papiery okrwawią.
 536  I,20 |                męce była, ale milczała, bo jak tu za zdrajcą się ujmować?!~-
 537  I,20 |                   zawołał mały rycerz - bo my, jeno koniom wytchniemy,
 538  I,20 |                Wsadzim pannę w kolaskę, bo uciekać waćpaństwo musicie,
 539  I,20 |               jest gotowa i zaprzężona, bo Kmicic ją ze sobą przyprowadził -
 540  I,20 |               nie zwrócił na nią uwagi, bo wszystkie oczy zwrócone
 541  I,20 |                pokazałeś?" A on na to: "Bo mi się nie spodobało!" Taka
 542  I,20 |                 dobrze - rzekł Kmicic - bo z góry zapowiadam, że nie
 543  I,20 |                Zdrajcami was nie nazwę, bo wiem, że intencje wasze
 544  I,20 |               jeszcze - rzekł Zagłoba - bo tu o ważną rzecz chodzi.
 545  I,20 |                 tym człowiekiem sprawa, bo jako Turek w swego Mahometa,
 546  I,20 |           między nimi szarwark niemały, bo to kawaler gotów samemu
 547  I,20 |                My też nie możem czekać, bo miecz wisi nad nami - odrzekł
 548  I,21 |              Było to potrzebne i pilne, bo z drugiej strony dochodziły
 549  I,21 |                  że tak było w istocie, bo Sapieha z każdym dniem rósł
 550  I,21 |          przyjaciele, i jeszcze gorzej, bo nawet krewni hetmańscy,
 551  I,21 |          podobniejsze do błędnego koła, bo na przykład przeciw wojewodzie
 552  I,21 |             wasza książęca mość mówisz? Bo oni, przeczytawszy sami
 553  I,21 |                im: "Radziwiłłowi służę, bo przy nim słuszność, przy
 554  I,21 |                nasza, panie pułkowniku, bo jak książę zemrze, to się
 555  I,21 |                się go za połę uchwycić, bo jakoś tu koło nas kuso.
 556  I,21 |                    ubodło go dotkliwie, bo wnet stanęła mu jako żywa
 557  I,21 |              czuję się w tym niewinnym, bo z ręką na sumieniu powiedzieć
 558  I,21 |           oszczędzić. Uległem pozornie, bo mam dla ciebie słabość...
 559  I,21 |                 zginąć tu w Kiejdanach, bo patrz, co się przez twoją
 560  I,21 |                 Birż, bom doświadczony, bo dalej widzę, bo wiem to
 561  I,21 |           doświadczony, bo dalej widzę, bo wiem to z praktyki, że kto
 562  I,21 |                 czy się na tym skończy, bo mi tu cierniów ani boleści
 563  I,21 |                    Przecie nie wszyscy, bo są tacy, którzy w waszą
 564  I,21 |             zdrady i odstępstwa gotowy, bo wiem, że są tacy, którzy
 565  I,21 |                 dziś na mnie przyszedł, bo już się nie powtórzy, a
 566  I,21 |                właśnie sił mi potrzeba, bo chcę ucztę wyprawić i wesołą
 567  I,21 |        rozpogódź, a nie mów nic nikomu, bo co ja ci mówię, to jeno
 568  I,21 |              aby się to nie powtórzyło, bo o głowę twoją chodzi. Alem
 569  I,22 |                Jakoż zjazd był niemały, bo wielu okolicznej szlachty
 570  I,22 |             sobie wzajem: "Jesteśmy tu, bo nam nóż na gardło położono."~
 571  I,22 |               on nam niż Jan Kazimierz, bo to nasza krew!~Radziwiłł
 572  I,22 |              Macie rację, panie bracie, bo w Janie Kazimierzu na garniec
 573  I,22 |          właśnie dlatego tak im trudno. Bo oboje nie chcieli i nie
 574  I,22 |                Wstańcie, mości panowie, bo to zdrowie pije się stojący.
 575  I,22 |                 śmiano się już również, bo w głosie pana Szczanieckiego
 576  I,22 |                 również pokrywał złość, bo czuł, że dzięki toastom
 577  I,22 |                 o wrogie sprawie myśli, bo pan Andrzej cały był zajęty
 578  I,22 |              choć przy uczcie siedzimy, bo mogą się znaleźć nowiny,
 579  I,22 |               widocznie nic pomyślnego, bo oblicze książęce zaszło
 580  I,23 |              nami, ale mu nijak do nas, bo tu już szwedzka protekcja,
 581  I,23 |               ze wszystkiego najgorsza, bo zmartwienie człowieka trawi
 582  I,23 |             gotowym!~- I swoim kosztem, bo u mnie z pieniędzmi kuso.
 583  I,23 |               dostaniesz niż pieniędzy, bo im się samym na widok każdego
 584  I,23 |                 hetmana rozjaśniło się, bo rzeczywiście gotowizny nie
 585  I,23 |          Podlasie. Periculosa to droga, bo tam są konfederaci, którzy
 586  I,23 |                 począł oddychać głośno, bo dłuższe mówienie męczyło
 587  I,23 |          wpatrywał się w niego chciwie, bo mu się dusza wydzierała
 588  I,23 |                 uważaj na to, co mówię, bo chociaż oddasz mu moje listy,
 589  I,23 |                 była przy nich?~- Była, bo się chorągwie Janowi Kazimierzowi
 590  I,23 |                i z nami w ligę wejdzie, bo wiemy, co o jego afektach
 591  I,23 |              jest, wasza książęca mość, bo znowu nie rozumiem!~- Podlasie
 592  I,23 |             Bogusław nie ma wybierać?~- Bo póki on nie wybierze, póty
 593  I,23 |            Ludzie snadnie temu uwierzą, bo nieraz przytrafia się, że
