Tom, Rozdzial

 1  I,3  |           okazać i pochwalisz się, żeś prawo zdeptał, to ci potem jeszcze
 2  I,4  |                 wasze bezecne uczynki. Prawo was ściga, ludzie się od
 3  I,5  |             teraz są bez dachu, że ich prawo ściga, to tym bardziej muszę
 4  I,5  |              rękę, ale w kompucie; tam prawo go znajdzie i dosięgnie.
 5  I,6  |               do chwytania przestępcy.~Prawo musiało go potępić.~Jednakże
 6  I,6  |        birżański, który sam jeden mógł prawo zbrojną ręką poprzeć, zbyt
 7  I,7  |           jeden tylko nieboszczyk miał prawo rozrządzać i majętność nie
 8  I,10 |           poddaje, to bywa; ale kto ma prawo ojczyzny i pana się wyrzekać?!
 9  I,10 |             pana się wyrzekać?! Kto ma prawo prowincję odrywać, z obcymi
10  I,13 |           przybył, chociaż miałbym się prawo i gniewać. Nie o sto mil
11  I,13 |       wojskowych i szlachty. Toż i nam prawo służy o losie naszym stanowić.
12  I,14 |               tak być... Zali więc mam prawo ją odrzucać? Zali mogę pozwolić,
13  I,15 |              tam prawisz! Jakież to mu prawo przysługuje?...~- Nade mną -
14  I,15 |          postrącać. Nad oficyjerami ma prawo, temu nie mogę negować,
15  I,17 |               też, dajmy na to, polny, prawo nakazać, nie już szlachcicowi
16  I,17 |           Odpowiedz na to, Rochu! Mali prawo?~- Hę? - spytał sennym głosem
17  I,17 |           Upita i Poniewież zostaną na prawo. Po drodze nie ma tam żadnych
18  I,18 |         zwracał twarz i klingę nieco w prawo lub w lewo i strącał w mgnieniu
19  I,20 |                 rzekł pan miecznik - i prawo mnie broni!~- I szable! -
20  I,20 |             pacierz mów, zamiast nas o prawo pytać... A jeśli masz co
21  I,22 |            skruchy nie widzę, póty mam prawo potępiać..."~Po czym zwróciła
22  I,25 |               poruszał z lekka głową w prawo i lewo, to oddalał się od
23  I,25 |              po ojcu następuje i gdzie prawo królewskie z Boga samego
24  I,25 |              Jako krewni, mamy do tego prawo. Jeśli zaś nie przemówiłem
25 II,1  |              między nich, zdobyć sobie prawo walczenia za króla i ojczyznę.
26 II,2  |               naszą siedzibę?~- Zbój o prawo pyta! Nauczy was kat prawa,
27 II,6  |               wojska?~- Czy aby będzie prawo po naszej stronie? - wtrącił
28 II,6  |               że kto ma szablę, ten ma prawo! A jakie prawo mają Szwedzi
29 II,6  |          szablę, ten ma prawo! A jakie prawo mają Szwedzi i ci wszyscy
30 II,8  |               że gwałty się skończą, a prawo znów zapanuje. Krótko mówiąc,
31 II,9  |                do niewoli, ale uzyskał prawo wyjścia z wojskiem, bronią
32 II,11 |             więc któryż z nich ma mnie prawo nazwać niewdzięcznikiem?
33 II,11 | poprzywiązywanych do palików. Dalej na prawo, wedle głównej drogi prowadzącej
34 II,13 |           salwa-gwardia królewska daje prawo.~Ale swoją drogą mieli posłowie
35 II,15 |              sam zaś wziął się nieco w prawo i mając pod stopami miękką
36 II,15 |             się i zawołał z cicha:~- W prawo, w prawo!~Milczący szereg
37 II,15 |          zawołał z cicha:~- W prawo, w prawo!~Milczący szereg począł
38 II,16 |              szkolny, uchylał się to w prawo, to w lewo i umyślnie niby
39 II,16 |              względem króla!~- Ale mam prawo prosić o uwolnienie ze służby,
40 II,26 |             który myśli, że ma do niej prawo. No, no! nie frasujże się,
41 II,33 |                którym będzie komenda i prawo kary. Inaczej, istotnie
42 III,4 |             taką siłą, że odrzuciła na prawo i lewo pierwsze szwedzkie
43 III,6 |           olszyna skończy, oni będą na prawo o ćwierć stajania.~Więc
44 III,6 |          rajtara, a ów zakołysał się w prawo, w lewo, wreszcie wygiął
45 III,6 |              cepem, machał na oślep, w prawo, w lewo, od ucha; płowa
46 III,9 |          minęli?~- Magnuszew został na prawo. Dziwno mi, że po tej stronie
47 III,11|               druga wieża w pobliżu na prawo?~- To Święty Jan. Jest z
48 III,11|                to curia, owa czwarta w prawo, marszałkowska, a ów zielony
49 III,15|                i z bronią w ręku miała prawo wyjść z miasta zabrawszy
50 III,16|       omieszkaliby go gnębić procesem, prawo zaś karało podobne uczynki
51 III,16|                 Wreszcie, jakież miała prawo zamykać los temu młodzieńcowi,
52 III,18|               to na lewo, co dobre, na prawo... a sama też na prawo.
53 III,18|              na prawo... a sama też na prawo. Słodkie to niby, a jak
54 III,18|                 pytam cię teraz: mamli prawo dla swej prywaty dobro Rzeczypospolitej
55 III,20|              ustanku pytaniami, czy ma prawo dla własnego ocalenia poświęcać
56 III,21|                i od których również ma prawo ratunku wyglądać.~Oficer
57 III,27|               to któryś odwrócił się w prawo lub lewo, zadając cios okropny,
58 III,27|              stada jaskółek skoczyła w prawo i w lewo, wzdłuż jej biegu.~
59 III,27|         oświadczam, że pan Babinicz ma prawo do jeńca i że kto chce go
60 III,29|      nieprzyjacielska wataha wykręca w prawo chcąc umykać ku swojej piechocie.~
61 III,30|      zwycięstwach, w takiej chwale, ma prawo przyjść do dziewczyny i
62 III,30|           Kmicic, ale twój zbawca!" Ma prawo krzyknąć całej Żmudzi: "
63 III,31|                a choćby się i zgłosił, prawo za nami.~Tu zwrócił się
64 III,31|             dzieje.~- Ale bo, widzisz, prawo za nami. Miejsce przeklęte
65 III,31|               błogosławione w dobrych. Prawo za nami!~- Nigdy! Nie chcę
66 III,31|             wszelako zawsze będą mieli prawo powiedzieć, że oto w chwili