Tom, Rozdzial

 1  I,3  |            tak mówił do siedzącego obok pana Kokosińskiego:~- Słuchaj,
 2  I,6  |       imiona hetmanów koronnych, a obok nich imię pana Stefana Czarnieckiego
 3  I,11 |         wśród gęstwy lub gołoborza obok zwałów, wykrotów, bagien
 4  I,12 |          od księcia założona, a tu obok drukarnia, w której się
 5  I,12 |           drzwi ukrytych w ścianie obok wzniesienia; tam kazał się
 6  I,12 |    szlachcic z siwiejącym wąsem, a obok niego panna Aleksandra,
 7  I,12 |        spytał pan Michał stojącego obok szlachcica.~- Jakże nie
 8  I,13 |        gościom, ale za stołem brał obok księżnej miejsce najwyższe,
 9  I,13 |        tylu królom pokrewny, wziął obok księżnej miejsce najwyższe,
10  I,13 |             że dygnitarze siedzący obok księcia, jako: posłowie,
11  I,17 |            rozlegało się na wozie; obok konie chrupotały siano.
12  I,19 |        Litwie wojna domowa, która, obok dwóch najazdów w granice
13  I,20 |        Pewnie się tam gdzie w polu obok siebie zobaczymy.~- Dobrego
14  I,22 |   wszystkich obecnych, więc siedli obok siebie. Było im źle i ciężko.
15  I,22 |             że kocha tę dziewczynę obok siedzącą więcej niż świat
16  I,24 |      dorzucił Ganchof. - Daj Boże, obok siebie, nie przeciw sobie.~-
17 II,1  |          zaś rzucił się na tapczan obok Kmicica.~W chacie uczyniło
18 II,4  |        smyczy; na koźle woźnica, a obok hajduczek przybrany z węgierska,
19 II,4  | jednocześnie szepnął do siedzącego obok Soroki:~- Ruszaj do stajni,
20 II,4  |           tych ludzi musiał pobić, obok których rad by w szeregu
21 II,6  |           nad Marsem przemaga. Ale obok Minerwy i Marsa była w tej
22 II,9  |          jak i katolicka, siedzący obok młody pan Grabkowski, nie
23 II,13 |           lontach.~Pan Kmicic stał obok pana Czarnieckiego właśnie
24 II,14 |        Kule przelatywały nad nim i obok - on nie spojrzał na żadną;
25 II,16 |         chociaż kula ognista padła obok jego kolebki. Z nim razem
26 II,17 |            końcu oba wojska leżały obok siebie jak wrogie i oczekujące
27 II,18 |            stołem w swej kwaterze, obok niego zasiedli książę Heski,
28 II,19 |       leżały wpodle, ułożone równo obok siebie.~- Tych pomordowano
29 II,19 |        miejskich kamień leży jeden obok drugiego, tak tam głowa
30 II,21 |     takimiż piórami kapelusz leżał obok, jeden zaś z paziów, klęczących
31 II,21 |          trącił w łokieć stojącego obok szlachcica i szepnął:~-
32 II,25 |         pochylił się do siedzącego obok księdza biskupa poznańskiego
33 II,28 |            wiary będzie, ten niech obok mnie stawa. Piękna rzecz
34 II,29 |           spokojna.~Charłamp siadł obok ciała i wsparłszy łokcie
35 II,34 |           blaszance - dodał kładąc obok trzosów żołnierską manierkę
36 II,36 |            trakcie powiązani jeden obok drugiego.~Teraz Kmicic rozkazał
37 II,37 |          tym rotmistrze powiatowi. Obok tego król wydał mnóstwo
38 II,37 |          wszystkie działa zamkowe.~Obok tych sił stało w okolicach
39 II,38 |          tym rotmistrze powiatowi. Obok tego król wydał mnóstwo
40 II,38 |          wszystkie działa zamkowe.~Obok tych sił stało w okolicach
41 II,41 |          zlazłszy z konia stał tuż obok, więc kazał go zdjąć natychmiast.~-
42 II,41 |         Książę w lektyce, a Kmicic obok konno. I w ciemnościach
43 II,41 |        stary żołnierz siedział tuż obok pnia na zydlu bez czapki
44 II,41 |         Wedle rozkazu! - ozwał się obok głos wachmistrza.~Kmicic
45 II,41 |       chciał przekonać, czy jedzie obok.~Żołnierz przycisnął w milczeniu
46 III,3 |            stały w gotowości jeden obok drugiego, z muszkietami
47 III,4 |            trzech. Wszyscy stawali obok owego, który pojawił się
48 III,6 |          krzyczeć głosem, w którym obok groźby drgała i prośba:~-
49 III,9 |         gotowe jeszcze do strzału. Obok nich spali, ujęci snem wiecznym,
50 III,9 |            imieniowi boskiemu!~Zaś obok niego stał Witowski i Lubomirski,
51 III,9 |            zwrócił się do jadącego obok marszałka i rzekł:~- Teraz
52 III,11|           drugi kościół, zaraz tam obok, to jest collegium Jesuitarum;
53 III,11|        zwykle, przed sobą szerzył; obok niego pracowali krwawo dwaj
54 III,11|          że aż konie spłoszyły się obok; poznał Bogusławową rajtarię,
55 III,12|          do szturmu, wzięło w nich obok ciurów udział gorliwy. Towarzysze
56 III,13|          do szturmu, wzięło w nich obok ciurów udział gorliwy. Towarzysze
57 III,15|           z czeladzią, zebrały się obok majestatu, bo wszyscy ciekawi
58 III,15|       Polakom. Szli tedy żołnierze obok dział z zapalonymi lontami.
59 III,24|       stojących w kupie, tuż jeden obok drugiego, jakby patrzyli
60 III,25|       stojących w kupie, tuż jeden obok drugiego, jakby patrzyli
61 III,27|       misiurka. Konie szły młyńcem obok siebie. Miecze dźwięczały
62 III,30|            z wielkim krakaniem tuż obok figury, na polu bowiem i
63 III,32|         twarz na dłoniach klęczeli obok siebie w milczeniu, a serca
64 III,32|            Kmicic! Kmicic!... tam, obok Billewiczów!~Lecz ksiądz