Tom, Rozdzial

 1  I,1  |              Zostawiłem tedy część mojej hołoty w Poniewieżu, część
 2  I,2  |            i zakrzyknął:~- Zdrowie mojej dziewczyny!~- Vivat! Vivat! -
 3  I,6  |        przeciw mnie nie odrzucaj i mojej obrony i osądź sprawiedliwie.
 4  I,8  |            ci przysięgam, że ni na mojej tarczy, ni na moim sumieniu
 5  I,8  |            namyślę się, bo to woli mojej zostawiono.~- Mnie to i
 6  I,10 |             serdeńka! Posłuchajcie mojej zagadki!~Z prawdziwą zmiennością
 7  I,11 |           po naszej stronie. Wedle mojej głowy, trzeba nam będzie
 8  I,12 |         jego arkana znający. Wedle mojej głowy, to okrutna i mściwa
 9  I,14 |         ratować kraj, to zostaw to mojej i ufaj!~- Nie mogę! - rzekł
10  I,16 |     poczyta to za dowód szczerości mojej... Mieleszko ich odprowadzi.
11  I,16 |     Radziwiłłowie staną wszyscy po mojej stronie, tymczasem, patrz,
12  I,17 |            proszę?~- A waści co do mojej godności?~- Bo mam wielu
13  I,17 |         smołę aż do Rygi wożą, a w mojej chorągwi takich nie brak.~-
14  I,19 |          on szczuka. Uczynię, co w mojej mocy, aby się wymknąć, ale
15  I,20 |        kilkunastu towarzystwa spod mojej chorągwi rozstrzelał, prócz
16  I,20 |      wstępnym bojem położył.~- I z mojej! - rzekł Stankiewicz. -
17  I,23 |          nie dam. Jeżeli zaś wbrew mojej woli postąpisz i zebrawszy
18  I,23 |          to zarazem wyjdziesz spod mojej inkwizycji, a tam sądy z
19  I,24 |             bo jak zbawienia duszy mojej pragnę, tak nie byłem i
20  I,25 |     potrzebował, niechże się i bez mojej opinii obejdzie - odrzekł
21  I,26 |           jeden włos spadł z głowy mojej, to wiedz, że cię Radziwiłłowie
22 II,2  |     natchnij, pociesz w desperacji mojej i ratuj w miłosierdziu swoim,
23 II,2  |        mnie w utrapieniu i biedzie mojej, abym Tobie mógł służyć,
24 II,2  |            przy nieszczęsnej duszy mojej!~A gdy tak błagał pan Kmicic,
25 II,5  |        pachołkiem, nie większym od mojej szabli. Ale już był jako
26 II,6  |        było gotowe. Siła rzeczy na mojej głowie, ale cóż robić! Nie
27 II,6  |           A po wtóre, nie przystoi mojej godności na hultajów wyprawy
28 II,7  |          trzymał się nie opodal od mojej kolasy. Zauważyłem właśnie
29 II,7  |        proście go, by przyszedł do mojej komnaty, ja tymczasem spocznę
30 II,8  |           gdzie dziewka przy żonie mojej może we fraucymerze znaleźć
31 II,10 |         zasmuci... który czas kary mojej w ręku swoim położy. Jeżeli
32 II,12 |         zwać Babiniczem, od jednej mojej majętności przez nieprzyjaciela
33 II,12 |         mnie po niemiecku, nic się mojej obecności nie strzegąc,
34 II,17 |       odrzekł przeor - chodźcie do mojej celi.~Wkrótce potem zasiedli
35 II,19 |           i wołałbym z głębi duszy mojej: "Panie! spraw, aby te prochy
36 II,24 |         sobą pociągnąć.~- Zginę na mojej ziemi!... Puszczajcie!... -
37 II,26 |          by tych szczerb, które na mojej skórze przyschły, i na wołowej
38 II,26 |     zbawienie duszy rodzica mego i mojej matki, na te rany Ukrzyżowanego,
39 II,26 |           Nigdy taka myśl w głowie mojej nie postała... Za królestwa
40 II,28 |           żeby pokazać, jako i bez mojej rady coś potrafi, a to sami
41 II,29 |          Boże, bądź miłościw duszy mojej!... Nie dożyję już Nowego
42 II,32 |              Pójdź waszmość pan do mojej kwatery - rzekł Wołodyjowski -
43 II,35 |        jest na respekcie u siostry mojej jedna panna, która się Borzobohata-Krasieńska
44 II,35 |    Lubowicze i Szeputy, bo te koło mojej majętności leżą. Samej leśnej
45 II,41 |             Pismo przywiozłem, a w mojej prywatnej sprawie w kwaterze
46 III,3 |            ocenić potrafi, ufności mojej nie zawiedzie nadzieje przewyższy,
47 III,6 |           dlaczego, to się w końcu mojej relacji okaże, teraz zaś
48 III,8 |            chcę, byłoby to przeciw mojej i ich ambicji. Natomiast,
49 III,8 |         miejcie jeden więcej dowód mojej klemencji. Przebaczyć mogę
50 III,10|      polityczny, na moje ręce i do mojej dyskrecji rozkaz przysyła.
51 III,10|       złamał... Ale właśnie, że do mojej dyskrecji przysłano, więc
52 III,11|       wojennik, tę wszelako, wedle mojej głowy, ma przywarę, że wojsku
53 III,16|         przed tymi nawet, którzy w mojej ojczyźnie krew z ojca mego
54 III,17|            solówki, ale te podczas mojej nieobecności pod dyrekcją
55 III,18|           moje objęcia, a potem do mojej śliczności... Będę odpowiedzi
56 III,19|        marach zobaczy niż szeląg z mojej szkatuły!...~- Czytaj ojciec
57 III,22|       spodziewała:~- Co się służby mojej żołnierskiej tyczy i czego
58 III,22|            go, książę, ale za cenę mojej głowy.~- Jasiu! powiem ci
59 III,23|        patria et libertate leje, a mojej ni kropli w tej rzece nie
60 III,23|          nad tobą będzie lepsza od mojej, Najświętszej Panny, Królowej
61 III,24|           do czoła.~- Posłuchajcie mojej polityki - rzekł - bo co
62 III,25|           do czoła.~- Posłuchajcie mojej polityki - rzekł - bo co
63 III,27| waszmościom ! Mości książę, z mocy mojej władzy hetmańskiej oświadczam,
64 III,30|          był w wilię szczęśliwości mojej. Ale niech już tak będzie,