 594  I,23 |                 dla ojczyzny zbawienny, bo inaczej ci ludzie całkiem
 595  I,23 |              Powiadaj się pułkownikiem, bo nim jesteś... Mów, że to
 596  I,23 |              pod Krakowem, to i lepiej, bo weźmiesz listy i do innych
 597  I,23 |                zależy, więcej niż mnie, bo drugiej takiej dziedziczki
 598  I,23 |                 się, jak Bóg na niebie, bo o domu własnym więcej niż
 599  I,23 |            pokojowców na łaskę zarabia, bo niczego lepszego niewart!...
 600  I,23 |                 Ale bądź o to spokojny, bo nikogo tu nie dopuszczę,
 601  I,24 |              się o nią tylko zastawiał, bo ona była z innym zmówiona,
 602  I,24 |              waćpannę pożegnać - rzekł- bo nie wiem, czy się w życiu
 603  I,24 |                kiedy wrócę i czy wrócę, bo i o przygodę nietrudno.
 604  I,24 |            testament nie trzeba zważać, bo jako rzekłem: na nic ludzka
 605  I,24 |                 jako ptakowi powietrza, bo inaczej bym oszalał.~- Dajże
 606  I,24 |                   może nie do waćpanny. Bo ja sam wiem do kogo i czego?...
 607  I,24 |                 to mnie najgorzej kole, bo jak zbawienia duszy mojej
 608  I,24 |                nie czas mi dyskursować, bo czas jechać. Wiedz tylko,
 609  I,24 |                na drogę... Tyle mojego, bo jutro już cię nie będę widział
 610  I,24 |                 płaczesz?... Nie płacz, bo oszaleję!~I w najwyższym
 611  I,25 |                Pola były również puste, bo stert tego roku na nich
 612  I,25 |            szlakach ruch był niezwykły, bo liczbę zbiegów powiększali
 613  I,25 |             tylko zadawano mieszkańcom, bo wprzód mękami najwymyślniejszymi
 614  I,25 |                 wiadrem wody nie zalał, bo raz: czuł, że to na nic,
 615  I,25 |               rozmyśliwszy się zostali, bo nam pan podstarości powiedział,
 616  I,25 |             aleśmy pułkownika widzieli, bo na rynku z nami rozmawiał.
 617  I,25 |                Jakoż było to naturalne, bo obaj zdążali na Podlasie.
 618  I,25 |                 niemal tchem z Kiejdan (bo małe tylko popasy czynili
 619  I,25 |           Andrzej w Kiejdanach widywał, bo nie na niemiecki, ale na
 620  I,25 |                 na niego z ciekawością, bo wystroił się odświętnie
 621  I,25 |        krzesłach i drzemiących smaczno, bo widać, wczesnym rankiem
 622  I,25 |           kawalerze - rzekł uprzejmie - bo widzę, żem się co do szarży
 623  I,25 |             spoglądać na pana Andrzeja, bo z tego, co o nim słyszał,
 624  I,25 |                Będę mówił po niemiecku, bo mi od waszej mowy wargi
 625  I,25 |                to - rzekł pan Andrzej - bo to żona zacnego kawalera,
 626  I,25 |                 mogę ci za to zaręczyć, bo gdyby tam raz zajrzał, to
 627  I,25 |             miastach pruskich pomyśleć, bo ich za sobą nie może zostawiać.
 628  I,25 |             dalej, śmiejąc się książę - bo wujowi elektorowi tyle,
 629  I,25 |                 szwedzką. I to słuszna, bo w ten sposób furtka zostaje
 630  I,25 |               głowę prócz tego traci... Bo, słuchaj, kawalerze, czego
 631  I,25 |                  każdy gospodarz swego. Bo nie godzi się nic lepszego;
 632  I,25 |              myśl przyszła mu do głowy, bo się uderzył w perukę i zapytał:~-
 633  I,25 |                Kmicic. - Muszę tam być, bo mam list z instrukcjami
 634  I,25 |           rzeczami hetmańskimi do Prus, bo tam baliśmy się, żeby nie
 635  I,25 |                Podlasie nie pojedziesz, bo tam między głowami konfederacji
 636  I,25 |                 Hm! delikatna to misja, bo hetmanowi nie wypada pierwszemu
 637  I,25 |              Ciężar mi zdjąłeś z serca, bo myślałem, że książę wojewoda
 638  I,25 |                 dlaczego?~- Nie wiem.~- Bo jest układ pomiędzy mną
 639  I,25 |             imci panu bracie wyślijcie, bo alias rozbojów bać się trzeba..."~-
 640  I,25 |                   Znowu spóźniona rada, bo działa idą już ze mną! -
 641  I,25 |                 którymi bić się trudno, bo przecie gromada, ale albo
 642  I,25 |                 jeśli nie można wywieźć(bo tu już u nas nigdzie ich
 643  I,25 |             Bogiem, panie Harasimowicz, bo już cię nie potrzebujem.~
 644  I,25 |                 książęcej mości proszę, bo też wstyd by mi było, gdybym
 645  I,25 |                 masz dowcip, kawalerze, bo to szczera prawda, że on
 646  I,25 |            impedimentów - mówił dalej - bo ołyccy i nieświescy Radziwiłłowie
 647  I,25 |               niego i rąk nie opuścimy, bo teraz właśnie pora. Rzeczpospolitą
 648  I,25 |            Rzeczpospolitą diabli biorą, bo już tak bezsilna, na takie
 649  I,25 |                   nie może być inaczej, bo taki naród musi zginąć,
 650  I,25 |              pokłonić.~- To się spiesz, bo ja po południu ruszam także.~-
 651  I,25 |           dobrze znał swego pułkownika, bo nagle Kmicic ukazał się
 652  I,25 |               Ruch już był między nimi, bo widocznie przyszły rozkazy,
