Tom, Rozdzial

 1  I,8  |         upodobał?~- Komu lepiej na polu, to umyka, a mnie tu lepiej.
 2  I,10 |     przeciwnikiem, któremu nigdy w polu dostać nie mogli. Prawda,
 3  I,12 |         skrzydłem czarnym w złotym polu, a u nogi podkowę o trzech
 4  I,12 |       zrozum, jak nieprzyjaciele w polu muszą się konfundować.~-
 5  I,12 |          Jan.~- Nie odetchnę, aż w polu - rzekł Stanisław.~- Żeby
 6  I,13 |          pobiją Szwedów w otwartym polu.~- Nie może być inaczej! -
 7  I,13 |          stawić się nam w otwartym polu, bo się jazdy okrutnie bali,
 8  I,13 |           młody, aleś już sławę na polu zdobył niepoślednią... i
 9  I,17 |          zgonim!~- Szukaj wiatru w polu! - rzekł Stankiewicz.~Kowalski
10  I,20 |             Pewnie się tam gdzie w polu obok siebie zobaczymy.~-
11  I,22 |         będzie za złe poczytane. W polu był to odważny żołnierz,
12  I,23 |     Wszelako to się pokazało, że w polu nie więcej Szwedzi od kwarcianych
13  I,24 |         obaczym!~- A może gdzie na polu bitwy - dorzucił Ganchof. -
14  I,25 |           Te, unikając spotkania w polu z wojskiem, a nawet z pachołkami
15 II,2  |     buszować z nimi jako wicher po polu i puszczy? Zali nie dlatego
16 II,6  |           żadne wojsko w świecie w polu nie wytrzyma. Owóż mam taką
17 II,15 |    wyćwiczonym żołdakom w otwartym polu, rzucali się teraz w kilku
18 II,18 |         Kuklinowskiego, w szczerym polu. Pułkownik kazał wprowadzić
19 II,19 |         zabudowania na drodze i po polu.~- Co to za ludzie? - spytał
20 II,27 |      prostactwo tak mężnie w gołym polu jeździe stawało. Potem też
21 II,27 |            bo chłopstwo z kosami w polu. Wojna wszędy okrutna; Szwedzi
22 II,28 |           dziś w Tykocinie, jeno w polu, na czele wszystkich wojsk
23 II,29 |         dzień, szarpały w nocy, na polu i pod dachem; duma nie mogła
24 II,29 |           wódz, bił go wprawdzie w polu, resztki chorągwi go opuszczały,
25 II,30 |            złotego lwa w błękitnym polu, z chlubą wspominając zaledwie
26 II,31 |            złotego lwa w błękitnym polu, z chlubą wspominając zaledwie
27 II,32 | kawalerowie, zwłaszcza tacy owo, w polu teraz najpotrzebniejsi.
28 II,34 |          niechaj mnie jeno wiatr w polu owieje, zaraz słabość mi
29 II,35 |            umieli zbrojnym mężom w polu piersią do piersi stawać,
30 II,41 |   brzeźniak i znalazł się w pustym polu, na którym ujrzał pan Andrzej
31 II,42 |          się w ławę, gdy nagle, na polu oświeconym jak w dzień pożarem,
32 II,42 |           się długą ławą na widnym polu, lecz wówczas stało się
33 II,42 |            z brzeźniaków i w gołym polu wpadł na piechoty pana Oskierki,
34 III,1 |      biegli w zdobywaniu miast i w polu królowi tylko samemu jeniuszem
35 III,1 |           czernili się na śnieżnym polu jako litery na białej karcie.
36 III,2 |        brak.~- Jazda tylko w gołym polu potrzebna, a zresztą, skoro
37 III,4 |            szabla miały w otwartym polu rozstrzygać, tam uderzał
38 III,4 |         którzy by mogli w otwartym polu z szablą w ręku stawić czoło
39 III,9 |      czynienia, stawili w otwartym polu czoło i w dwie godziny później
40 III,9 |         niezwyciężonych w otwartym polu się mieli, nie mogą właśnie
41 III,9 |            mogą właśnie w otwartym polu mierzyć się z regularnymi
42 III,12|         przekonali się, że w gołym polu ich żołnierz czarniecczykom
43 III,12|         temu się sprawię na każdym polu, ale przed majestatem muszę
44 III,13|         przekonali się, że w gołym polu ich żołnierz czarniecczykom
45 III,13|         temu się sprawię na każdym polu, ale przed majestatem muszę
46 III,17| Bezpieczniej ci będzie w lesie i w polu niż na tym dworze zdrajcy
47 III,17|        Billewicze, którzy już są w polu, staną przy nas. Pokażemy
48 III,23|           prócz zdrajców, są!... W polu!~- Waćpanna wiedziałaś o
49 III,23|            każdym bagnie, w każdym polu i lesie staczać nową bitwę.
50 III,24|          zostawiwszy jazdę w gołym polu, zasadził piechotę w pobliskich
51 III,25|          zostawiwszy jazdę w gołym polu, zasadził piechotę w pobliskich
52 III,26|      przydatny do walki w otwartym polu lud, nie utraciwszy nic
53 III,27|    dotrzymać litewskiej w otwartym polu.~Książę Bogusław rozumiał
54 III,27|    nastąpić, wolą bitwę w otwartym polu przyjąć niż onę piechotę
55 III,27|           się z częścią Tatarów ku polu bitwy.~Z dala już ujrzał
56 III,27|     wrzaski rozlegały się po całym polu.~Niektórzy, trzymając dymiące
57 III,28|             energia jego odżyła; w polu, na koniu, znalazł się w
58 III,29|          oko w oko synom Bellony w polu. Świst i stukanie kul przerażało
59 III,30|    pokutować nie w kruchcie, ale w polu, nie w popiele, ale we krwi.
60 III,30|      krakaniem tuż obok figury, na polu bowiem i na drodze leżało
61 III,31|         byli jeszcze gdzieś hen! w polu, ale już oczekiwano ich
62 III,31|          nie zwolnili aż w czystym polu. Tymczasem zapadła noc,