Tom, Rozdzial

 1  I,5  |          hoży i wesoły jak zawsze, wpadł do izby i zaraz z niezmierną
 2  I,5  |       między zgromadzone niewiasty wpadł pacholik Kostek.~- Panienka ! -
 3  I,6  |     litości. Sam Kmicic jak w wodę wpadł. Gubiono się w przypuszczeniach,
 4  I,7  |           Terka odsunęła i do izby wpadł nieznany człek, który rzucił
 5  I,7  |      Kmicic rzucił się na szablę i wpadł z nią znów na straszliwego
 6  I,8  |   zasługiwał, bo nos miał potężny, wpadł w objęcia pułkownika i witali
 7  I,13 |           ją dogonię.~W tej chwili wpadł Harasimowicz.~- Jaśnie wielmożny
 8  I,13 |            wyliczyć, ale nigdy nie wpadł w taki gniew jak teraz,
 9  I,15 |            się z framugi okienka i wpadł w ramiona Jana Skrzetuskiego.~-
10  I,17 |        uważ no, Rochu : gdybyś tak wpadł w ręce onych buntowników,
11  I,17 |       własnym koniu!~- Jako w wodę wpadł!~- A zapowiedział, że się
12  I,20 |           na rozcież i pan Zagłoba wpadł jak bomba do komnaty.~-
13  I,21 |        szedł bojąc się, by ten nie wpadł w ręce Wołodyjowskiego.
14  I,21 |            miecznik rosieński, żeś wpadł w ręce tego małego diabła.~-
15 II,6  |          trwała, nagle pan Zagłoba wpadł w złość.~- Co mi tam elektor! -
16 II,6  |      przestał wątpić. Zerwał się i wpadł do kwatery Skrzetuskiego.~-
17 II,7  |            zewnątrz. Książę Janusz wpadł w taki gniew, że Ganchof,
18 II,7  |           Bóg cię natchnął, żeś tu wpadł. Lepiej mi na duszy, gdy
19 II,9  |          sercach, lecz pan Andrzej wpadł w gniew i począł kląć. Nie
20 II,14 |          mur, na którym siedzieli, wpadł w kupę mokrego piasku usypaną
21 II,15 | zgruchotana piorunem, drugi oficer wpadł ze szpadą na Kmicica, ale
22 II,15 |       ośmieli, ten jakoby w ziemię wpadł. Rzekłbyś: wilki krążą koło
23 II,17 |        choć oko wykol. Pan Andrzej wpadł w taki humor, jakby go kto
24 II,19 |           Zbrożek wszedł, a raczej wpadł do izby. Twarz jego była
25 II,19 |          na zewnątrz i do stodółki wpadł oficer szwedzkich rajtarów.~-
26 II,26 |        Jędrek!... Bywaj no tu kto!~Wpadł sam marszałek, który od
27 II,28 |            podchmielił, więc nagle wpadł w rozczulenie.~- Oto mi
28 II,29 |    posadzkę, jednocześnie Charłamp wpadł z powrotem do sali.~- Sapieżyńscy
29 II,33 |         pamiętam?! Coś to w wykrot wpadł, a ja za nimi przez gąszcza
30 II,34 |   majestatowi znacznie usłużę...~I wpadł w wyborny humor. Bawiło
31 II,37 |     jeszcze przed skonaniem w ręce wpadł! - rzekł ponuro.~- Twej
32 II,38 |     jeszcze przed skonaniem w ręce wpadł! - rzekł ponuro.~- Twej
33 II,39 |          że Babinicz jakoby w wodę wpadł - odpowiadał hetman.~Istotnie,
34 II,40 |         radziwiłłowskich ziemiach, wpadł jak ślepy huragan na samą
35 II,40 |           zasiadł, omal żywcem nie wpadł w jego ręce i tylko dzięki
36 II,42 |         brzeźniaków i w gołym polu wpadł na piechoty pana Oskierki,
37 III,2 |         Czarnieckiego. Pan Zagłoba wpadł w humor przedni, nikogo
38 III,4 |        rzezi.~Kanneberg poznał, że wpadł w zasadzkę i jakoby pod
39 III,4 |            zawahał, wspiął konia i wpadł między nich w środek.~I
40 III,4 |            nad głowami rajtarów -i wpadł na kształt gromu w środek.~
41 III,5 |            rozkoszy.~Na to Zagłoba wpadł w zapał:~- Jaśnie wielmożny
42 III,6 |           konia, przesadził płot i wpadł w kupę rajtarów, broniącą
43 III,7 |        mogąc im iść w pomoc.~Zamek wpadł w ręce polskie.~Lecz chytry
44 III,9 |      dwakroć rozbity, sam wreszcie wpadł w niewolę.~Oddział przybocznej
45 III,11|             aby w gorsze jakie nie wpadł kompanie i do reszty sobie
46 III,11|            swoich własnych ludzi i wpadł pierwszy na oślep między
47 III,11|    poświęciwszy swych towarzyszów, wpadł co prędzej za wozami do
48 III,12|            pułk piechoty, na który wpadł Wołodyjowski z Wańkowiczem,
49 III,13|            pułk piechoty, na który wpadł Wołodyjowski z Wańkowiczem,
50 III,15|       broniących się tam piechurów wpadł z tarasów do owych cudnych
51 III,15|        piersi i podniósłszy szablę wpadł do klatki.~Popłoch okropny
52 III,15|  Czarniecki przebiwszy Dom Gdański wpadł na kształt huraganu do obrębu
53 III,15|           Zagłoby, stary szlachcic wpadł w gniew tak straszny, że
54 III,15|        lecz pan Zagłoba jak w wodę wpadł. Szukano go w mieście, w
55 III,17|            miecznik spostrzegł, że wpadł we własne sidła, i do takiego
56 III,18|           szelmowsku ożeni.~Książę wpadł w dobry humor.~- Gdzie rajfur
57 III,20|         tylko w takim razie, gdyby wpadł w ręce Bogusława, ale przecie
58 III,20|        wraz z całą swą siłą w wodę wpadł. Oficerowie pozostali w
59 III,21|          zawołała Anusia.~Miecznik wpadł w dobry humor.~- Także to? -
60 III,21|        poprzednich wojnach. Książę wpadł w alterację. Chciał jednej
61 III,23|        hałas niemały. Sam Sakowicz wpadł do dziewczyny z furią wielką
62 III,26|             który później pod Rawą wpadł w nasze ręce, rzucił się
63 III,28|    zapłakał z radości, a następnie wpadł w taki wojowniczy zapał,
64 III,28|            w tydzień później Braun wpadł w ręce Sakowicza, który
65 III,29|     miecznik, że jest otoczony, że wpadł jakoby w pułapkę, z której