Tom, Rozdzial

 1 II,7  |            Jakiś czarnoksiężnik w Taurogach chciał mi sprzedać balsam,
 2 II,8  |    miecznik - że wolę więzienie w Taurogach niż w Kiejdanach.~- W Taurogach
 3 II,8  |   Taurogach niż w Kiejdanach.~- W Taurogach nie masz więzienia, jest
 4 II,33 |           on teraz jest?~- Może w Taurogach, a może i nie. Charłamp
 5 II,33 |          mu panna opór dała, to w Taurogach nie będzie mógł z nią uczynić
 6 II,33 |          cnotliwego udawać, ale w Taurogach musi."~- Kamień powinien
 7 II,33 |        Charłamp. - To pewna, że w Taurogach bardzo musi żądze przyrodzone
 8 II,33 |           To pewna, że go teraz w Taurogach nie masz, bo go tam posłańcy
 9 II,33 | Billewiczównę już jaka przygoda w Taurogach spotkała albo jeżeli książę
10 II,34 |         tę z Kiejdan wywiózł, i w Taurogach ją więzi albo gorzej: bo
11 II,34 |            że księcia Bogusława w Taurogach nie ma, to najlepiej tam
12 II,34 |          Ci pójdą ze mną. Byłeś w Taurogach?~- Nie, wasza miłość.~-
13 II,34 |         naszej stronie... Siedź w Taurogach tak długo, póki wszystkiego
14 III,12|     siebie i rozgadać się z nim o Taurogach. Cały dzień więc krążył
15 III,13|     siebie i rozgadać się z nim o Taurogach. Cały dzień więc krążył
16 III,14|           nam pilno słyszeć, co w Taurogach się działo, waćpanowie zaś
17 III,14| Januszowej, która z księżniczką w Taurogach mieszkała. Zaczęły się gniewy
18 III,14|          do siebie, a tymczasem w Taurogach zaszła taka zmiana o której
19 III,14|          rządzi, jak sama chce, w Taurogach...~- Jak to? - przerwał
20 III,16|        Kmicicowi, co się działo w Taurogach, albowiem zaślepiało go
21 III,16|   Wołoszka" bawiła z pasierbicą w Taurogach. Nazywano "Wołoszką" księżnę
22 III,16|          niewiast zgromadzonych w Taurogach. Schroniło się wprawdzie
23 III,16|         jak samowładny monarcha w Taurogach i w całych przyległych Prusach
24 III,16|         początkach swego pobytu w Taurogach, pełna była przyjaznych
25 III,16|      Ciążyli mu wprawdzie oboje w Taurogach tak, iż o tym tylko myślał,
26 III,16|    rubasznej szlachcie pruskiej w Taurogach i samym księciu, mniej byli
27 III,16|  okoliczność, która bieg rzeczy w Taurogach zupełnie zmieniła.~Pewnego
28 III,16|        zamku.~Zawrzało wszystko w Taurogach, sam Bogusław zerwał się
29 III,16|      rzekła -tyle wieści krąży po Taurogach. że błądzimy w nich jako
30 III,16|        książę nasz wolał zostać w Taurogach niż bratu iść na ratunek.
31 III,19|     ruszyli do Tylży ci, którzy w Taurogach szukali przed groźbami wojny
32 III,20|           które nad nią wisiały w Taurogach, były tak straszne, że stokroć
33 III,20|           jedyna życzliwa dusza w Taurogach, a taka przy tym biedna
34 III,20|         oficerom, na praesidium w Taurogach zostającym, urodzonego Billewicza
35 III,20|    niezawodnie powstałby w całych Taurogach popłoch i nie tak by już
36 III,20|          zaś widziała Bogusława w Taurogach pokonywającego z łatwością
37 III,20|            Oficerowie pozostali w Taurogach poczęli się niepokoić i
38 III,21|        słowem, rozporządzać się w Taurogach jak we własnym domu. Tego
39 III,21|            Oficerów pozostałych w Taurogach, którzy na obie co dzień
40 III,21|        ważną misją do Królewca, w Taurogach zaś zatrzymał się tylko
41 III,22|         później zawrzało w całych Taurogach. Pewnego wieczora nadciągnęły
42 III,22|           nie zamierzał zabawić w Taurogach dłużej nad dni dwa lub trzy,
43 III,22|          głąb Rzeczypospolitej.~W Taurogach wypadło zostawić tylko kogoś
44 III,22|          pierwsze "dzień dobry" w Taurogach, jakie sobie powiedzieli
45 III,22|        chcesz zostać na załodze w Taurogach, bo muszę tutaj kogoś zostawić?~-
46 III,22|         wasza książęca mość, że w Taurogach zostaję.~- Jakąś masz dziwną
47 III,22|       czyli się waćpannie pobyt w Taurogach podobał?~- Kto jest w niewoli,
48 III,22|           Anusia.~- Właśnie, że w Taurogach.~- Wasza książęca mość raczyłby
49 III,22|     miejscu zostaje komendantem w Taurogach pan starosta oszmiański,
50 III,22|   powtarzam, ostań się waćpanna w Taurogach, bo jechać nie masz gdzie,
51 III,23|    później nie było już księcia w Taurogach. Został Sakowicz jako pan
52 III,23|    spodobało się owo królowanie w Taurogach; miło jej było pomyśleć,
53 III,23|        nie było znów tak ciężko w Taurogach ani książę z Sakowiczem
54 III,23|         Żołnierze i mieszczanie w Taurogach drżeli przed nim, bo karał
55 III,23|      grywał.~Płynęło tedy życie w Taurogach dla Anusi wesoło i zabawnie,
56 III,23|          tuż, tuż. Sam Sakowicz w Taurogach przestał chodzić na wyprawy,
57 III,23|   wspomniał, że trzeba siedzieć w Taurogach. Tęskniła w pole stara żołnierska
58 III,23|           Tymczasem uczynił się w Taurogach hałas niemały. Sam Sakowicz
59 III,23|          dnia zagrzmiało w całych Taurogach o zwycięstwie wareckim i
60 III,23|           i nie kazał zostawiać w Taurogach więcej wojsk, niżby tego
61 III,23|         myślała do Prus jechać. W Taurogach było jej dobrze. Postępy
62 III,23|          do nóg i przyrzekł, że w Taurogach zostanie. Wówczas ona zaczęła
63 III,23|       rzekł:~- Dobrze! Zostajem w Taurogach, a czy się boję panów Billewiczów,
64 III,23|      dojść do Birż? Więc zostać w Taurogach? I to źle, bo tymczasem
65 III,23|   oficerów.~Postanowiono zostać w Taurogach i czekać na nowiny spod
66 III,26|     okrutna. Chciałby jutro być w Taurogach, a tymczasem droga była
67 III,27|         księciu?~- Nie masz go. W Taurogach został. ~Mały rycerz westchnął
68 III,27|            aby Oleńkę na gardle w Taurogach karano, jeśli on zginie...
69 III,28|     człowiek, któregoście znały w Taurogach, i tak myślę, że długo opamiętają
70 III,29|       billlewiczowskiej partii. W Taurogach, które splądrował ogniem
71 III,29|   Andrzeja niepomiernie, że jej w Taurogach nie znalazł, ale z drugiej