Tom, Rozdzial

 1  I,3  |      Lubiczu nie może ona jeszcze wiedzieć - rzekł jakby do siebie
 2  I,7  |         rozsiekali. Musi on o tym wiedzieć, że laudańscy wrócili, i
 3  I,7  |          luźnych kupę. Musiał nie wiedzieć o powrocie naszym z wojska,
 4  I,8  |      chmur upadł. Milej to zawsze wiedzieć, z kim się ma do czynienia.
 5  I,8  |         za nim gotowa... Żeby tak wiedzieć, czym się to dzieje, albo
 6  I,9  |            co uczynił?~- Skąd mam wiedzieć!~- Oto, że ojczyzna była
 7  I,9  |       Michał i mruknął:~- Żeby to wiedzieć, czy jest jaka na świecie
 8  I,10 |           już nie chciał o niczym wiedzieć.~Wodzowie i szlachta mieli
 9  I,11 |     czyniła chcecie waszmościowie wiedzieć, kto wziął w jasyr Gustawa
10  I,12 |     spodziewać i coś przed innymi wiedzieć, bo się kręcił jak mucha
11  I,12 |   wiktorią nie dzielić. Bóg raczy wiedzieć, jak było... Ale stawał
12  I,12 |           Michał także. Bóg raczy wiedzieć, co się z nią teraz dzieje.~-
13  I,12 |       godzinę i tak wszyscy o tym wiedzieć będą... więc powiem... Tu
14  I,12 |              Owóż trzeba waćpanom wiedzieć, że przed dwoma dniami przyjechał
15  I,12 |          się wszystkiego, co chcą wiedzieć... Bądźcie waszmościowie
16  I,13 |    niemało, bo trzeba waszmościom wiedzieć, że Szwedzi, jako to naród
17  I,13 |          nie chcę o niczym więcej wiedzieć. Kiedyś wyjechała z Wodoktów,
18  I,15 |           tobie staną?~- Skąd mam wiedzieć? Miłują mnie dosyć, ale
19  I,17 |         krewnych na Litwie i miło wiedzieć, z kim się ma do czynienia.~-
20  I,17 |     Kowalski, jeśli waćpan chcesz wiedzieć.~- Zacna to rodzina! Mężowie
21  I,17 |         Zagłoba - bo zawsze lubię wiedzieć, z kim mam sprawę.~To rzekłszy
22  I,17 |           znajdują,~ale ty musisz wiedzieć... i widzisz, moglibyśmy
23  I,17 |       prostować, a trzeba waćpanu wiedzieć, iż z Upity do Birż bliżej
24  I,18 |        ale dziś nie chcę o niczym wiedzieć, bom okrutnie zmachany...
25  I,20 |         owo zaopatrzyć. Bóg raczy wiedzieć, kiedy wrócę... Trzeba tym
26  I,24 |          życie, a Bóg jeden raczy wiedzieć, czy stanie na to ochoty.~
27  I,24 |         ale nie mogłem. Bóg raczy wiedzieć, kiedy wrócę i czy wrócę,
28  I,24 |    prowadź!" Trzeba też waćpannie wiedzieć, że uraza i gniew to co
29  I,25 |           Nic nie wiem. Co ja mam wiedzieć? W Tykocinie go nie ma,
30  I,25 |         sługa Radziwiłłów, możesz wiedzieć o wszystkim.~- Dziękuję
31  I,25 |         piszę i ktokolwiek o czym wiedzieć będzie, odsyłajcie go do
32  I,25 |          mości, to tylko chciałem wiedzieć!~- Odchodzisz, panie kawalerze?~-
33 II,1  |           się bezpiecznym, chciał wiedzieć, czego się trzymać, i w
34 II,2  |        Panie pułkowniku, kto mógł wiedzieć, że to wasza miłość w naszej
35 II,3  |     mamego prawdziwego przezwiska wiedzieć. Gęby mi nie otworzyć, pary
36 II,4  |         spytaj, który musi o nich wiedzieć.~- Jakże! - rzekł Rzędzian.~
37 II,5  |           m i c i c. "~- Chciałeś wiedzieć, jak Radziwiłł przyjdzie
38 II,5  |          na człeka spojrzeć, żeby wiedzieć, co wart. A pamiętacie,
39 II,11 |    przecie to oni pierwsi powinni wiedzieć, co im czynić należy, gdzie
40 II,12 | zgromadzeniu.~- Trzeba by naprzód wiedzieć, czy ów kawaler sam nie
41 II,12 |       Jeśliś ze Żmudzi, to musisz wiedzieć, co się na dworze zdrajcy
42 II,12 |           nas przejęły. Bóg raczy wiedzieć, czy nie masz w tym jakowegoś
43 II,14 |        cudzoziemiec i nie papista wiedzieć nie może, czym jest Częstochowa
44 II,16 |           będą potem wszyscy inni wiedzieć, czego się po nim mogą spodziewać
45 II,16 |         Weyhard - rzekł - rad bym wiedzieć, co pan myślisz o tych mnichach?~-
46 II,20 |         nazwisk przywódców ciężko wiedzieć, gdyż oni umyślnie ich nie
47 II,22 |        być mowa? Musiałby naprzód wiedzieć termin i mieć czas do ostrzeżenia
48 II,28 |  dostawszy, nie żywił?~- Skąd mam wiedzieć! - odrzekł mały pan.~- Czyli
49 II,32 |    jeszcze nie odszedł. Bóg raczy wiedzieć, co to za człowiek... Łatwiej
50 II,35 |   posądzasz, to nie chcę o niczym wiedzieć.~- Czemu zaś tak nastajesz,
51 II,36 |         potem nie chcę nic o niej wiedzieć... I nie dlatego, abym powolnych
52 II,37 |        nazwisko nosisz, nie można wiedzieć? - pytał pan wojewoda.~-
53 II,38 |        nazwisko nosisz, nie można wiedzieć? - pytał pan wojewoda.~-
54 II,39 |         Przede wszystkim należało wiedzieć, czego się trzymać. Gdyby
55 III,2 |        człek przebiegły i lubiący wiedzieć, z kim ma do czynienia,
56 III,6 |   kosztował, a chciałbym wreszcie wiedzieć, czyli od marszałkowego
57 III,8 |        towarzysz!" Dopieroż chcąc wiedzieć, czy go naprawdę taki osiłek
58 III,12|         wiesz?~- Jaż bym nie miał wiedzieć, że ci o ową wiśnię chodzi,
59 III,13|         wiesz?~- Jaż bym nie miał wiedzieć, że ci o ową wiśnię chodzi,
60 III,14|         co? Po co? Bo i to trzeba wiedzieć, że nie masz takiego, który
61 III,17|          skoro wyjechała, to musi wiedzieć, gdzie pieniądze.~- Ale
62 III,18|           a i to trzeba waszmości wiedzieć, że wiernością samą cierpliwą
63 III,26|          był głupkowaty. Nie jemu wiedzieć, dokąd pan hetman chce iść;
64 III,26|          kto go zabił?~- Skąd mam wiedzieć?... Powiadaj!~- Książę Bogusław.~
65 III,31|          Nigdy! Nie chcę o niczym wiedzieć. Dziaduś bez restrykcji
66 III,31|      nalegam na nic, jeno rad bym wiedzieć, co się tam w tobie dzieje...
67 III,32|        tamtejsi incolae najlepiej wiedzieć powinni."~- Wiemy! wiemy!