 653  I,25 |               Skorzystam i ja z ciebie, bo ci dam kilka listów do różnych
 654  I,25 |                 zbrojny jak do bitwy?~- Bo między konfederatów jadę,
 655  I,25 |               owych ludzi przepłoszyli, bo to zawołany żołnierz prowadził
 656  I,25 |       wojewodzie pobuntowało, a szkoda, bo tędzy żołnierze. Cóż robić!
 657  I,25 |                przedaj.~- Nie może być, bo to byłoby, jakobym przyjaciela
 658  I,25 |                 Ale że dziwo, to dziwo, bo nie koloryzując sułtan może
 659  I,25 |            komendę rozumie niemiecką?~- Bo go objeżdżał mój kawalkator,
 660  I,25 |         Grzeczny musiał być kawalkator, bo widzę, że i wyjeżdżony koń
 661  I,25 |           wysunął.~- I dziwo, i wygoda, bo obie ręce wolne. Nieraz
 662  I,25 |                 drugi, lecz bez skutku, bo tylko ból od wykręconych
 663  I,25 |                 łopatki.~- Na nic opór, bo kula w krzyż! - zakrzyknął.~-
 664  I,26 |             koniec trzeba było zwolnić, bo ludziom i koniom tchu zbrakło,
 665  I,26 |           puścić tym chamom, kawalerze, bo mi ramiona wykręcą. Jeśli
 666  I,26 |                  a dalibóg, nie chybię, bo nigdy nié chybiam. Siedźże
 667  I,26 |                 fantazja w tej Europie, bo ja waszą książęcą mość porwałem,
 668  I,26 |              trać! Pogoń nie nadejdzie, bo tam twoi ludzie dotychczas
 669  I,26 |                  nikt tego nie widział, bo nas tuman przesłonił, a
 670  I,26 |            gonić, i tak by nie zgonili, bo wasze konie prosto z drogi,
 671  I,26 |             cudem zgonili, i to na nic, bo jak mnie tu wasza książęca
 672  I,26 |               mość Bogu, żeś żyw dotąd, bo żeby nie to, żem ja sobie
 673  I,26 |                 za to Bogu podziękuj... Bo gdyby jeden włos spadł z
 674  I,26 |                 tak mi się podobasz!... Bo to ci powtarzam, że chyba
 675  I,26 |           takiego człowieka jak waćpan, bo z takimi ludźmi siła można
 676  I,26 |           książęcej mości odpowiedzieć; bo i mnie samego w gębę pali,
 677  I,26 |                  Wolę stokroć gorzeć... bo i tak bym gorzał, gdybym
 678  I,26 |                w upokorzeniu, w męce... bo mi do oczu powiedziano: "
 679  I,26 |           poszedłem do księcia hetmana, bo i sam kazał mnie sprowadzić.
 680  I,26 |              oddał albo w ogień cisnął, bo ja nie od takich funkcyj -
 681  I,26 |               życiu jego nic nie grozi, bo jego osoba zbyt jest Kmicicowi
 682  I,26 |                 dogonił go Zawratyński, bo miał najlepszego konia,
 683 II,1  |                sprawiać mu przyjemność, bo czasem uśmiechał się oczyma.~
 684 II,1  |           poczęło istotnie przechodzić, bo przed samym zachodem słońca
 685 II,1  |                 w głowie pana Andrzeja, bo wieczór był pogodny. Zachodzące
 686 II,1  |        widocznie chwytać pana Andrzeja, bo po kilkakroć powtórzył:~-
 687 II,1  |              uczyniło się znów widniej, bo zeszedł księżyc w pełni.
 688 II,1  |                kompanija śpi na dworze, bo my z izby nie ustąpim.~-
 689 II,1  |                 smolarz.~- To i lepiej, bo nie będziem się o kwaterę
 690 II,1  |                 żołnierzom pić nie dał, bo postanowił mieć się przez
 691 II,1  |              wielmożnemu panu zaświecę, bo nie masz latarni.~- To świeć
 692 II,1  |            bywali?~- Tu nikt nie trafi, bo bagna naokoło i tylko jedno
 693 II,1  |               jegomość, żeście trafili, bo kto nie trafi, tego i bagno
 694 II,1  |            marzył widocznie gorączkowo, bo do uszu Soroki dolatywały
 695 II,1  |               Miłościwy królu!... Tędy, bo tam zdrada!~Soroka podnosił
 696 II,1  |          karczowe doły: Puściłem konie, bo choćby się rozbiegły, to
 697 II,1  |                 i pod ścianami pokopać, bo jeśli zbóje tu mieszkają,
 698 II,1  |             znajdziem.~- Nie znajdziem, bo umyślnie nakluczono i ślady
 699 II,1  |                ojcze? - rzekł Biłous.~- Bo tam już pewno nas szukają.~-
 700 II,1  |                   odpowiedział Biłous - bo że ten książę niesamowity,
 701 II,1  |               być, tylko go zaczarował, bo i to jeszcze widziałem,
 702 II,1  |          dokazać.~- Polećmy dusze Bogu, bo jeśli on niesamowity, to
 703 II,1  |                pogoni. - To i słusznie, bo pewno była. Za mało nas
 704 II,1  |               żar stokroć boleśniejszy. Bo na dobitkę wszystkiego,
 705 II,2  |                 to nic nam nie uczynią, bo z garłaczy od zarośli nie
 706 II,2  |                a bagna cię nie obronią; bo są tam tacy, którzy przejadą,
 707 II,2  |        rozpoznać stojących przy chacie, bo ich zakrywały konie.~Nagle
 708 II,2  |             nadchodzący nie poznali go, bo twarz miał obwiązaną, wstrzymali
 709 II,2  |           Proszę waszą miłość do chaty, bo tu chłód kąsa. Dla Boga!
 710 II,2  |                 tej zaszczytnej szarży, bo mu przeszkadzała łup brać.
