Tom, Rozdzial

 1  I,1  |           przyjmował. Stara to domu naszego przyjaźń, którą waćpan szanować
 2  I,2  |            raz za zdrowie Jędrusia, naszego rotmistrza kochanego! On
 3  I,3  |             rotmistrza i komilitona naszego, pana Kmicica, bo chociażbym
 4  I,7  |         elekcję teraźniejszego pana naszego miłościwego przyjechali.
 5  I,8  |            lat u wojewody ruskiego, naszego nieopłakanego księcia Jeremiasza,
 6  I,8  |       księcia wojewody wileńskiego, naszego hetmana. Przysyła ci list
 7  I,8  |      faworach!... Słyszałem księcia naszego pana, jak sam mówił, że
 8  I,8  |          teraz posłańcy od króla do naszego księcia latają... Mówią,
 9  I,8  |    Przyjechał od króla Tyzenhauz do naszego hetmana i coś tam, zamknąwszy
10  I,10 |       przecie Carolus Gustavus pana naszego krewny i musi mieć na to
11  I,10 |           kosztował, był w podpisie naszego Jana Kazimierza zachowany?
12  I,11 |             króla szwedzkiego przez naszego pana, Jana Kazimierza.~-
13  I,14 |           myśleć. Mnie też wielkość naszego domu na sercu leży, a najlepszy
14  I,15 |            inaczej być! - Męko Pana naszego! Tedy żadnej klemencji nie
15  I,17 |            odstąpim ojczyzny i pana naszego miłościwego... Vivat Joannes
16  I,19 |            wycięli głosząc, że to z naszego rozkazu czynią, z czego
17  I,20 |       drzewach... Uf... Dobrodzieja naszego chcieliśmy zabić, mości
18  I,21 |            Szlachta okrutnie się od naszego księcia odwraca i wszyscy
19  I,22 |             Zdrowie księcia pana!~- Naszego Hektora litewskiego!~- Niech
20  I,24 |            elekcji Jana Kazimierza, naszego eks-króla i wielkiego księcia
21  I,26 |         pojadę z próżnymi rękoma do naszego pana miłościwego.~- I myślisz,
22 II,6  |        Czwarte pismo chcę posłać do naszego elekta, pana dobrego, aby
23 II,8  |           zamysłach przeciw zdrowiu naszego eks-króla wasza książęca
24 II,8  |          moich prawdziwych dla pana naszego miłościwego afektów, myślał,
25 II,10 |          kiedykolwiek ustępowało?~- Naszego narodu jest dziesięć razy
26 II,11 | brandenburskiego dworu udaje się do naszego pana - odpowiedział oficer.~
27 II,11 |    przemijające, będąc zaś poddanym naszego miłościwego pana, gdziekolwiek
28 II,12 |           ich fortuny a upamiętania naszego.~Kmicic słuchał ze zdumieniem
29 II,16 |         kłamstwo! W serce wygnanego naszego pana wstąpiła nadzieja i
30 II,16 |             przeciw wszechmocy Pana naszego, przeciw potędze tej Patronki,
31 II,16 |         ofiarowaniem ciał i zdrowia naszego nie zmiękczymy jej serca,
32 II,16 |             być lepszy? Kto tam się naszego Kazimierka trzyma? - nikt!
33 II,17 |        pomny na dobrodziejstwa pana naszego, króla prawowitego Jana
34 II,17 |         wykręcić, zaraz na Śląsk do naszego pana ruszam. Tam mu do nóg
35 II,18 |     najlepszej jazdy jest przy boku naszego pana... To nie żarty...
36 II,18 |            Chciałem go prywatnie do naszego obozu namówić... On zaś,
37 II,19 |       życzliwości dla nieprzyjaciół naszego króla - odparł chmurno Wrzeszczowicz.~-
38 II,20 |            wyruszył, a my tymczasem naszego pana wyglądamy. Daj go Bóg!
39 II,21 |          kto... Już cię też od boku naszego nie puścim i da Bóg, razem
40 II,21 |           ale nieszczęsna zmienność naszego narodu, który jako Proteusz
41 II,21 |     uprzejmości wasze, iżeśmy wśród naszego wojska, wśród tych, którzy
42 II,23 |         wzięli?~- Oni, panoczku, na naszego króla czatowali. Siła ich,
43 II,24 |             ratować.~- Na mękę Pana naszego! - krzyczał z rozpaczą -
44 II,25 |           pana marszałka koronnego, naszego gospodarza i przyjaciela!~-
45 II,26 |             sobie oczy.~- Męko Pana naszego! - rzekł. - Radziwiłłowie,
46 II,27 |       ofiarujemy wedle tego związku naszego okazję przystępu i nabycia
47 II,28 |          jakie to osoby nalegają na naszego Sapia, by Radziwiłła, dostawszy,
48 II,32 |       patrzeć w oblicze miłościwego naszego pana, ale do Szwedów też
49 II,33 |       Przyjechał książę Bogusław do naszego księcia wojewody. Na wieczerzę
50 II,34 |           Babinicza, wiernego sługę naszego, afektom wojewodzińskim,
51 II,37 |          wam najwierniejszego sługę naszego - pisał król - który Hektorem
52 II,37 |        kroków.~- Który króla i pana naszego porwać żywym lub umarłym
53 II,37 |      ofiarował rękę na króla i pana naszego podnieść, to nieprawda!~-
54 II,38 |          wam najwierniejszego sługę naszego - pisał król - który Hektorem
55 II,38 |        kroków.~- Który króla i pana naszego porwać żywym lub umarłym
56 II,38 |      ofiarował rękę na króla i pana naszego podnieść, to nieprawda!~-
57 III,7 |           mogę. W miłosierdziu Pana naszego Chrystusa nadzieja, że jeszcze
58 III,8 |              Bo gdyby nie ta narodu naszego przywara, to byś, miłościwy
59 III,12|       tamtej armii ruszymy. Ale coś naszego pana miłościwego i hetmanów
60 III,13|       tamtej armii ruszymy. Ale coś naszego pana miłościwego i hetmanów
61 III,18|          już też, stary przyjacielu naszego domu, dłoni mi, wierzę,
62 III,18|             wiem, że początków rodu naszego w Rzymie starożytnym szukać
63 III,32|    Wielkiego Księstwa Litewskiego i naszego starostwa żmudzkiego, że
64 III,32|              następnie do starostwa naszego żmudzkiego powołany, jak
65 III,32|     wszystkie jego zasługi względem naszego majestatu i ojczyzny tak
66 III,32|         miłych obywatelów starostwa naszego żmudzkiego, aby te słowa