Tom, Rozdzial
1 I,1 | żeś waćpan gorączka.~- Tacy u nas wszyscy w Smoleńskiem,
2 I,5 | ceremonii nogą.~- Wstawajcie, tacy synowie! wstawajcie!...~
3 I,8 | reszta twoich towarzyszów? O, tacy synowie! Darowała was szlachta
4 I,8 | łamał: pokochał i zostaje. Tacy najlepsi...Jeśli naprawdę
5 I,9 | stawić czoło.~- Aza mogli być tacy?~- Mogli, bo byli. Był pan
6 I,10 | Brali w niej udział sami tacy dygnitarze, którzy się na
7 I,10 | oglądał się na drugiego. Byli tacy, którzy mieli ochotę, i
8 I,10 | mi śmierć!~- Znajdą się tacy dobrzy jak i ty!~- Każdemu
9 I,12 | koszt księcia pana, a są tacy, którzy całe życie siedzą.~-
10 I,12 | Chowańskiego i od elektora. Są tacy, którzy powiadają, że książę
11 I,12 | panowie dobrodzieje! Choć są tacy, którzy mówią, że to dobrze,
12 I,12 | nikogo dziwić, bo teraz tacy tylko otrzymują nagrody,
13 I,13 | kratą kołatał. Bodaj się tacy ludzie na kamieniu rodzili.
14 I,17 | zapytał Oskierko.~- Oni? Tacy oni krewni jak ja z waćpanem -
15 I,17 | Albo ja jego.~- Głupiś! Nie tacy jak ty chcieli się na nich
16 I,20 | Stanisław Skrzetuski. - Gdyby tacy nie chcieli...~Lecz zanim
17 I,21 | z Wołodyjowskim uciekli tacy ludzie, jak Mirski, Stankiewicz
18 I,21 | Przecie nie wszyscy, bo są tacy, którzy w waszą książęcą
19 I,21 | odstępstwa gotowy, bo wiem, że są tacy, którzy się chwieją...~-
20 I,22 | lepsze!~Byli wszelako i tacy, którzy trzęśli głowami
21 I,25 | Zbrodzień i zdrajca... Obaj tacy..."~Potem począł pan Kmicic
22 I,25 | żołnierze. Cóż robić! Są jeszcze tacy głupi ludzie w tej Rzeczypospolitej,
23 II,2 | cię nie obronią; bo są tam tacy, którzy przejadą, jako i
24 II,2 | przestrach i zdumienie.~- Ha! tacy synowie! - rzekł uśmiechając
25 II,2 | Mość nie wytrujesz, bo będą tacy, co idąc z diabelskiej służby
26 II,6 | to przeciw Tatarom; byli tacy, którzy jeszcze szwedzkie
27 II,6 | pocieszyć, że przecie jeszcze są tacy, którzy go nie opuścili,
28 II,6 | wielką potęgą; ale byli i tacy, którzy twierdzili, że to
29 II,6 | krzyżem na drogę, Byli nawet tacy, którzy dziwili się, że
30 II,6 | ojczyzny go nie ma. Ale tacy ludzie, którzy nic nad siebie
31 II,8 | że się jeszcze śmiałkowie tacy znajdują.~- Co chcesz, panie
32 II,11 | pierwszego w świecie wojownika, i tacy byli najniebezpieczniejsi,
33 II,11 | w dniach niedoli, nawet tacy, którym pierwszy poryw serca
34 II,11 | Słyszałem w Wieluniu, że są tacy, którzy namawiają jego królewską
35 II,12 | jest.~- A przecie tam są tacy, którzy mu nie służą i przy
36 II,12 | ludzkich nabrać, a może byli i tacy, których złudzono - jako
37 II,13 | starczyło. Przeto byli i tacy, zwłaszcza między puszkarzami
38 II,13 | diabłów do posługi, a są i tacy, którzy mają po siedmiu.
39 II,13 | silnie zakonników. Byli tacy, którzy ufali jego przychylności
40 II,14 | położył na niej znak krzyża.~- Tacy jak ty nie poddadzą Jasnej
41 II,16 | myśl, lecz znaleźli się i tacy, którzy nie tylko oparli
42 II,16 | wie, co tam myślisz. Są tacy, którzy Szwedom służą, a
43 II,17 | przelatywać nad oblężonymi. Byli tacy między szlachtą, którzy
44 II,18 | Starego ojca krzywdzić? tacy synowie! Bodajem was był
45 II,19 | siebie odpowiedzialność. Byli tacy, którzy je krzyżowali. Byli
46 II,19 | którzy je krzyżowali. Byli tacy, którzy dziwną zaiste i
47 II,19 | zamyślił się. Rzeczywiście, tacy ludzie, jakich miał Kuklinowski,
48 II,20 | jeno trzyma, kto musi, a i tacy pory tylko wyczekują. Jeden
49 II,21 | Złoty gość!... Bodaj tacy co dzień przybywali; ale
50 II,23 | liczbę dragonów. Byli i tacy, którzy widzieli z dziesięć
51 II,23 | zbyt wielki rezolut, a tacy ludzie na wszystko się ważą.~
52 II,27 | miłościwy panie! Ale są też tacy, którzy mówili, że żyje,
53 II,28 | cała ich wiara polega.~- I tacy to ręce na splendory jasnogórskie
54 II,28 | Roch - samiż między nimi tacy synowie?~- Nie masz innych! -
55 II,32 | a kawalerowie, zwłaszcza tacy owo, w polu teraz najpotrzebniejsi.
56 II,33 | wilków. Byli wszelako i tacy, którzy siła obiecywali
57 II,37 | obojętne; dobrze, jeśli byli tacy, którzy do wyniesienia per
58 II,38 | obojętne; dobrze, jeśli byli tacy, którzy do wyniesienia per
59 II,39 | łyka, jak nas, wzięto. Są tacy, którzy mówią, że i pułkownik
60 II,41 | zakomenderował znowu Kmicic.~Byli tacy, którzy opierać się chcieli,
61 III,3 | człeku, palcem rachować.~- Tacy starzy praktycy jak ja nie
62 III,7 | raduje się miła ojczyzna, gdy tacy jej synowie w ramiona się
63 III,7 | to się zgoi. Bodaj się tacy na kamieniu rodzili. Oto
64 III,9 | Przewidywano już koniec wojny, byli tacy, którzy mówili, że Karolowi
65 III,9 | spracował! - rzekł - bodaj się tacy na kamieniu rodzili!~Pan
66 III,11| sobie nie folgował.~Byli tacy oficerowie, którzy i bez
67 III,21| nas, nim spytają, ktośmy tacy. Nie można inaczej uciekać,
68 III,22| niebezpieczeństwa, są więc tacy, którzy mówią, że pan Babinicz
69 III,27| mruknął przez zęby Babinicz. - Tacy jak on długo nie żyją.~-
70 III,31| Zali nie nowy to dowód, że tacy ludzie gotowi zawsze mocniejszemu
|