 711 II,2  |              też w obydwóch ród wysoki, bo Kmicicowie z dawnych czasów
 712 II,2  |           Wszedłszy stanęli koło drzwi, bo w obecności Kmicica usiąść
 713 II,2  |              zdarzało się wam odbierać? Bo to tu gdzieś niedaleko szwedzkie
 714 II,2  |                Kmicic sam pić nie mógł, bo i mówił nawet z trudnością -
 715 II,2  |            pozwoli obejrzeć i opatrzyć, bo to ja się nie gorzej cyrulika
 716 II,2  |                 A po czym miarkujesz?~- Bo się i wszystek proch nie
 717 II,2  |         Kiemlicz, i przyłóż co prędzej, bo mam z tobą pogadać, a szczęki
 718 II,2  |             podejrzliwie na pułkownika, bo w sercu powstała mu obawa,
 719 II,2  |            Kiemlicz pomknął co prędzej, bo w głosie Kmicica była niecierpliwość
 720 II,2  |           Wypowiadam służbę W.X. Mości, bo zdrajcom i zaprzańcom nie
 721 II,2  |                u Szwedów pogrążyć mogą, bo w nich zdrada Rzeczypospolitej
 722 II,2  |                zguba wasza w moim ręku, bo podpisom i pieczęciom każden
 723 II,2  |               mi się, zamianę uczynić - bo choć ja pomsty i potem nie
 724 II,2  |                  X. Mość nie wytrujesz, bo będą tacy, co idąc z diabelskiej
 725 II,2  |                 izbie. Twarz mu pałała, bo go własny list jako ogień
 726 II,2  |         mordować. Harasimowicza nie ma, bo z X. Bogusławem do Prus,
 727 II,2  |            jakąś inną funkcję obmyślił, bo podobno już mu nie ufa.
 728 II,2  |             ratuj w miłosierdziu swoim, bo zginę...~Tu głos zadrgał
 729 II,3  |         jegomość na Śląsk się schronił, bo go wszyscy opuścili. Kraków
 730 II,3  |              rozwiązaniem tego pytania, bo chodziło mu zupełnie o co
 731 II,3  |              jeszcze komendy szwedzkie, bo miasta można omijać i lasami
 732 II,3  |               biorąc. Nie wypieraj się, bo ja nie twój sędzia, a sam
 733 II,3  |                    Godzi się to, godzi, bo nieprzyjaciołom tylko bierzem -
 734 II,3  |                stary.~- Nieprawda jest, bo i swoich napadacie, co mi
 735 II,3  |              Wasza miłość krzywdzi nas, bo my, pamiętając na stan nasz,
 736 II,3  |               lepiej wam stąd uchodzić, bo prędzej, później stryczek
 737 II,3  |               Szwedów i przez hultajów, bo prawdę waszej miłości rzec,
 738 II,3  |             zdradzić! - rzekł groźnie - bo nie zdzierżysz, a ręka boska
 739 II,3  |              krótkim milczeniu Kmicic - bo zdrada to jeszcze co innego
 740 II,3  |           wykalkulował - rzekł Kmicic - bo lepiej, żeby ten co zawiezie
 741 II,3  |               Pójdę synom zapowiedzieć, bo tym szelmom trzeba łopatą
 742 II,3  |             waszej miłości.~- Jak to?~- Bo Szwedzi glejty znaczniejszym
 743 II,3  |                 a nie marudził, to mów, bo widzę, żeś człek obrotny.~-
 744 II,3  |                 glejty są, to i lepiej, bo można w nagłym razie pokazać,
 745 II,3  |     chudopacholskim, co będzie łatwiej, bo u mnie tu jest trochę ochędostwa
 746 II,3  |                 chudopachołków zważają, bo się mrowie tego po wszystkich
 747 II,3  |                jak nam konie zabiorą? - bo to rekwizycje w czasie wojny
 748 II,3  |           jechać, to się dobrze składa, bo właśnie tamtędy droga nam
 749 II,3  |                 roku nie będzie gorzej, bo tam spokojnie Szwedzi wszędy
 750 II,3  |               czapraki i szable proste, bo zaraz jedziem. A zapowiedz
 751 II,4  |              obiecywał się być wygodny, bo w karczmie prócz karczmarza
 752 II,4  |              popatrzeć, kto przyjeżdża, bo był ciekaw, czy nie jaki
 753 II,4  |          zbliżyć cofnął się do karczmy, bo go nagle złość wzięła. Nie
 754 II,4  |              Wszedłszy przymrużył oczy, bo w izbie mroczno było, gdyż
 755 II,4  |                 rzekł nieznajomy pan.~- Bo karczmarz poszedł do komory -
 756 II,4  |            pewien jakoż nie omylił się, bo młody koniucha odrzekł grzecznie:~-
 757 II,4  |                i nie mamy na co prosić, bo jeno grochem z kiełbasą
 758 II,4  |         politycznych ludziach sługiwać, bo mowa edukację wyższą, niż
 759 II,4  |              zaścianka, byle szlachcic, bo to grunt. A co tam słychać
 760 II,4  |               pan!~- Dla Szwedów zacny, bo im wrota na rozcież otworzył.~-
 761 II,4  |                Podlasie nie jedziesz?~- Bo w Szczuczynie stoi jedna
 762 II,4  |                 A to się dobrze składa, bo ja do Szczuczyna jadę.~-
 763 II,4  |               patrzy, że prawdę mówisz, bo ja się na tym znam), to
 764 II,4  |                 Szwedom nie odwieziesz, bo się nie dam mając zbrojną
 765 II,4  |                nie zwrócił na to uwagí, bo począł tylko chytrze mrugać
 766 II,4  |                żeby moje nie przepadło, bo co Pan Bóg dał, to trzeba
 767 II,4  |                 zapłacił i nie zapłacę, bo jako słyszę, i pan wojewoda
 768 II,4  |            samemu może się poszczęścić, bo to już niejednemu się przytrafiło,
