Tom, Rozdzial

 1  I,1  |      drzwiach pojawiła się wyniosła jakaś postać w szubie i czapce
 2  I,5  |            się tak długa jak nigdy. Jakaś nie znana dotąd trwoga zaczęła
 3  I,6  |             to jakieś nieszczęście, jakaś siła wielka a nieczysta
 4  I,10 |         znaki mogły znaczyć. Dziwna jakaś niespokojność ogarniała
 5  I,10 |  Skrzetuskiemu, jakby chciał w nich jakąś ukrytą myśl wyczytać.~-
 6  I,10 |       opanowała szalona, desperacka jakaś wesołość i gotowość na śmierć.
 7  I,10 |         chodziły spokojnie bociany.~Jakaś cisza i słodycz rozlana
 8  I,12 |           pan Zagłoba. - Obacz! ot, jakaś kolaska odkryta się tu zbliża,
 9  I,13 |            każdy bowiem odchodził z jakąś nagrodą, z jakimś widocznym
10  I,13 |             w tym tłumie wydaje się jakaś mniejsza i twarzyczkę ma
11  I,13 |            w sercu dziewczyny; więc jakaś wielka ulga, jakby jej kto
12  I,13 |           połowy powiekami i zgroza jakaś była w tej potężnej twarzy,
13  I,15 |         Zagłoba. - Dalibóg, może to jakaś pomoc dla nas.~- Pewnie,
14  I,17 |           witebskiego, żeby to mieć jakąś ochronę, jakowegoś pana
15  I,18 |             Widocznie sądził, iż to jakaś radziwiłłowska chorągiew,
16  I,20 |          głównego domu pokazała się jakaś postać niewieścia, w której
17  I,22 |      wszystko to razem sprawiało mu jakąś bolesną rozkosz.~Po chwili
18  I,23 |            waszej książęcej mości o jakąś funkcję wojskową, nie o
19  I,23 |            czasy, Bóg wie, co to za jakaś wojna, której zrozumieć
20  I,23 |            ręce, jakby chciał w nie jakąś niewidzialną koronę pochwycić,
21  I,25 |          Pilwiszek, po drodze, całą jakąś zbuntowaną chorągiew, walącą
22  I,25 |         umilkł na chwilę; widocznie jakaś myśl przyszła mu do głowy,
23  I,25 |            słowa były powiedziane z jakąś niedbałą, lubo wytworną
24  I,25 |        bardziej, a w duszy myślał:~"Jakaś krew się tu poleje... Nie
25 II,1  | jednocześnie przed jezdnymi stanęła jakaś postać ubrana w kożuch przewrócony
26 II,1  |           baranimi skórami.~- To tu jakaś kompanija mieszka - mruknął
27 II,2  |             czuł pan Kmicic w sobie jakąś nadzwyczajną siłę i gotów
28 II,2  |        powtarzał sobie z gorączkową jakąś radością - listy ją obronią...
29 II,2  |       samego nie ma, któremu hetman jakąś inną funkcję obmyślił, bo
30 II,2  |            ale przecie znalazła się jakaś rada, jakoweś wyjście, jakaś
31 II,2  |        jakaś rada, jakoweś wyjście, jakaś wąska ścieżka, która mogła
32 II,3  |         wysyła młodego pułkownika z jakąś misją do króla. Utwierdzało
33 II,5  |        Radziwiłła zdradza, albo nam jakąś zasadzkę gotuje. Ale jaką?
34 II,6  |            Cóż to za przysłowie?~- "Jakaś głowa kiepska - musi być
35 II,11 |             odjął. Ogarnęła rycerza jakaś niewypowiedziana bojaźń,
36 II,11 |            w tych głosach spiżowych jakaś potęga, jakiś niezmierny
37 II,14 |            rumieńce na policzkach i jakąś dziką radość w twarzy. Co
38 II,15 |           naprzeciw niego podchodzi jakaś figura w czarnej płachcie.~-
39 II,17 |         Imże to podnosić rękę na tę jakąś straszną, tajemniczą i niebotyczną
40 II,17 |        zagwoździć?~Wtem zaczerniała jakaś postać w tumanie i Babinicz
41 II,21 |           oswoiły się z ciemnością, jakąś postać leżącą krzyżem przed
42 II,24 |       głowach. Wjechali na koniec w jakąś szczelinę skalną, długą
43 II,24 |          jego rozjaśniło się, jakby jakaś przemiana spełniła się nagle
44 II,25 |         oczy i zmieniało ów zamek w jakąś czarodziejską rezydencję.
45 II,29 |             i krwi, wydawała się mu jakaś wielka i coraz większa,
46 II,29 |            cudem znalazła się w nim jakaś dziwna, do tej pory zapoznawana
47 II,29 |              on najwięcej winien.~I jakaś otucha wstąpiła mu do piersi,
48 II,37 |            cię tam wie, zbereźniku, jakąś ty ją odwiózł... Broń czego
49 II,38 |            cię tam wie, zbereźniku, jakąś ty ją odwiózł... Broń czego
50 II,41 |      księcia!~- Stój!~W zamieszaniu jakaś szabla przecięła powrozy
51 III,4 |           munsztukami.~- Wietrzę tu jakąś zasadzkę - mówił dalej Sweno. -
52 III,11|          Jeszcze ma szczególniejszą jakąś pasję kielichy we mnie wmuszać,
53 III,14|        Paterson, że i tak koligacja jakaś jest, ale dawna i zapomniana.~-
54 III,17|      chodziło, wówczas z desperacką jakąś odwagą rzucał się do oczu,
55 III,17|        jasno jak zwykle. Trawiła go jakaś gorączka. Była to zapowiedź
56 III,19|      niezmierną studnię zlatywał, w jakąś głębię bezdenną. Co za strach!...
57 III,20|           nieszczęścia, i znajdował jakąś dziką rozkosz w tym, że
58 III,22|           że w Taurogach zostaję.~- Jakąś masz dziwną ochotę. Tylko...
59 III,24|           odgadł, że musi być w tym jakaś prywatna nienawiść.~Książę
60 III,25|           odgadł, że musi być w tym jakaś prywatna nienawiść.~Książę
61 III,28|             zbrodni, gdyby istniała jakaś granica, przez którą by
62 III,29|             mimo całej swej odwagi, jakąś instynktową obawę przed
63 III,31|           boża. Zdawało się jej, że jakaś ręka wszechmocna popycha
64 III,32|         Andrzej zaś uczuł nagle, że jakaś dłoń miękka chwyta jego