Tom, Rozdzial

 1  I,5  |       przyprowadził, żeby ich do Kiejdan hetmanowi wielkiemu odesłać,
 2  I,5  |         na pewien czas do Birż i Kiejdan, aby tam przyjść do sprawy.
 3  I,5  |         hołotę z Upity, by ją do Kiejdan odesłać. Gdy się tedy zatrzymali
 4  I,8  |      pana Stankiewicza; potem do Kiejdan kazano mi jechać, armatę,
 5  I,12 |         i w ostatnich czasach do Kiejdan przyleciał. Zaciągi od dwóch
 6  I,12 |          gotowiuśką chorągiew do Kiejdan odprowadził. Ten się najpierwej
 7  I,12 |    Jedźmy tedy nie mieszkając do Kiejdan! - rzekł pan Stanisław.~-
 8  I,12 |   przybywaj jak najspieszniej do Kiejdan, gdzie go niecierpliwie
 9  I,12 | wypoczywał, ale pojadę z tobą do Kiejdan. Teraz nocami lepiej jechać,
10  I,12 |    radziwiłłowskie i herb miasta Kiejdan, przedstawiający nogę orlą
11  I,12 |  białogłów pod nasze skrzydła do Kiejdan się przed wojną zjechało.
12  I,13 |          z Oleńką przyjechali do Kiejdan, ale zrobiło mu się jakoś
13  I,13 |          o sto mil Billewicze od Kiejdan, a z ciebie rara avispod
14  I,13 |       mną i posłał prosić was do Kiejdan, abym choć oczy swoim kochaniem
15  I,15 |         stoją o dwa dni drogi od Kiejdan - odpowiedział Wołodyjowski. -
16  I,16 |          krewniaczką do mnie, do Kiejdan, przyjechał i tu na czas
17  I,17 |    poczęły nadchodzić zewsząd do Kiejdan. Oto pod wieczór przybiegł
18  I,17 |     chorągwi stojących w pobliżu Kiejdan i dalej, aż na Podlasie
19  I,17 |           czeladź, mieszczanie z Kiejdan mieli wzmocnić siły książęce,
20  I,17 |         wojsko miało wychodzić z Kiejdan, gdyśmy wyjeżdżali?~- A
21  I,17 |    Wszakże to do Briż na Upitę z Kiejdan się jedzie? - spytał Jan
22  I,17 |      rzekł Mirski.~- Zawracaj do Kiejdan!... - krzyknął Kowalski.~-
23  I,17 |      mówił dalej Roch - że ja do Kiejdan kazał nawracać, bo mnie
24  I,17 |       jeszcze nie rozbito lub do Kiejdan przemocą nie ściągnięto.
25  I,17 |   kierunkach, niektóre zaś aż do Kiejdan są ekspediowane. Wypocząwszy
26  I,17 |          gdzie miałem trafić? do Kiejdan? wilkowi w gardło leźć?
27  I,17 |   rozkazem do laudańskich, by do Kiejdan szli, i z buńczukiem dla
28  I,17 |    pomieścić, że on nas żywych z Kiejdan wypuszcza. Musiały być chyba
29  I,17 |         warto by z parę dni koło Kiejdan się pokręcić.~- Aby mu majętności
30  I,19 |       było przechodzić w pobliżu Kiejdan, jakoby wedle jamy, w której
31  I,19 |          odeślesz, a piechotę do Kiejdan wyekspediujesz, aby zamku
32  I,19 |  miecznika wraz z krewniaczką do Kiejdan przywieź. Teraz nie tylko
33  I,19 |         gorliwie nad umocnieniem Kiejdan, które w przyszłości rezydencją
34  I,19 |          carskie, a na drodze do Kiejdan czyhał hetman.~Pan Zagłoba
35  I,19 |     całym tchem końskim w stronę Kiejdan. Hetman odgadł natychmiast
36  I,19 |        Lecz czy przechodząc koło Kiejdan nie podpali miasta lub nie