 769 II,4  |              byleś się pracy nie lenił, bo kto rano wstaje, temu Pan
 770 II,4  |                daje.~Kmicic wąsy gryzł, bo go pusty śmiech brał; więc
 771 II,4  |                a zarazem i krzywił się, bo od czasu do czasu od przyschniętej
 772 II,4  |                Przyjąć cię tam przyjmą, bo ludzi potrzebują, a zresztą
 773 II,4  |                   rzekł wesoło Kmicic - bo właśnie nie wiem, przed
 774 II,4  |                 i mieć się na baczeniu, bo okrutnie to łasa rzecz.~-
 775 II,4  |                  czyli kraj bezpieczny, bo ze Szwedami o miedzę trudno
 776 II,4  |               nie zmyślał pan starosta, bo istotnie pierwszego syna
 777 II,4  |                 Billewiczówny ulitował, bo podobno przez ręce leciała,
 778 II,4  |               mówić, ale źle się stało, bo co ten człowiek złego naczynił,
 779 II,4  |                 ciężko - mówił Butrym - bo dobra księcia hetmana do
 780 II,4  |                ci się i z tego wywieść: bo mnie na podjazd wysłali,
 781 II,4  |            sierdź się, mości żołnierzu, bo Piątek i Sobota są takie
 782 II,4  |                w Szczuczynie koni zbyć, bo nam siła nie staje, a te,
 783 II,4  |          Pilwiszkach zagarnęli, na nic, bo wszystko odsednione.~- Każdy
 784 II,4  |             bardzo do koniuchy podobny, bo i pierścień zacny na ręku
 785 II,4  |               udał, to go ode mnie kup, bo ja dwie orty za niego w
 786 II,4  |            Kmicicową rękę i nie zdążył, bo go wpierw Kmicic głownią
 787 II,4  |               nie potrzebował zachęcać, bo w izbie gotowało się jak
 788 II,4  |            mogąc przeciwników rozeznać, bo laudańscy nie nosili żadnych
 789 II,4  |       laudańskiej słabł z każdą chwilą, bo odjął im serce upadek Józwy
 790 II,4  |               krzywda mi się tu dzieje, bo ja z nikim wojny nie szukał,
 791 II,4  |                 Wołodyjowskiego jechał, bo stary mój znajomy i na Rusi
 792 II,4  |                   Alem go chciał minąć, bo nie teraz jeszcze pora,
 793 II,4  |                niech się kupy trzymają, bo poginą marnie. Wojewoda
 794 II,4  |           Rzędzian.~- Po co ci znaku?~- Bo i pan Wołodyjowski zaraz
 795 II,4  |       konfederatów od ostatniej zguby.~"Bo to, co radził, to szczerze -
 796 II,4  |                jest? I Szwedom nie ufa, bo się kryje... Co z nami będzie?"~
 797 II,4  |               ani pytać go o cokolwiek, bo młody pułkownik jechał chmurny
 798 II,5  |           zostawać na noc w "Pokrzyku", bo z Wąsoszy do Szczuczyna
 799 II,5  |                 roztasował się w rynku, bo domy były przez żołnierzy
 800 II,5  |            nieprawda, żebym sam używał, bo ja naprzód złych sąsiadów
 801 II,5  |               dyferencji już nie mając, bo Jaworscy z torbami poszli,
 802 II,5  |                 i nie mogę się skarżyć, bo Bóg mi błogosławił. Ale
 803 II,5  |               zachodzą, i to ostrożnie, bo chłopstwo na nich okrutnie
 804 II,5  |      przyprowadził, a raczej przywiózł, bo tam i jednego człowieka
 805 II,5  |                   pytał Wołodyjowski.~- Bo ich okrutnie pobito - objaśnił
 806 II,5  |                 pan Wołodyjowski wróci, bo to najwięcej jego sprawa,
 807 II,5  |                 Mało godzinę gadaliśmy, bo nie było co innego robić.
 808 II,5  |           przecie mi się to nie wydało, bo to i osoba inna, i fantazja
 809 II,5  |            słowa jego wiernie powtórzę, bo widzi mi się, że tu o skóry
 810 II,5  |                 napadł, tylko oni jego, bo on w najciemniejszy kąt
 811 II,5  |               jeno niezręcznie im było, bo w tumulcie nie wiedzieli,
 812 II,5  |             pana Kmicica wyrozumiałość, bo posłuchajcie, waszmościowie,
 813 II,5  |                  na miły Bóg, trzymają, bo ich wojewoda wileński jako
 814 II,5  |            całym województwie rozłożyć, bo w kupie nie mogą się wyżywić.~-
 815 II,5  |             odpowiedzieć na to pytanie, bo rzeczywiście było jasnym
 816 II,5  |                bym głowę nad tym łamał, bo to jakowaś tajemnica...
 817 II,5  |                 szwedzkiego na was iść. Bo gdyby go Septentrionowie
 818 II,5  |             uczynić nie mając rozkazów, bo się Szweda boją i odpowiedzialności
 819 II,5  |        witebskiego do się zapraszajcie, bo i jemu teraz do was przez
 820 II,5  |            Zguba, jeśli nie uwierzycie, bo i ja już nie ten, co byłem,
 821 II,5  |            wielkiej kłótni dojść mogło, bo to zadzierżysty kawaler?
 822 II,5  |              nie pisz im, kto ostrzega, bo z pewnością by nie uwierzyli.~-
 823 II,5  |              jest - odrzekł Stanisław - bo pamiętacie, jakeśmy to i
 824 II,5  |      przynajmniej wojna się rozpocznie. Bo mi już tęskno. A kiedy Radziwiłłem
 825 II,5  |                 Do ekspedycji, Michale, bo periculum in mora.~- A ja
 826 II,6  |                przesadzano obawy głodu, bo przecie była to jesień,
