Tom, Rozdzial
1 I,8 | opieki, czas jej za mąż. Do klasztoru widocznie nie ma wokacji,
2 I,13 | tego nie wolno. Jeno do klasztoru mogę się schronić.~- O,
3 I,13 | za to. A nie pójdziesz do klasztoru?~- Jeszcze nie pójdę.~-
4 II,11 | Strzegła widocznie kościoła i klasztoru sama świętość miejsca -
5 II,12 | że w sprawie kościoła i klasztoru chce się widzieć z przeorem.~
6 II,12 | to, ale katolik, nie wróg klasztoru, ale jego dobroczyńca, na
7 II,13 | wszystkim obcym opuścić obręb klasztoru. Sam ksiądz Kordecki, w
8 II,13 | Częstochówki i innych wsi do klasztoru należących.~Pogłoska gruchnęła
9 II,13 | Chcemy na załogę iść do klasztoru, Bogarodzicielki bronić! -
10 II,13 | jutrzejszego rana przyjdzie do klasztoru.~- Jam służył!... ja w piechocie
11 II,13 | swoje kramy, aby towar do klasztoru znieśli, a w samym klasztorze
12 II,13 | groźbę, w razie gdybyśmy klasztoru oddać nie chcieli?... Bracia
13 II,13 | Bogarodzicielki do tego klasztoru schroniło.~Tu oczy wszystkich
14 II,13 | dopatrzył, a chęć bronienia klasztoru wzrosła i ogarnęła serca.
15 II,13 | wzywał zakonników do poddania klasztoru. Skończywszy czytać przeor
16 II,13 | płomień oświecił podnóże klasztoru. Wrzeszczowicz kazał zapalić
17 II,14 | wzięcie nieznacznej twierdzy i klasztoru dla zdobywców tylu miast
18 II,14 | działami w stronę północną klasztoru, ku wsi Częstochowie. Tam
19 II,14 | stronach twierdzy, kościoła i klasztoru:~- Pali się! wody! Wody!~-
20 II,14 | kul i granatów na miejscu klasztoru. Kurzawa wapienna ze ścian
21 II,15 | być pewny, że ze strony klasztoru nie dozna żadnej przeszkody,
22 II,15 | zaś Częstochowa wcale do klasztoru nie należy.~"Dlatego to
23 II,15 | było chwilami groźne zarysy klasztoru, który się zmieniał w oczach ;
24 II,15 | taką gorliwość, i wrócił do klasztoru, by spracowanym polewki
25 II,15 | ściągnąć i jako wotum do tego klasztoru ją pośle, bo to on instygował
26 II,15 | oblężniczą kierował.)~- Z klasztoru - odrzekł Kmicic.~Ale było
27 II,15 | że to może być zbieg z klasztoru, więc spytał jeszcze, ale
28 II,15 | przyszedł nie od strony klasztoru, ale z tyłu, właśnie od
29 II,15 | ogniste poczęły lecieć z klasztoru, by wracającym drogę oświecić.
30 II,15 | rusznicy.~Wycieczka weszła do klasztoru wśród huku dział i połysku
31 II,15 | może, uciekł z najbliższych klasztoru szańców. Całe pułki błąkały
32 II,15 | szańca. Mogli wprawdzie z klasztoru dojrzeć go i dać ognia,
33 II,16 | rozpoczął układy. Przybył do klasztoru z nieprzyjacielskiego obozu
34 II,16 | przemawiał za poddaniem klasztoru, a naprawdę doda im zachęty
35 II,16 | prawie, jakby go coś gnało od klasztoru do Szwedów.~Tymczasem pan
36 II,16 | ostatniej kropli krwi będzie klasztoru broniła.~Lecz podwoił także
37 II,16 | obdarzył ich rybami dla klasztoru, na koniec podał warunki
38 II,16 | rozmowy z oblężonymi.~Lecz z klasztoru dano znać, że w sprawie
39 II,16 | Błeszyńskiego, wysłał do klasztoru, zobowiązawszy go naprzód
40 II,16 | drugi dzień przyszedł do klasztoru drugi z wysłanych ojców,
41 II,16 | szubienicę na oczach całego klasztoru. Jednocześnie żołdacy, korzystając
42 II,16 | są dla dobra Kościoła i klasztoru poświęcić dwóch współbraci.
43 II,16 | grzmotów, nie usłyszy ze strony klasztoru. I nazajutrz zaprosił obydwóch
44 II,16 | zaś dnia odesłał ich do klasztoru.~Płakał ksiądz Kordecki
45 II,16 | poseł od Millera wszedł do klasztoru.~Był to pan Kuklinowski,
46 II,17 | przywiózł jego surowe pismo do klasztoru z rozkazem dla ojców poddania
47 II,17 | tylko dla zabezpieczenia klasztoru od kup swawolnych pragnie
48 II,17 | oficerom, że z tą siłą, która klasztoru broni, nie ich rzecz walczyć.~
49 II,17 | poseł millerowski wszedł do klasztoru i stanął przed obliczem
50 II,17 | pogoń puścić, a ja prosto do klasztoru nie mogę uciekać.~- Czemu
51 II,17 | starą Kostuchę wychodzącą z klasztoru, używano zaś jej głównie,
52 II,18 | i drugi. Ni kościoła, ni klasztoru. Wszystko pokryła gruba,
53 II,19 | porzucić.~Zamiar wysadzenia klasztoru w powietrze za pomocą podkopów
54 II,19 | wiara, że zdobycie tego klasztoru nie leży w mocy ludzkiej.~
55 II,19 | postanawiam srebro odesłać do klasztoru. Może dobroć i łaska więcej
56 II,19 | się jeszcze posłować do klasztoru, czy uwierzą w ów podkop
57 II,19 | krzyknął - wycieczka z klasztoru. Górnicy kopiący minę wybici
58 II,19 | wracających szczęśliwie do klasztoru napastników. Śpiewy, okrzyki
59 II,19 | szronem oddechu.~- Odpowiedź z klasztoru! - rzekł oddając sporą paczkę,
60 II,19 | na dole pod górą. Bramy klasztoru otwarły się szeroko, jako
61 II,21 | Częstochowy, ale z samego klasztoru, wprost!~- Chyba waść żartujesz?
62 II,21 | ozłoci waszmości! Z samego klasztoru, powiadasz, jedziesz?...
63 II,21 | szlachcic! Powiada, że z samego klasztoru jedzie.~- Zali klasztor
64 II,21 | ale powiada, że z samego klasztoru, to jeden z obrońców! -
65 II,21 | posłował wprzódy od Millera do klasztoru i raz mnie prywatnie do
66 II,24 | przebrał się wychodząc z klasztoru, więc owi Szwedzi teraz
67 II,27 | ludzkiego gadania, a wy z samego klasztoru pewnie jedziecie... Naoczny
68 III,15| ze strony bernardyńskiego klasztoru. Widocznie szturm trwał
69 III,18| testamentu wolno dziewce albo do klasztoru, albo za Kmicica.~- Za kogo,
70 III,31| przyspieszonym wejściem do klasztoru, lecz klasztory były rozproszone;
71 III,31| przyjść właśnie z chlebem do klasztoru, zostać nie tylko siostrzyczką,
72 III,31| uczynił, groziła, że także do klasztoru wstąpi i że czeka tylko,
|