Tom, Rozdzial

 1  I,4  |               popijała piwo grzane, a niektórzy krupniczek warzony z masła,
 2  I,5  |              w kapuzach, w kapturach, niektórzy w wypłowiałych ferezjach,
 3  I,5  |              Oni rzucili się patrzeć; niektórzy nadbiegli z łuczywem i poczęli
 4  I,6  | przypuszczeniach, co się z nim stało? Niektórzy twierdzili, że się zasiekł
 5  I,7  |         kopnęła się raźnie ku kuchni; niektórzy poczęli zbierać podeptane
 6  I,7  |              znalazł się dość obfity; niektórzy radzili zrabować i dom,
 7  I,8  |        powszechna, lubo turbowali się niektórzy, że to w końcu lipca, przed
 8  I,10 |         drzewami, pod których cieniem niektórzy kazali rozbijać swe namioty.
 9  I,10 |             ostatnich dni życia użyć. Niektórzy też myśleli o zbawieniu
10  I,12 |               żyje z naszym księciem. Niektórzy tedy cieszyli się, że zgoda
11  I,13 |             Uczyniło się zamieszanie. Niektórzy zerwali się z siedzeń, by
12  I,18 |         kapelusze, ale niezbyt wielu. Niektórzy ucierali się gromadami chłopów
13  I,18 |          pojedynczej walce szlachcie. Niektórzy chwytając za ostrza rapierów
14  I,19 |             rzekł Mirski. - Bo że tam niektórzy starzy żołnierze, którzy
15  I,22 |      niepewnym wzrokiem przed siebie. Niektórzy marszczyli brwi, inni pozakrywali
16 II,6  |               województwie podlaskim. Niektórzy już byli porozdzielali chorągwie
17 II,6  |              mieszkańców województwa. Niektórzy żołnierze, zwłaszcza pocztowi
18 II,6  |           folgi od Septentrionów" - i niektórzy doświadczeni ludzie przepowiadali
19 II,6  |       nieradzi, winszując godności, a niektórzy może i radzi byli, że współzawodników
20 II,6  |         ciemność, w stronę Bobrownik. Niektórzy wołali, że słyszą już chrzęst
21 II,9  |            wówczas podpalali puszczę. Niektórzy twierdzili przeciwnie, że
22 II,15 |     tajemnicze jakieś znaczenie. Lecz niektórzy tłumaczyli to inaczej, i
23 II,15 |              Mieli szable, pistolety, niektórzy rusznice, a niektórzy, zwłaszcza
24 II,15 |      pistolety, niektórzy rusznice, a niektórzy, zwłaszcza chłopi, kosy
25 II,15 |               w którą stronę uciekać. Niektórzy, nie pomiarkowawszy zrazu,
26 II,15 |         zdołali "pardon!" zakrzyknąć. Niektórzy bodli w ciemnościach szpadami
27 II,15 |        stawali nieruchomie w miejscu; niektórzy wreszcie padali na ziemię,
28 II,15 |           pochwyceni w głębokim śnie; niektórzy nie byli obuci, mało który
29 II,16 |             dwa, trzy - myśleli sobie niektórzy ze szlachty i zakonników -
30 II,16 |             ukazał się znów w wojsku; niektórzy żołnierze poczęli broń łamać
31 II,16 |           Serca upadły i w szlachcie.~Niektórzy z nich znów wystąpili do
32 II,17 |          opisać, trudno wypowiedzieć. Niektórzy płakali, inni padali na
33 II,17 |            prostu chcieli się poddać; niektórzy zakonnicy stracili także
34 II,19 |          istniała w klasztorze. Nawet niektórzy księża słabszego ducha do
35 II,19 |         wiadomo - odrzekł żołnierz. - Niektórzy poszli na Śląsk. Inni mówili,
36 II,19 |             śmiechem lub szlochaniem.~Niektórzy nie chcieli wierzyć jeszcze;
37 II,20 |              do gardła przy nim stać. Niektórzy też pułkownicy na swoją
38 II,23 |          przejeździe króla polskiego. Niektórzy twierdzili, że widzieli
39 II,24 |              chciał rzeź powstrzymać; niektórzy rajtarowie, żywi jeszcze,
40 II,33 |            się rzekło, na pokaz, więc niektórzy mieli nawet i samopały pochowane
41 III,2 |              śmiałe słowa, zlękli się niektórzy, żeby ich pan starosta kałuski
42 III,4 |             się więc jedni z drugimi. Niektórzy polscy żołnierze prześcignęli
43 III,4 |           stała się jeszcze krwawsza.~Niektórzy rajtarowie poczęli zeskakiwać
44 III,6 |             często jeden na drugim... Niektórzy trzymali się za włosy, niektórzy
45 III,6 |      Niektórzy trzymali się za włosy, niektórzy poumierali gryząc się wzajemnie
46 III,8 |              bębnach, popijając piwo, niektórzy rozwieszali odzież na płotach;
47 III,8 |            najmniej jednego diabła, a niektórzy po pięciu do usług mają.~
48 III,9 |               z trwogi i przerażenia. Niektórzy żołnierze krzyczeli wniebogłosy,
49 III,9 |      żołnierze krzyczeli wniebogłosy, niektórzy uciekali w milczeniu, osłaniając
50 III,9 |                na pół włóczni wysoko. Niektórzy z piechurów trzymali jeszcze
51 III,11|             wstrzymali wszyscy konie; niektórzy pozdejmowali czapki, inni
52 III,11|      hetmańskiego służbę pełnili, ale niektórzy zaniedbywali się wieczorami
53 III,11|               z hetmana robi bibosza!~Niektórzy z gości słysząc to zlękli
54 III,11|         hałasując wśród nocy ciemnej. Niektórzy poczęli już wołać, że to
55 III,14|         wszyscy osoby jego najbliżsi. Niektórzy sarkali na to, inni radzi
56 III,14|          Billewiczównie zakochali się niektórzy tylko, prawdziwie niezrównaną
57 III,15|               się przed gniewem męża, niektórzy do szabel się brali, lecz
58 III,24|          najmniejsze ścieżki, czekał.~Niektórzy oficerowie chcieli iść na
59 III,25|          najmniejsze ścieżki, czekał.~Niektórzy oficerowie chcieli iść na
60 III,26|             podawali liczbę podwójną, niektórzy twierdzili już w uniesieniu,
61 III,27|           podziwem na jego zwycięzcę; niektórzy ruszyli łapać dwa konie,
62 III,27|          rozlegały się po całym polu.~Niektórzy, trzymając dymiące jeszcze
63 III,31|               odparł miecznik - co tu niektórzy przebąkiwali, że Babinicz