 827 II,6  |                 z rąk radziwiłłowskich, bo już ich na stracenie do
 828 II,6  |            gadać o tym, czego nie było, bo u mnie prawda grunt, co
 829 II,6  |                i o konterfekt upraszał, bo chciał go sułtanowi w prezencie
 830 II,6  |          najmłodszego wiekiem wybierać, bo regimentarz musi i przed
 831 II,6  |                 to się i lepiej stanie, bo nie będzie nikomu krzywdy
 832 II,6  |            zmieszał w pierwszej chwili, bo o godność nie zabiegał,
 833 II,6  |              tłumaczyli sobie na dobre, bo widząc jego zmieszanie poczęli
 834 II,6  |                śmierć nas nie rozłączy, bo i po śmierci sławą się dzielić
 835 II,6  |                kontent jestem z ciebie, bo chorągiew tak porządna,
 836 II,6  |                ludzi do służby wdrożyć, bo znacznie pole zalegli. To
 837 II,6  |              czego nam brak? Nie ludzi, bo nalazło i nalezie ich dosyć.
 838 II,6  |              darmo się nie będzie brać, bo każę kwity wydawać, których
 839 II,6  |               też myśl lasy splądrować, bo słyszę, że tam siła chłopstwa
 840 II,6  |             obrania mnie regimentarzem, bo nikt by tu inny sobie tak
 841 II,6  |     tykocińskiego miały być wyprawione; bo waćpanowie nie wiecie, że
 842 II,6  |                by rade napić się czego, bo i pora już po temu.~Wołodyjowski
 843 II,6  |                 Niechże ich powstrzyma, bo inaczej będziem ich znosić.~-
 844 II,6  |                 Zagłoba zakrztusił się, bo już miał mocno w głowie,
 845 II,6  |          wtrącił Stanisław Skrzetuski - bo to wódz, jak drugiego nie
 846 II,6  |                będziem radą wspomagali, bo się na wojnie mniej rozumie.
 847 II,6  |              choćby nawet pana Zagłoby, bo od dnia jego wyboru lepszy
 848 II,6  |          podobien nieco do zbaraskiego, bo boków i tyłu broniły mu
 849 II,6  |             znacznym, można cię wysłać, bo umiesz się sprawić i jako
 850 II,6  |                 z rozumem nie założysz, bo go na sprzedanie nie posiadasz,
 851 II,6  |            układy o wykup się prowadzą, bo później nie będzie już czasu.
 852 II,6  |              Sam muszę w obozie zostać, bo cała odpowiedzialność na
 853 II,6  |            Wołodyjowski ruszył chętnie, bo się nudził w obozie i tęsknił
 854 II,6  |             wszystko czynić uroczyście, bo to powagę jego w oczach
 855 II,6  |             twoją głowę wszystko zdaję, bo o tobie książę Jeremi mówił,
 856 II,6  |          najlepszego syna, tym większą, bo niespodzianą radością. Oto
 857 II,6  |               pilno widać było wjechać, bo nagle kiwnął ręką z dobroduszną,
 858 II,6  |               Pan Zagłoba zmieszał się, bo raz, że mu się wątek mowy
 859 II,6  |                   zawołał pan Zagłoba - bo gdyby nie ten Kmicic, to
 860 II,6  |               pokraśniał z zadowolenia, bo jakoś mu się dotąd wydawało,
 861 II,7  |                do pobicia konfederatów, bo na to miał i własnych sił
 862 II,7  |               guzem złocistym obdarzył, bo o szlachcicu mówiono, że
 863 II,7  |                szczęśliwie do Tykocina, bo to działo się wówczas, gdy
 864 II,7  |           Książę mówił tak, ale wątpił, bo właśnie zaczęły już chodzić
 865 II,7  |           niebezpieczeństwo dla siebie, bo przeczuwał, że zaślepieni
 866 II,7  |             brata ujrzał, jakoby odżył, bo ów Bogusław przywoził z
 867 II,7  |                zapomni. A ja mu wierzę, bo jego korzyść tak mu nakazuje.
 868 II,7  |                tych listów opublikować, bo gdyby to uczynił, tym samym
 869 II,7  |               trzeba swojego człowieka, bo cudzoziemca będzie się strzegł.~-
 870 II,7  |            miarę. Dlategom go wyprawił, bo mną samym potrząsał, bo
 871 II,7  |                 bo mną samym potrząsał, bo mi do oczu o byle co jak
 872 II,7  |                 byle co jak kot skakał, bo swoją wolę m i tu we wszystkim
 873 II,7  |                snu, obiadu i całowania; bo oni, jak się zejdą, to łżą
 874 II,7  |               ci jej - rzekł wreszcie - bo ty ją siłą zniewolisz, a
 875 II,7  |                 tym nienawidzi nas ona, bo to hic mulier, patriotka...
 876 II,7  |         przysporzymy...~- Nie może być, bo Kmicic listy opublikuje...
 877 II,7  |             weźmiesz, tu nie zostawisz, bo tu przyjdą Szwedzi, a trzeba,
 878 II,7  |             tylko o Kmicicowym uczynku, bo to by go w jej oczach podniosło
 879 II,8  |               ażeby się lepiej wydawać, bo Ganchof był to mąż dziwnie
 880 II,8  |             niezbyt znaną w Kiejdanach, bo księżna Januszowa więcej
 881 II,8  |           powieki i odsunęła się nieco, bo uczuła, że Bogusław ramieniem
 882 II,8  |                  odparł żywo Bogusław - bo, naprzód, nie myślę ja tego,
 883 II,8  |                 z zagraniczną porównam, bo nigdy by się tam nie zdarzyło
 884 II,8  |                 go było żywym puszczać, bo najmniej pala był wart! -
 885 II,8  |                 jeden możesz go ukarać, bo to twój dworzanin i twój
