Tom, Rozdzial

 1  I,1  |        już raz nogą stanął, nikt inny prócz mnie opiekunem nie
 2  I,2  |          jemu samemu podał zaraz inny pucharek pan Zend.~Kmicic
 3  I,3  |        się tak dziewczyny boisz. Inny ty byłeś w Orszańskiem.
 4  I,3  |         zawołanie.~- Już tam kto inny będzie tej chorągwi rotmistrzował.
 5  I,6  |          młodego serca, mógł być inny; że miał w sobie takie przymioty,
 6  I,6  |          po czym wnet cała wojna inny obrót weźmie. Pokrzepiona
 7  I,7  |   zdawało, myśl do głowy.~- Jest inny sposób! - zakrzyknął. -
 8  I,8  |      pannę, którą przez ten czas inny wziąść może, nie był pan
 9  I,8  |         bułanego... Ale może być inny.~- Kiedy ja i chód jej poznaję...
10  I,8  |          go sądzić będziem, nikt inny, ale po funkcji spełnionej.
11  I,9  |          jako powiadasz, miłuje, inny tym bardziej by się mścił,
12  I,10 |      stawał tak dobrze jak każdy inny; ale ci natomiast, którzy
13  I,10 |           dla chłodu" na głowie; inny w czasie musztry na gorąco
14  I,10 |      musztry na gorąco narzekał, inny ziewał, jadł lub pił, inny
15  I,10 |       inny ziewał, jadł lub pił, inny pachołka wołał, a wszyscy
16  I,10 |          którym co szlachcic, to inny strój nosił - pominąwszy
17  I,12 |         z pewnością, że to zgoła inny człowiek - rzekł pan Stanisław
18  I,12 |          Zbarażem uczynił to kto inny.~Książę zamilkł na chwilę,
19  I,13 |        którą spojrzę, to już tam inny żołnierz kwaterą stoi. Gdzież
20  I,14 |   dziesiąty i setny pytam: gdzie inny środek ratunku? Niech się
21  I,17 |     Skrzetuskiego.~- On! nie kto inny! - rzekł - i pod buńczukiem!
22  I,20 |         zawołał Zagłoba. - Każdy inny wpierw by wrócił z wami
23  I,22 |       Nic mi po tobie, niech cię inny bierze!"~I nagle poczuł,
24  I,22 |       poczuł, że gdyby ów jakiś "inny" spróbował tylko skorzystać
25  I,22 |          przecie on sam, nie kto inny przy niej siedzi, .i że
26  I,23 |      skrzynie pukać, a tyś człek inny. Słuchaj tedy, o co chodzi.~-
27  I,23 |         jej, ale nie chcę, by ją inny brał... Wasza książęca mość
28  I,23 |           przecie parzy myśl, że inny weźmie. Ale bądź o to spokojny,
29  I,24 |   Francji przyjechał. Inna mowa, inny obyczaj, a każdy dworności
30  I,24 |        tu, a tam pojedzie jakoby inny człowiek, tak obcy wszystkim,
31  I,26 |            odrzekł Kmicic.~- Jać inny parol daję - odrzekł książę -
32 II,1  |          dzień będzie! - odrzekł inny żołnierz.~- Po dniu, panie
33 II,1  |     zbóje, a tam książę! - rzekł inny żołnierz.~- Niech ich tam
34 II,3  |          Wolę glejty zachować na inny czas, jeżeli można inaczej
35 II,6  |        trykał i powtarzał: "Nikt inny tego nie uczynił, tylko
36 II,6  |     regimentarzem, bo nikt by tu inny sobie tak nie poradził.~-
37 II,6  |     znasz. On to sam wraca, nikt inny.~- Kiedy mówią, że potęga
38 II,9  | przyczynili, a ja lepiej niż kto inny!"~Ta myśl paliła go, a sumienie
39 II,12 |          nasz dobrodziej - rzekł inny pater.~- I ten kawaler powiada,
40 II,15 |   wyraźnie młyn, nie może to być inny młyn jak prochowy.~- Każę
41 II,16 |       mnie odprowadzisz, nie kto inny.~- Zaczekam tu na waszmości -
42 II,17 |      rozwieje, wnet rzeczy wezmą inny obrót i cały kraj się uspokoi."~
43 II,18 |       przyjdzie do rzeczy, czego inny nie uczyni, to on uczyni;
44 II,18 |      uczyni, to on uczyni; gdzie inny nie pójdzie, on pójdzie!...
45 II,19 |        Nie może to być - odrzekł inny żołnierz - przecie i w szwedzkim
46 II,19 |        wręcz im odrzekła:~- Nikt inny nie chciał pójść, bo wy
47 II,20 |          się z odrętwienia.~- To inny naród! - mówili ze zdumieniem
48 II,22 |         dragonami. Niech ich kto inny prowadzi!~- A to czemu? -
49 II,28 |       obronę ojczyzny i wiary.~- Inny już wiatr w całej Rzeczypospolitej
50 II,29 |     myślał, że otacza go całkiem inny kraj, inni ludzie. Przez
51 II,32 |          przywiódł, tego by nikt inny nie potrafił. Cud, że z
52 II,33 |         wyrozumiem, nad czym kto inny rok by na próżno głowę łamał.
53 II,34 |     Żmudź ekscytował, jeżeli kto inny tego nie uczyni. Gdzie to
54 II,34 |         że to wasza miłość, nikt inny.~- A ksiądz Kordecki zdrów?~-
55 II,35 |          już tam moje afekta kto inny dzierżawi, a choć tenuty
56 III,3 |       mówił do Wołodyjowskiego - inny już duch w Rzeczypospolitej
57 III,6 |         marszałka nie dworuj, bo inny i tego by nie uczynił. Siła
58 III,7 |          ale zacna... Ja też już inny człek, a moi kompanionowie!
59 III,9 |          strony mógł jakikolwiek inny niż szwedzki oddział zajeżdżać.
60 III,10|         a przeszli poniżej przez inny i z boku was zaszli? - przerwał
61 III,11|     odpowiedział hetman.~- Każdy inny poniżałby mnie, aby siebie
62 III,11|         jeno wieczór się uczyni, inny to zaraz człowiek i z wielkiego
63 III,18|        Chi! chi!..~- Bo nie może inny być z Billewiczówny.~- Z
64 III,18|       byś zostać. Przez trzy dni inny by tego nie wymyślił, co
65 III,21|    powiedział, że jego serce kto inny w dzierżawie trzyma... i
66 III,21|          Nie cierpię go! Ale kto inny da sobie z nim rady. Zresztą,
67 III,26|       krewnym nie był, a przecie inny by po synu tak nie desperował...
68 III,28|          być mogło, gdyby on był inny, gdyby przy swych narowach,
69 III,28|         jestem pewna, że nie kto inny, pod Prostkami go usiekł.