Tom, Rozdzial

 1  I,1  | przebredzając. Dobrzy pachołkowie do bitwy, ale łotry nad łotrami !
 2  I,5  |             niespokojna, żeby tam do bitwy nie przyszło. Chwała Bogu,
 3  I,5  |         mogły rozbudzić ani surmy do bitwy, ani brzęk kielichów do
 4  I,6  |           odmawiano, stąd zamieszki, bitwy i rozboje stawały się coraz
 5  I,7  |           zbierać podeptane w czasie bitwy pochodnie i po niejakim
 6  I,8  |         tułaczu, z obozu do obozu, z bitwy na bitwę, bez dachu na świecie,
 7  I,10 |           wigilię niemal oblężenia i bitwy. Tłumy szlachty przeprowadzały
 8  I,10 |              włócznie; przy początku bitwy muszkietnicy stawali w czele,
 9  I,12 |               mogło się to w gęstwie bitwy przytrafić... ale pod Zbarażem
10  I,13 |            nieprzyjaciół, bo w dzień bitwy będzie wesół z pewnością.~-
11  I,15 |             świeże wiadomości z pola bitwy.~- Widzę teraz! - krzyknął
12  I,17 |         diabli wezmą! Unikajmy z nim bitwy, a natomiast majętności,
13  I,17 |              to wielki! Ale unikając bitwy warto by z parę dni koło
14  I,17 |             go pilnować, bo w czasie bitwy łatwo dać drapaka, zwłaszcza
15  I,17 |         przez ten czas na oku?~- Hm! bitwy mi żal!... Prawda, że w
16  I,18 |       Wołodyjowski, spodziewając się bitwy w ciasnocie, kazał je zatknąć
17  I,18 |              nad ogólnym przebiegiem bitwy czuwał i czołem chorągwi
18  I,18 |     Kowalskiego.~Zawrzały teraz dwie bitwy, lecz nie trwały już długo.
19  I,18 |        widząc to zrywali się znów do bitwy i marli, jak na żołnierzy
20  I,18 |       zgodnie nadlatujących odgłosów bitwy i słuchali z godzinę jeszcze,
21  I,19 |            się wymknąć, ale jeśli do bitwy przyjdzie, tedy mówię otwarcie,
22  I,19 |            kilku mil unikając ciągle bitwy, męcząc radziwiłłowskie
23  I,23 |             ładu dojść od czasu onej bitwy klewańskiej. Wciąż on na
24  I,24 |                 A może gdzie na polu bitwy - dorzucił Ganchof. - Daj
25  I,25 |          rzucał się w największy war bitwy, między niezrównane pułki
26  I,25 |          cóżeś to tak zbrojny jak do bitwy?~- Bo między konfederatów
27 II,6  |     przysięgą nie wydawać generalnej bitwy Radziwiłłowi.~"Będzie oblężenie -
28 II,15 |             żołnierzom i serce im do bitwy odejmowała. Wiem od takiego,
29 II,15 |         zdrowy i żyw do tej pory; do bitwy chodzi jak w taniec, bo
30 II,39 |             Sapiehą wymykał, nigdzie bitwy nie przyjmując, byle marudzić,
31 II,40 |      nieprzyjaciela codziennie i bez bitwy zwyciężony.~Była przy tym
32 II,40 |            Bogusławowi pilno było do bitwy, póki jego wojska ostatniego
33 III,4 |        karkiem.~Nieprzyjaciel chciał bitwy. Z rozpaczą modlili się
34 III,4 |            Zastępów, lecz Czarniecki bitwy nie przyjmował: czekał pory,
35 III,4 |            podobni, stawali nagle do bitwy z płonącym licem, z ogniem
36 III,4 |           czele i ruszył wraz nią do bitwy.~Lecz już husaria odrzuciła
37 III,6 |             tyłem wymknąć się z koła bitwy.~Dobiegłszy do płotu wspiął
38 III,6 |            susem wydostał się z wiru bitwy; za nim rajtarowie rozerwali
39 III,8 |              się liczą.~- Dobrzyż do bitwy? Bo m i się widzi, że mógłbym
40 III,8 |              waszmość to uczynić! Do bitwy oni na nic. Szwedowie ich
41 III,9 |         stawał się punktem środkowym bitwy, ku któremu z wolna poczęła
42 III,9 |             chłopi, którzy na odgłos bitwy zlecieli się ze wszystkich
43 III,11|             wziąść udziału. Od czasu bitwy pod Warką dzień w dzień
44 III,12|          króla z uszykowanymi jak do bitwy chorągwiami stojącymi wzdłuż,
45 III,12|      Lubomirskiego, przybrany jak do bitwy w błękitny lekki pancerz
46 III,13|          króla z uszykowanymi jak do bitwy chorągwiami stojącymi wzdłuż,
47 III,13|      Lubomirskiego, przybrany jak do bitwy w błękitny lekki pancerz
48 III,15|          gołą piersią. Wśród krwawej bitwy wzięto kaplicę carów Szujskich
49 III,15|             znacznej części o losach bitwy rozstrzygnął. Pan Zagłoba
50 III,21|           Rzeczypospolitej zawisł od bitwy jednego z jednym, to by
51 III,21|           nieprzyjaciela i do walnej bitwy, której koniecznie chciał
52 III,21|      alterację. Chciał jednej walnej bitwy, a musiał staczać co dzień
53 III,24|             niespodzianie i w chwili bitwy. ~Na koniec po dwóch dniach
54 III,24|            unikając wzajemnie walnej bitwy, starały się obejść jedna
55 III,25|             niespodzianie i w chwili bitwy. ~Na koniec po dwóch dniach
56 III,25|            unikając wzajemnie walnej bitwy, starały się obejść jedna
57 III,26|            Warszawy i trzeciego dnia bitwy wszczęła popłoch. Natomiast
58 III,26|             było gorzej i właśnie od bitwy warszawskiej.~Panu Andrzejowi
59 III,27|             szwedzki po trzecim dniu bitwy przed frontem wojsk księcia
60 III,27|           mogło to stanowić o losach bitwy. Toteż czoło hetmana zachmurzyło
61 III,27|              częścią Tatarów ku polu bitwy.~Z dala już ujrzał chorążych,
62 III,28|             samej wcale nie pragnęła bitwy; chciała tylko pogrążyć
63 III,29|              aby dokładniej przebieg bitwy śledzić, poruszyła się wraz
64 III,30|        Hamilton usłuchał i stanął do bitwy w Androniszkach. Siły szwedzkie
65 III,30|             jak gdzie która w czasie bitwy stała, tam zaraz poczęła
66 III,31|             rocznica wołmontowickiej bitwy, w której z ostatniej toni