 886 II,8  |                  ale wyrzuć go z serca, bo niewart on ciebie, panienko...~
 887 II,8  |              Ratowałem go przed prawem, bo żołnierz dobry. Wiedziałem,
 888 II,8  |               pokarał - rzekł do niej - bo kto ciebie stracił, niebo
 889 II,8  |            Książę Bogusław pił na umór, bo był kontent z siebie. Książę
 890 II,8  |               tu z dziewczyną zostawać, bo i dla niej między żołnierstwem
 891 II,8  |              Szwedom nic nie poczynali, bo głowa twoja i twej synowicy
 892 II,8  |        widocznie zabrakło cierpliwości, bo odrzekł żywo:~- Próżno bym
 893 II,8  |              książęca mość mi nie gróź, bo się nie boję.~Bogusław dojrzał
 894 II,8  |             Trąćmy się i wypijmy razem, bo mówią, że przyjaźń trzeba
 895 II,8  |                 listów nie opublikował, bo nas by wtedy psi na śmierć
 896 II,8  |            Urąga mi!... Gorzej jeszcze, bo słuchaj, co dalej pisze:~"
 897 II,8  |            Wasza Ks. Mość nie będziesz, bo mnie słuchy z Moskwy dochodzą,
 898 II,8  |                Waszej Ks. Mości zależy, bo jeszcze czas nawrócić z
 899 II,8  |              psalm, przerywając często, bo mu oddechu brakło, i spoglądając
 900 II,9  |               boją się krzywdy uczynić, bo jako w mieście, jest zawsze
 901 II,9  |           ustawicznie straż przy misji, bo obawiano się, że Szwedzi
 902 II,9  |               ochotnie, ile skwapliwie, bo opornym rozmaite groziły
 903 II,9  |                 wiele i innej szlachty, bo się to zdarzyło już niedaleko
 904 II,9  |             uchodzić, a przecie wrócił, bo go naród nie odstąpił, gdyż
 905 II,9  |                tak śpijcie.~- Radziśmy, bo nie możemy inaczej. Z mieczami
 906 II,9  |              albo to samo co pieniądze, bo kwit.~- A gdzie mnie zapłacą?~-
 907 II,9  |             Warszawy chętnie pojedziem, bo tam u Ormian towarów zacnych
 908 II,9  |              kwity to najlepsze glejty, bo choćby i do Krakowa zajedziem
 909 II,9  |               drogę przed sobą otwartą, bo to z góry przewidywał, że
 910 II,9  |               na nic i do króla jechać, bo za późno... Na nic i na
 911 II,9  |               nic i na Podlasie jechać, bo go konfederaci za zdrajcę
 912 II,9  |                nic się na Litwę wracać, bo tam Radziwiłł włada, na
 913 II,9  |                 włada, na nic zostawać, bo tu roboty nie ma żadnej.
 914 II,9  |             szlachty, płacząc i jęcząc, bo ich z podwodami po kilkanaście
 915 II,9  |           Dziwne mi to - rzekł Kmicic - bo ja nietutejszy i humorów
 916 II,9  |                   Tu przerwali rozmowę, bo nadjechali na oddział szwedzki
 917 II,9  | sprzedawczykowie zagorzali, ale gorzej, bo heretycy - odpowiedział
 918 II,9  |                 kraj od nich w trwodze, bo całkiem bezkarnie im wszystko
 919 II,9  |                 mam ja go prawa ścigać, bo nie mój człowiek - idźcie
 920 II,9  |                 od wieków katolickiego, bo my do Prus z Litwy przyszli.~-
 921 II,9  |            trafił znów na uroczystości, bo uciecha z powodu wzięcia
 922 II,9  |                jak w czasie rezurekcji, bo na kamiennej posadzce płonęły
 923 II,10 |             miasto nie były zniszczone, bo pan Wessel, starosta makowski,
 924 II,10 |          świetności pałac Kazanowskich, bo Radziejowski go chronił,
 925 II,10 |          Warszawie miejsca nie zagrzał, bo nie znając nikogo, nie miał
 926 II,10 |          polegnę i każdemu radzę polec, bo potem przyjdą takie czasy,
 927 II,10 |                górę nad sprawiedliwymi, bo Szwed i jego stronnicy zwyciężają...
 928 II,10 |                  Wiara prawdziwa upada, bo oto luteranie się podnoszą...
 929 II,10 |           patrzeć na niego ze strachem, bo racje wydały mu się słuszne,
 930 II,10 |               spytał wreszcie starostę, bo milczenie jeszcze wydało
 931 II,10 |            Krystynie nie masz wzmianki, bo tylko sami mężowie są wyliczeni.
 932 II,10 |               ale to sprawa pilniejsza, bo dzień sądu niedaleko.~Kmicic
 933 II,10 |                 odjeżdżającemu uczynić, bo starosta na nogi już szwankował.~-
 934 II,10 |            dochowa?... Mów, odpowiadaj, bo nie odjadę bez tego!...~-
 935 II,11 |                dawnym afektem obdarzy.~"Bo jeśli starościanka - rozmyślał
 936 II,11 |              byli najniebezpieczniejsi, bo przekonani szczerze, że
 937 II,11 |          wypędziła resztę wiary z serc, bo przecie pan Koniecpolski
 938 II,11 |               że dotąd stał przy królu, bo mu pochlebiało, że oczy
 939 II,11 |               majestatem Karola... Idź, bo chcemy do Szwedów należeć!"~-
 940 II,11 |                 tamowano nigdzie drogi, bo w ogóle szlachta nie wzbudzała
 941 II,11 |               do samego króla jedziesz, bo choć u niego tysiące spraw
 942 II,11 |            Żydów zapożyczać się musiał, bo co miał, to zaraz pierwszemu
