Tom, Rozdzial
1 I,5 | widzieli, jak zobaczą...~Tu zaczął konia z szaleństwa ostrogami
2 I,5 | postawił na ziemi kaganek i zaczął wstrząsać z lekka rannym.~-
3 I,5 | jak pijany.~- Oleńka!... - zaczął.~Ona wstrząsnęła rozpuszczonymi
4 I,7 | chwilami zupełnie swobodnie zaczął władać, coraz był weselszy
5 I,8 | rzadko!...~Pan Wołodyjowski zaczął raz po razu ruszać wąsikami
6 I,8 | list zapowiedni, abyś zaraz zaczął zaciąg czynić, i drugi dla
7 I,8 | Wołodyjowski otworzył i zaczął czytać:~"Mości panie pułkowniku
8 I,12 | wydobywał spod własnej pachy, i zaczął mówić szybko, głosem przypominającym
9 I,13 | powstał, jużem cię szukać zaczął. Stawiałem chorągiew na
10 I,14 | krotofila?...~Tu nagle książę zaczął się śmiać głośno:~- Przez
11 I,15 | niejakim czasie znów mówić zaczął:~- Nie chce się w to wierzyć,
12 I,15 | odpowiedział Jan - jeszczem nie zaczął ciągnąć.~- Wleźcie we dwóch
13 I,16 | trzeciego byka, który pierwszy zaczął ryczeć: "zdrajca! zdrajca!"~
14 I,22 | spojrzenia na nią, więc zaczął strzyc ukośnie oczyma, póki
15 I,23 | rzekł. - Ganchof zaraz by mi zaczął w skrzynie pukać, a tyś
16 I,23 | Wasza książęca mość!... - zaczął Kmicic.~I urwał nagle.~Słowa
17 I,25 | Książę wojewoda... - zaczął Kmicic.~- Książę wojewoda -
18 II,4 | zaraz do czytania. Ledwie zaczął czytać, kiedy to się nie
19 II,4 | sposobu ukryć się.~Lecz Józwa zaczął krzyczeć na żołnierzy, którzy
20 II,4 | pokornie waszej wielmożności! - zaczął znów starosta. - Wasza wielmożność
21 II,6 | znak przyzwolenia i zaraz zaczął przeglądać rejestr.~Pokazało
22 II,6 | mgle oddalenia, gdy już zaczął się o nie niepokoić.~- Janie! -
23 II,7 | była ta rozmowa, więc znowu zaczął de publicis.~- Wysłałem
24 II,8 | kalwińskie pacierze. Po czym zaczął śpiewać półgłosem psalm,
25 II,10 | Radziejowskiego.~Lecz gdy pan Kmicic zaczął się rozglądać bliżej i dokładniej,
26 II,11 | który dotąd poprawy nie zaczął, to i dla mnie, mającego
27 II,14 | puszkarza i sam pracować zaczął. A pracował tak dobrze,
28 II,14 | majdan i warcząc, wichrząc zaczął podskakiwać po bruku, wlokąc
29 II,15 | Rozpalił naprzód kwacz, potem zaczął go z wolna zanurzać.~- Zgaście
30 II,15 | przeciw sobie mnichów.~Ciężko zaczął się dla Millera ów dzień.~
31 II,16 | upadek. Że zaś i sam już zaczął przekonywać się, że tego "
32 II,17 | na koniec ksiądz Kordecki zaczął:~- "Pod Twoją obronę uciekamy
33 II,17 | usilnością. Duch zwątpienia znów zaczął przelatywać nad oblężonymi.
34 II,21 | a ksiądz kanclerz Wydżga zaczął mówić echowym głosem:~ ~
35 II,23 | Kmicic zmieszał się nieco i zaczął podrzucać swój obuszek.~-
36 II,28 | pan Wołodyjowski.~- Kiedym zaczął, to pozwólże mi i dokończyć:
37 II,28 | pan Zagłoba.~Tu pan Michał zaczął wzdychać raz po razu i powtarzać
38 II,32 | Michał.~Król wziął pismo i zaczął czytać, ale ledwie zaczął,
39 II,32 | zaczął czytać, ale ledwie zaczął, zaraz przerwał:~- Myli
40 II,32 | milczenie, po czym król zaczął dalej czytać.~- Wdzięczni
41 II,33 | niewieścią przemogła. Jak on też zaczął prawić, z jaką abominacją
42 II,35 | tak niby od niechcenia zaczął:~- Ten pan Babinicz, co
43 II,40 | rzekłszy hetman zaraz pisać zaczął. W kwadrans później Kozak
44 II,41 | mimo futer, trząść się zaczął tak, że aż zębami kłapał.
45 III,2 | Co? ha!~Tu pan starosta zaczął jeszcze mocniej sapać, kolanami
46 III,6 | teraz zaś incipiam...~Tu zaczął wszystko opowiadać, jak
47 III,6 | go poszukał i pocieszać zaczął:~- Nie frasuj się, Rochu! -
48 III,8 | jego samego pogrążył. Ów zaczął opowiadać obszernie, bo
49 III,10| żołnierza niepowszednia... - zaczął.~- Napiję się z wami chętnie -
50 III,12| zakrzyknął Zagłoba. - Dobrze!~Tu zaczął pięścią w stół walić tak
51 III,13| zakrzyknął Zagłoba. - Dobrze!~Tu zaczął pięścią w stół walić tak
52 III,15| Przyszedłszy do siebie, zaczął od tego, iż wskoczył między
53 III,15| Zamoyskiemu wydrą! Obaczym!~Tu zaczął się w boki brać, po udach
54 III,16| jego cierpliwość. Powoli zaczął też zapominać o strasznym
55 III,16| Oficer nie odwracając się zaczął cofać się ku drzwiom.~Nagle
56 III,17| komplimentach powitalnych tak zaczął:~- Panie mieczniku dobrodzieju,
57 III,23| proch przed jej stopami zaczął zdmuchiwać, jak niegdyś
58 III,23| żołnierska dusza. W końcu zaczął się zamykać w swojej stancji
59 III,24| odparł żywo Kmicic. Jakbym ja zaczął jego szukać, a on mnie także,
60 III,25| odparł żywo Kmicic. Jakbym ja zaczął jego szukać, a on mnie także,
61 III,27| dniach skłaniać się do tego zaczął.~Usłyszawszy to pan Gosiewski
62 III,27| Chrystusów... Com miał czynić?~Tu zaczął targać się za czuprynę pan
|