Tom, Rozdzial

 1  I,1  |           rzekłszy śmiały żołnierz chwycił nie spodziewającą się takiego
 2  I,2  |          rogiem z prochem.~Ranicki chwycił za pistolet.~- Nabity? -
 3  I,4  |            Kulwieca-Hippocentaura, chwycił go za pierś, zatrzymał i
 4  I,5  |            i poskoczywszy ku niej, chwycił ją za obie ręce:~- Na rany
 5  I,13 |              Panie Andrzeju!...~On chwycił się nagle rękoma za włosy: ~-
 6  I,14 |       wojewody wendeńskiego książę chwycił brzemienne troskami czoło
 7  I,14 |         tym pełen zapału. Gdyby on chwycił się sprawy radziwiłłowskiej,
 8  I,15 |        dziecko do góry, pan Michał chwycił się kraty i począł pilnie
 9  I,15 |         dalszą rozmowę. Pan Michał chwycił konwulsyjnie za kratę i
10  I,17 |            Józwa Beznogi!~Pan Roch chwycił z kolei Józwę za połę i
11  I,22 |       posiekał. Na samą myśl o tym chwycił go gniew straszny. Uspokoił
12  I,25 |           mnie wymaga...~Tu książę chwycił list i począł czytać głośno:~"
13  I,25 |        Harasimowicz sam przerwał i chwycił się za głowę.~- Dla Boga!
14  I,25 |          nie widząc. Na progu izby chwycił się obu rękami za głowę
15  I,25 |           pytać dwa razy o rozkaz; chwycił więc za drąg i zanurzył
16  I,26 |    oddawszy bachmata w ręce Soroki chwycił znów za cugle książęcego
17  I,26 |            się za nim; lecz Soroka chwycił muszkiet oparty o ścianę
18 II,2  |       skrzydłem jastrzębim. Kmicic chwycił je, wyrwał lotkę i począł
19 II,4  |    niewiasty? mam cię!~To rzekłszy chwycił za kark pana Andrzeja, a
20 II,4  |            Andrzeja, a pan Andrzej chwycił jego; lecz poprzednio już
21 II,4  |          czeladź Kiemliczów.~Józwa chwycił za kark lewą ręką pana Andrzeja,
22 II,4  |      olbrzymiej siły nie posiadał, chwycił go także jakby kleszczami
23 II,7  |        wreszcie sam na sam, Janusz chwycił Bogusława w objęcia i począł
24 II,8  |      zmienił taktykę. W prawą rękę chwycił kapelusz i podsunąwszy się
25 II,9  |           i w zdumieniu; żaden nie chwycił za szablę, żaden nie ruszył
26 II,10 |           Co waćpanu jest?~Lecz on chwycił ją gwałtownie za ręce i
27 II,11 |        kapeluszu z piórami.~Oficer chwycił pochodnię z rąk rajtara
28 II,13 |           wychudłą, drapieżną ręką chwycił kieskę leżącą na podłodze.~-
29 II,14 |         błyskawicznym ruchem dłoni chwycił za tuleję, szarpnął, wyrwał
30 II,16 |     uwolnienie uwięzionych ojców i chwycił się najlepszego sposobu,
31 II,18 |            gorzałki napije.~Kmicic chwycił chciwie manierkę, którą
32 II,19 |   zakomenderował Sadowski.~Zbrożek chwycił za cugle Millerowego konia.~-
33 II,24 |           nieustraszony król, więc chwycił za rękojeść szpady.~- Osłonić
34 II,24 |            konia, z drugiej strony chwycił je biskup krakowski i ze
35 II,25 |         król otworzył mu ramiona i chwycił go jak brata w objęcia.~
36 II,25 |  gościnności i czci dla majestatu, chwycił za lejce i sam idąc pieszo
37 II,26 |       niemocen, zerwał się z łoża, chwycił wiszący nad nim krucyfiks
38 II,26 |      królewskiej mości, żem się go chwycił obu rękoma i sercem, bom
39 II,26 |           król, ojciec dobrotliwy, chwycił go za głowę, począł całować
40 II,27 |          tym piśmie. Jan Kazimierz chwycił skwapliwie za list, który
41 II,29 |       Zagłoba otworzył mu ramiona, chwycił go, podtrzymał, a potem
42 II,32 |          mu w piersiach. Następnie chwycił się obu rękoma za skronie
43 II,33 |       przestronniejsze, pan Michał chwycił Kmicica za przegub ręki
44 II,33 |        podał mu kielich wina, a on chwycił go drżącymi rękoma i rozlewając
45 II,34 |          przechylił się na koniu i chwycił małego rycerza w objęcia.~-
46 II,40 |        hetman, gdy ujrzał Kmicica, chwycił go w ramiona i rzekł:~-
47 III,4 |         Próżno niejeden Szwedzisko chwycił własny rapier za ostrze
48 III,4 |         puścił szablę na sznurek i chwycił go za ramiona.~Zawrzaśli
49 III,5 |      unikniem.~Duglas za głowę się chwycił:~- Tyle zwycięstw, tyle
50 III,5 |            tak wszystkich za serce chwycił, że sam marszałek za próg
51 III,6 |      rajtar, krzyknąwszy okropnie, chwycił natychmiast za drzewce,
52 III,7 |     Zagłoba, wysłuchawszy relacji, chwycił się za głowę z desperacji.~-
53 III,8 | podobniejsi.~Kmicic posunął konia, chwycił jednego Lapończyka za kark,
54 III,11|     siedzenie ordyńca.~Wtem Kmicic chwycił go powyżej dłoni i gniotąc
55 III,12|            nie rzekłszy ani słowa, chwycił go w objęcia.~I chwyciwszy,
56 III,13|            nie rzekłszy ani słowa, chwycił go w objęcia.~I chwyciwszy,
57 III,17|           miecznik oprzytomniawszy chwycił się za czuprynę i zakrzyknął:~-
58 III,18|         Kulwiecówna.~Lecz Sakowicz chwycił ją za ramię i przyłożywszy
59 III,19|           odjętą, bo palcami tylko chwycił się za czuprynę i targał
60 III,23|         nie miało. Owszem, kto nie chwycił szabli lub dzidy zimą, ten
61 III,23|           godzinach rozmyślać. Raz chwycił niespodzianie Oleńkę w ramiona,
62 III,24|    Wołodyjowski rozochocony wielce chwycił go za rękę.~- Moja kolej!
63 III,25|    Wołodyjowski rozochocony wielce chwycił go za rękę.~- Moja kolej!
64 III,28|           czy miecznik nie dlatego chwycił się tak skwapliwie rady
65 III,30|     dochodzi mnie z rąk Twoich!~Tu chwycił podnóże krzyża w obie ręce
66 III,30|           jakby je paroksyzm febry chwycił... I naraz rymnął twarzą