 943 II,11 |           alchemik pieniędzy mu narobi, bo ich w tym kraju skądinąd
 944 II,11 |           spojrzał bystro na oficera.~- Bo są takie miejsca, na które
 945 II,11 |                 widocznie go oczekiwał, bo wypadł pospiesznie z karczmy.
 946 II,11 |               nie mogą inaczej uczynić, bo nie mają wyboru. Jeśli do
 947 II,11 |                  nic by to nie pomogło, bo oni zginąć muszą!~- A to
 948 II,11 |                rząd? - Król nie rządzi, bo mu nie dają... Sejmy nie
 949 II,11 |               dają... Sejmy nie rządzą, bo je rwą... Nie masz wojska,
 950 II,11 |                 rwą... Nie masz wojska, bo podatków płacić nie chcą;
 951 II,11 |                chcą; nie masz posłuchu, bo posłuch wolności się przeciwi;
 952 II,11 |               nie masz sprawiedliwości, bo wyroków nie ma komu egzekwować
 953 II,11 |                 tym narodzie wierności, bo oto wszyscy pana swego opuścili;
 954 II,11 |               masz miłości do ojczyzny, bo ją Szwedowi oddali za obietnicę,
 955 II,11 |                 jeno czas próżno traci, bo oni sami nie chcą się ratować!...
 956 II,11 |                 Andrzej.~- A to szkoda, bo chcieliśmy do rozmowy zaprosić.
 957 II,11 |      ekscelencji tylko ich nie zatajam, bo cesarzowi, panu memu, zawsze
 958 II,11 |               już mu i sił nie stawało, bo przez całe tygodnie nic
 959 II,11 |                się w świąteczne suknie, bo nadchodziła właśnie niedziela,
 960 II,12 |                począł się bić w piersi, bo mu się teraz zdawało, że
 961 II,12 |                 spowiedzi, nie inaczej, bo źle do mnie ludzi uprzedza
 962 II,12 |           jednak coś jeszcze pozostało, bo pozostała wiara i cześć
 963 II,12 |               Górę nie ośmielą uderzyć, bo ten dzień byłby dniem przemiany
 964 II,12 |              posłowi z eskortą wysłano, bo może chciano polityką nadrobić
 965 II,12 |                 drugiej wstyd go palił, bo sam widział, że wszystkie
 966 II,12 |                 nie na bok, to na czas, bo bądź pewien, że ci się wszędzie
 967 II,12 |                 Czarniecki stropił się, bo taka jest natura ludzka,
 968 II,12 |                podejrzenia jego upadły, bo jakże przypuścić, żeby ów
 969 II,12 |                ale te klejnoty schowaj, bo nie może Najświętsza Panna
 970 II,12 |           nieporozumienia albo pomyłki, bo jakeś sam waszmość widział,
 971 II,12 |                 udziału w nim dopuścić, bo nic do takiej desperacji
 972 II,12 |                 pójdzie spać spokojnie, bo gdzież ma być spokój i bezpieczeństwo,
 973 II,13 |          wstydem i hańbą odstąpić musi, bo moc jego większa moc pokruszy,
 974 II,13 |                 rozgrzeszenie otrzymał, bo kapłan zważył jego intencję,
 975 II,13 |                to było jeszcze cięższe, bo jej w sercu nie miał, przeciwnie,
 976 II,13 |            rwała się w nim ku uczynkom, bo oczywiście pod uczynkami
 977 II,13 |          szczęśliwa gwiazda prowadziła. Bo przy tym wierzył święcie
 978 II,13 |              zaszczyty tu przyjechałem, bo mogłem gdzie indziej do
 979 II,13 |              ich waćpan przy robocie!~- Bo... bo... - rzekł pan Piotr -
 980 II,13 |            waćpan przy robocie!~- Bo... bo... - rzekł pan Piotr - jak
 981 II,13 |               zaś wyszli bijąc pokłony, bo ich strach dławił i szczęśliwi
 982 II,13 |                   Ze Szwedami trudniej, bo rzadko który nie charakternik...
 983 II,13 |                diabli nic nie wskórają, bo tu, w takim okręgu, z jakowego
 984 II,13 |         ciekawość - rzekł pan Andrzej - bo zresztą nic tam po mnie!
 985 II,13 |          wskórają miecz, ogień ni męże,~Bo ja zwyciężę!~ ~- Oto dla
 986 II,13 |              zsyła. Brońmy się, bracia, bo zaprawdę takich auxiliów
 987 II,13 |              biciem serca w refektarzu, bo jednak tych mnichów, nieprzywykłych
 988 II,13 |                 celował ksiądz Dobrosz, bo chodziło o jego reputację.
 989 II,14 |               poświęcić na Częstochowę, bo gdyby nas król jegomość
 990 II,14 |                 Wasza miłość nie wiesz, bo tego żaden cudzoziemiec
 991 II,14 |              pułkownicy; szli wreszcie, bo Szwed rozkazywał, bo wszystkie
 992 II,14 |          wreszcie, bo Szwed rozkazywał, bo wszystkie wojska krajowe
 993 II,14 |       zwycięstwo, nie obiecywało sławy, bo czymże było wzięcie nieznacznej
 994 II,14 |        klasztorne wyszła znów procesja, bo nic tak nie ukrzepiało walczących,
 995 II,14 |           trzęsła się w nim ze strachu, bo pierwszy raz wojnę oglądał.
 996 II,14 |              ludzi nie było na świecie, bo matki by nie nastarczyły
 997 II,14 |               ale i to nic nie szkodzi, bo przecie jak ogień dojdzie,
 998 II,14 |              góry, lecz kłak nie zgasł, bo dym podniósł się natychmiast.~-
 999 II,15 |               rzekł do Kuklinowskiego - bo tak myślę, że po okazaniu
1000 II,15 |       nabożeństwie nie było przeszkody, bo Miller oczekiwał na ostateczną