Tom, Rozdzial

 1  I,1  |        mowa, więc chcąc ją na co innego odwrócić rzekła:~- To waćpan
 2  I,1  |          w Lubiczu, bo co miałem innego z nimi robić?~- To waćpan
 3  I,3  |      twojej reputacji, bo na nic innego niezdatna, tak jak i nasze.~-
 4  I,3  |        zabijakowie, przywykli do innego pokroju niewiast, toteż
 5  I,4  |            nie pozostaje nam nic innego... jak pokłonić się... politycznej
 6  I,8  |      widziała. Teraz zupełnie co innego. On ją wyrwał po kawalersku
 7  I,9  |             Tedy waści powiem co innego, na co własnymi oczyma patrzyłem.
 8  I,9  |        cię zechce... To wcale co innego.~- Jeśli mnie nie zechce,
 9  I,10 |    kapelusz.~- I ja też nie chcę innego mieć pana - dodał wznosząc
10  I,10 |          z obcymi się łączyć, do innego narodu przechodzić, krwi
11  I,12 |        to miasto, gdzie człowiek innego powietrza jak heretyckie
12  I,12 |          nas słychać co dzień co innego, bo się ludzie gubią w domysłach
13  I,12 |         czekali, choć naprzód na innego nieprzyjaciela ruszymy,
14  I,13 |          nuż ja uczynię, a ty za innego przez ten czas pójdziesz?
15  I,13 |        że czekać będziesz, że za innego nie pójdziesz!...~- Waćpan
16  I,14 |             Polacy nie mogą kogo innego na tron powołać, jeno tego,
17  I,16 |       Jeżeli chcesz, to tam kogo innego wyszlę, Charłampa albo Mieleszkę.~-
18  I,19 |         przysłał pod rękę, to co innego... Ale Pontusa nie będę
19  I,20 |          odrzekli obaj - mamy co innego do roboty.~Kmicic spojrzał
20  I,23 |        niewart!... Mnie do czego innego Bóg stworzył i dlatego śmiem
21  I,24 |           że uraza i gniew to co innego, a żal co innego. Gniewum
22  I,24 |     gniew to co innego, a żal co innego. Gniewum się wyzbył, ale
23  I,24 |          kogoś, zastrzelić to co innego, ale zdradzić dla zysku,
24  I,25 |      głowa tak mała, jak gdyby z innego ciała zdjęta. Twarz miał
25  I,25 |     siedziałem, bom nie miał nic innego do roboty. Powiem ci, mój
26  I,26 |     reszty mi ręce wykręcicie!~- Innego kazałbym uwolnić na parol,
27 II,2  |      sumienie. - Tu trzeba czego innego!"~"Czego?" - pytał Kmicic.~"
28 II,3  |        chodziło mu zupełnie o co innego, a mianowicie o to, jaką
29 II,3  |      stajen nie wyprowadzamy. Co innego z łąk stadko porwać albo
30 II,3  |          bo zdrada to jeszcze co innego jak hultajstwo i niejeden
31 II,4  |       Butrym:~- Kiedy tak, to co innego. Ale po co wam do onych
32 II,5  |        gadaliśmy, bo nie było co innego robić. Ja narzekałem na
33 II,5  |        piechota Chowańskiego. Co innego my! Jedna chorągiew się
34 II,5  |      szablami drogę otwierać. Co innego Kmicic, który w kilku ludzi
35 II,5  |          wojewoda witebski to co innego. A zacnyż to pan! a cnotliwy!
36 II,6  |        przeglądu - co by mi mógł innego prawdziwy hetman powiedzieć?~
37 II,6  |      miły, toż on całe życie nic innego nie robił.~- Ba! a jeśli
38 II,7  |        dotrzymuję. W polityce co innego... Wstyd byłoby mi nawet,
39 II,8  |    prostaczka ze mnie, bym za co innego jak za dworność słowa waszej
40 II,8  |       mnie Bóg ukarze, jeżeli co innego czuję prócz litości - odpowiedział
41 II,11 |          służył, nie możesz kogo innego za przyrodzonego zwierzchnika
42 II,11 |          przez całe tygodnie nic innego nie słyszał, tylko: że wszystko
43 II,16 |         lecz oczy jego mówiły co innego, a w końcu rzekł:~- Lecz
44 II,16 |       głowy posłów, tedy już nic innego, prócz podobnych grzmotów,
45 II,19 |          mogło już chodzić o nic innego jak o wycofanie się z honorem.~
46 II,21 |         życie nasze, i nie na co innego, jeno na poprawę poddanych
47 II,22 |          pan Tyzenhauz widocznie innego od królewskiego był zdania,
48 II,29 |           i nie pozostało mu nic innego, jak czekać, aby się spełniły
49 II,30 |        chałatach. Ci, chociaż do innego obrządku należąc, ciągnęli
50 II,31 |        chałatach. Ci, chociaż do innego obrządku należąc, ciągnęli
51 II,34 |       być, tylko jeszcze cię coś innego ciągnie w pole!~- Jako ojcu
52 II,34 |        pora Szwedów bić? jaż nic innego nie będę czynił... Przyszła
53 II,35 |       nie masz, a pan Sapieha co innego też ma na głowie.~- Można
54 II,35 |         A kto zakochany, temu co innego w głowie. Grunt w tym, że
55 II,35 |        secundo: iż powinnaś kogo innego pilnować. Teraz uczynisz,
56 II,42 |         błoto.~Bogusław nie miał innego wyboru, jak bić się, zwyciężyć
57 III,3 |     słuchać musiał.~Więc w braku innego zajęcia czas spędzał na
58 III,11|          do króla, tylko do kogo innego przedtem słodkie oczy, jako
59 III,14| uszczknąć.~- Pewnie to było! Nic innego! - ozwał się pan Zagłoba.~-
60 III,14|      szturmów... otwarte pole co innego.~Wtem nowy oficer ukazał
61 III,16|  Billewiczównie kochał.~Bogusław innego także miał powiernika, a
62 III,17|      dzidą można namacać, że coś innego na dnie wozu leży. A pieniądze
63 III,18|     katolicki będzie ślub dawał, innego ja sam nie chcę.~- Całe
64 III,18|     czystej miłości musiałem się innego sposobu chwycić... I to
65 III,18|      rajfur drużbą, nie może być innego ślubu.~Na chwilę umilkli
66 III,22|   spełnię albo życiem przypłacę. Innego wyboru nie mam i mieć nie
67 III,23|        natomiast uderzyło ją coś innego w opowiadaniach pana starosty
68 III,27|     żółtych piechurów z jakiegoś innego pułku, który widocznie także
69 III,29|     wielkiej kary. Gdyby to kogo innego spotkało, pan starosta śmiałby