Tom, Rozdzial

 1  I,2  |        Jednego w pojedynku usiekł, drugiego bez boju z rusznicy zastrzelił.
 2  I,2  |         Gadali wszyscy jeden przez drugiego, a każdy siebie tylko słuchał,
 3  I,4  |      poglądał to na jednego, to na drugiego, jakby pytając niemo, który
 4  I,4  |           tu chłopy rosłe; jeden w drugiego jak tur, a każdy wilkiem
 5  I,7  |            rzędy pokojów, jeden od drugiego zacniejszy. W nich to waćpanny
 6  I,9  |       odpaliła, to bym i pojedynku drugiego nie przyjął. Po co miałbym
 7  I,10 |          jednego szlachcica, to na drugiego, wreszcie ozwał się:~- Niktże
 8  I,10 |         nikt. Jeden oglądał się na drugiego. Byli tacy, którzy mieli
 9  I,11 |        lecząc się z febry upartej; drugiego nie znał pan Zagłoba, chociaż
10  I,11 |      wzrokiem to na jednego, to na drugiego.~- Złe to są znaki - rzekł
11  I,12 |           nie bardzo wierzyli, ale drugiego już nikt nie negował...
12  I,12 |        zawtóruję. Nie masz takiego drugiego pana w Rzeczypospolitej,
13  I,14 |            Szwedom, aby ich orężem drugiego nieprzyjaciela pohamować,
14  I,17 |          którzy biegli jeden przez drugiego witać swego pułkownika.
15  I,18 |      zapadał; zastępował go drugi, drugiego trzeci, lecz pan Wołodyjowski
16  I,22 | Rzeczypospolitej wyjdą.~- Jakoż od drugiego nieprzyjaciela mamy już
17  I,22 |           blisko do jednego jak do drugiego, a kto ci tego nie życzy,
18  I,23 |        Tatarzy rzucili się na tego drugiego nieprzyjaciela, to i ja
19  I,24 |         Wielki to kawaler, jakiego drugiego nie masz w całej Rzeczypospolitej.
20  I,25 |            sens? Zali to się jedno drugiego trzyma? Ma foi! książę hetman
21  I,25 |        honoru, wstydu!... Historia drugiego takiego przykładu nie podaje!
22  I,25 |            konia, tedy ja siądę na drugiego i pojedziem... Jak odjedziemy
23  I,26 |       jednego Radziwiłła, to porwę drugiego i trzeciego...~- Jak mi
24 II,1  |           się łaniom oznajmia albo drugiego rogala straszy.~- W całym
25 II,2  |           w bitwie stawał jeden za drugiego zaciekle, nie szczędząc
26 II,4  |           ukrop i zaraz rozciągnął drugiego Butryma, zwycięstwo poczęło
27 II,5  |           ław, pytając jeden przez drugiego:~- Pan Kmicic? A co by on
28 II,5  |    Żeromskiego, Lipnickiego i tego drugiego Kmicica - mówił Jan Skrzetuski. -
29 II,5  |         cnotliwy! nie masz takiego drugiego w Rzeczypospolitej!~- Jegomość
30 II,6  |           Szelmą jestem, jeżeli tu drugiego Zbaraża nie uczynię!~- Jak
31 II,6  |         jako jedno ucho końskie do drugiego albo jak para butów. I przy
32 II,6  |       Skrzetuski - bo to wódz, jak drugiego nie masz w Rzeczypospolitej,
33 II,7  |          zejdą, to łżą jeden przez drugiego tak, że aż słońcu wstyd
34 II,12 |        wiadomościach nic się jedno drugiego nie trzyma: Szwedom byłaby
35 II,15 |             jedno miasto lepsze od drugiego.~Miller, który czynił prędko,
36 II,15 |         Raz w raz też trącił jeden drugiego i szeptał:~- Widziałeś?
37 II,17 |            daj mu Boże, bo takiego drugiego kawalera nie masz w Rzeczypospolitej...~-
38 II,19 |   Kmicicowi idą służyć, bo takiego drugiego pułkownika nie masz ani
39 II,19 |   miejskich kamień leży jeden obok drugiego, tak tam głowa była przy
40 II,20 |            pomięszał; ale jeden do drugiego, trzeci do dwu, czwarty
41 II,23 |          taki mistrz, jak nie masz drugiego w Rzeczypospolitej.~- Którenże
42 II,23 |          ruszył naprzód. Stanęli u drugiego wyjścia wąwozu w dolinę -
43 II,27 |    Babinicza powitać, gdyż takiego drugiego rezoluta nie masz w Rzeczypospolitej!~
44 II,33 |         zaraz, poczęliśmy jeden na drugiego spoglądać i mrugać, słusznie
45 II,34 |  Pacholikowie skoczyli jeden przez drugiego i wkrótce stanęła przed
46 II,35 |          mi się przez nią jeden na drugiego burzą i szablami na się
47 II,36 |       trakcie powiązani jeden obok drugiego.~Teraz Kmicic rozkazał siec
48 II,41 |   ciemnościach spoglądali jeden na drugiego, nie mogąc twarzy swych
49 II,41 |          Wtem ozwał się Głowbicz z drugiego boku:~- Wasza miłość! dawnom
50 II,42 |         lubo wolno i ratując jeden drugiego.~Tak szli parę stai.~Gwiazdy
51 III,3 |       stały w gotowości jeden obok drugiego, z muszkietami w ręku i
52 III,3 |        ogień trwał przez całą noc. Drugiego dnia przyszło królowi kilkanaście
53 III,4 |        nieprzyjaciel już niemal do drugiego jej końca dociera, począł
54 III,4 |           niego uderzył.~Szwedzi z drugiego brzegu wstrzymali dech w
55 III,4 |       Zawrzaśli jednym wrzaskiem z drugiego brzegu Szwedzi, pan Zagłoba
56 III,6 |            mu przed oczyma, zwalił drugiego, trzeciemu przełupał hełm
57 III,6 |      leżało mostem, jeden tuż koło drugiego; często jeden na drugim...
58 III,7 |          do króla, który patrzył z drugiego brzegu na klęskę swoich,
59 III,7 |     najszczersze! Nie masz takiego drugiego w obu wojskach. Co mu do
60 III,11|      bowiem i działa miały dopiero drugiego dnia za nimi wyruszyć; ochota
61 III,11|             Chyba nie masz takiego drugiego miasta na świecie! - zawołał
62 III,12|         przeprawiał się jeszcze do drugiego południa przez Wisłę.~Nazajutrz
63 III,13|         przeprawiał się jeszcze do drugiego południa przez Wisłę.~Nazajutrz
64 III,22|           i człek tak obrotny, jak drugiego na całej Litwie nie masz.
65 III,23|          pierwszym gońcem wysłał i drugiego, który przybył we dwanaście
66 III,24|            w kupie, tuż jeden obok drugiego, jakby patrzyli czegoś w
67 III,25|            w kupie, tuż jeden obok drugiego, jakby patrzyli czegoś w
68 III,26|           Jeden przesadzał się nad drugiego, a że jasyru brać nie mogli,
69 III,26|    pierwszego dnia biliśmy Szwedów Drugiego poczęła fortuna to na tę,
70 III,27|      płytki i piaszczysty; dopadli drugiego brzegu i skoczyli ławą dalej.~
71 III,27|            wystrzałem z pistoletu, drugiego przebódł na wylot rapierem,
72 III,28|          jednego Jurka Billewicza, drugiego Brauna. Obaj mieli wziąść
73 III,30|          Billewiczu, a teraz przez drugiego trupa doszedł rąk Kmicicowych.