37  I,19 |       całą jazdą. ~Przybywszy do Kiejdan Kmicica nie znalazł, lecz
38  I,20 |     brzmiał wyraźnie, aby ich do Kiejdan sprowadzić. Ale niesporo
39  I,20 |      mnie sądzą, ale czemu to do Kiejdan nie przyjadą, czemu do oczu
40  I,20 |       także w imieniu księcia do Kiejdan.~- Zbytek łaski! - odrzekli
41  I,20 |    dragonami związanego wieźć do Kiejdan, to jeszcze będzie dla twego
42  I,20 |      przed nią.~- Mamy jechać do Kiejdan! - rzekł.~- A to po co? -
43  I,20 |          i tak będzie!... Ale do Kiejdan pojedziesz... z wolą, bez
44  I,20 |     Kmicic miecznika i Oleńkę do Kiejdan sprowadził. Pan Andrzej
45  I,21 |     miecznika wraz z Oleńką i do Kiejdan, nie wypocząwszy nawet koniom,
46  I,21 |   przyczyny przeciw wyjazdowi do Kiejdan i rad był w duszy, że się
47  I,21 | wyrachowanie zawiodło, wracał do Kiejdan zły i chmurny. Dziwiło go
48  I,22 |  obywatele zamieszkali w okolicy Kiejdan, na długość ramienia Radziwiłła,
49  I,22 |        waszej książęcej mości od Kiejdan obszerniejsze.~Radziwiłł
50  I,25 |    puścił się bocznymi drogami z Kiejdan wprost w dół, z biegiem
51  I,25 |      idące jednym niemal tchem z Kiejdan (bo małe tylko popasy czynili
52 II,6  |         ten lucyper miałby już z Kiejdan zdążyć? Zali to ostatnia
53 II,6  |         ja mu drogę na powrót do Kiejdan pokażę!~- Pokażemy mu! -
54 II,7  |             Gdzie jedziesz?~- Do Kiejdan. - Co wieziesz? - List do
55 II,7  |   szwedzkiemu brodę oberwać i do Kiejdan ją przywieźć! Co on tu w
56 II,8  |        cudem zeszłaś z Olimpu do Kiejdan?~- Choć prostą jestem szlachcianką,
57 II,8  |        Podlasie - rzekł mu.~- Do Kiejdan przyjdzie szwedzka załoga.
58 II,10 |          że jego Oleńka, cudem z Kiejdan przeniesiona, ukaże się
59 II,11 |       spędził od czasu wyjazdu z Kiejdan.~Słuchając słów Weyharda
60 II,15 |          po oblężeniu do niej do Kiejdan napisze i Sorokę z listem
61 II,26 |      było... Poprowadziłem ją do Kiejdan. Tam Radziwiłł jak syna
62 II,29 |   jeszcze w początkach wyprawy z Kiejdan na Podlasie pełen był nadziei.
63 II,32 |        nie dość, bośmy niedaleko Kiejdan Kmicica złapali, którego
64 II,32 |        ostrzegł nas, iż książę z Kiejdan ciągnie. Trudno negować,
65 II,33 |    dlatego pannę Billewiczównę z Kiejdan wywiózł, aby w jakikolwiek
66 II,33 |        pytał.~- Prawie żem się z Kiejdan nie ruszał - odrzekł nosacz. -
67 II,34 |           jeszcze i dziewkę tę z Kiejdan wywiózł, i w Taurogach ją
68 III,16|         bo je wolała od ohydnych Kiejdan, również jak wolała rycerskiego
69 III,16|              Tak jest, pani... z Kiejdan. Ostatni raz widziałem go
70 III,19|           Rajtarie wyszły już do Kiejdan, skąd mają do Kowna ruszyć
71 III,28|         dokładnych wieści, czy z Kiejdan lub z Rosień, między którymi
72 III,29| hamiltonowscy Szwedzi, od strony Kiejdan przekradał się po wilczemu
73 III,31|        cyrulika, sprowadzonego z Kiejdan, usłyszał, że nie tylko