Tom, Rozdzial

 1  I,1  |           pod Orszę do nas przybył. Wtedy mi to waćpannę obiecał i
 2  I,1  |      pójdzie zgodnie i spokojnie, a wtedy taka to będzie opieka, jakby
 3  I,5  |             łaski, a prowianty damy wtedy, gdy się okaże, że nas zapłacą."~-
 4  I,5  |           ja, którym przy ojczyźnie wtedy stawał, kiedy wszyscy ręce
 5  I,6  |   posieczonych, uzbroiły ramię moje wtedy właśnie, gdym - świadczę
 6  I,8  |     zrekuzowała go bez namysłu, ale wtedy ani go znała, ani widziała.
 7  I,8  |           ciała od razu nie oddam."~Wtedy wszystko przepadnie.~Że
 8  I,8  |              ale i gasł jak słoma. ~Wtedy wszystko przepadnie!...
 9  I,9  |             to Butrymowie uczynili, wtedy diabeł we mnie wstąpił...
10  I,9  |           teraz lepiej przyjmie niż wtedy, kiedym jej samego siebie
11  I,11 |          korzenie w ziemię puściły, wtedy bym nie poszedł, a i to
12  I,11 |           twarzy nie widując, chyba wtedy, gdy dwór zjechał na łowy.~
13  I,12 |           rzecz - biliśmy ich nawet wtedy, gdy im przywodził największy
14  I,12 |           nic tu szukanie i właśnie wtedy znajdziesz, kiedy nie będziesz
15  I,12 | Chmielnickiego - rzekł Zagłoba - bo wtedy były klęski, ale zdrajców
16  I,14 |            do wojewody witebskiego, wtedy on będzie miał losy kraju
17  I,17 |           nas z toni wyrwać właśnie wtedy, kiedy się najmniej będziem
18  I,17 |       połknąć może, jeno ogonem, bo wtedy ostre skrzela bronią. Niech
19  I,19 |          jegomości przyprowadzić, a wtedy pewnie nie pozostanie to
20  I,22 |            w jego twarzy nie widać. Wtedy to właśnie nastąpiło spotkanie
21  I,25 |            to rozum szwankował... A wtedy będzie, co Bóg da. Może
22  I,26 |            Szwedem połączył. Com ja wtedy przecierpiał, com przeszedł,
23 II,2  |          śmie lwu w paszczę włazić? Wtedy czapkę zdejmę i powiem: "
24 II,3  |           wojna, kraj rozgorzeje, a wtedy łup sam wlezie w ręce. To
25 II,3  |          się w kraju jak w kotle, a wtedy głupi nie skorzysta."~Wtem
26 II,6  |         nikomu krzywdy ani inwidii.~Wtedy powstał hałas straszliwy.
27 II,8  |          nie opublikował, bo nas by wtedy psi na śmierć zagryźli.~-
28 II,8  |     nawrócić z drogi i winy zmazać. Wtedy okaże się jawnie, żeś Wasza
29 II,10 |      schwycą, co wasza mość radzisz wtedy uczynić i co sam uczynisz?~-
30 II,10 |      powiedziano jest, że źli wezmą wtedy górę nad sprawiedliwymi,
31 II,16 |             Powiedział: "Dobrze!" - wtedy...~- Co wtedy?~- Wtedy dałem
32 II,16 |            Dobrze!" - wtedy...~- Co wtedy?~- Wtedy dałem mu w pysk,
33 II,16 |              wtedy...~- Co wtedy?~- Wtedy dałem mu w pysk, a on się
34 II,17 |           buchają w tyle armaty, bo wtedy wyrzucają kule i impet przodkiem
35 II,19 |        odpowiedział książę Heski.~- Wtedy Polacy wyślą niezawodnie
36 II,21 |    wyrostkiem jeszcze widział i sam wtedy wyrostkiem byłem. Kmicic
37 II,21 |         pewno mi nieobca, chociażeś wtedy tej kresy nie miał. Patrz
38 II,21 |         mnie się przewiduje, że cię wtedy inaczej zwali?~- Bo lata
39 II,22 |       majestatowi się przeciwi, nie wtedy, gdy trzeba, ale wtedy,
40 II,22 |          nie wtedy, gdy trzeba, ale wtedy, gdy temuż majestatowi o
41 II,26 |            na nic poszła ta robota, wtedy tak się na mnie zawzięła,
42 II,26 |     Rzeczypospolitej będzie głośno, wtedy niech się ludzie dowiedzą,
43 II,29 |            z jego duszy, bo właśnie wtedy, po raz pierwszy, dostrzegł
44 II,29 |           pochłonąć Szwedów i jego; wtedy najście szwedzkie wydało
45 II,29 | świętokradztwem, a kara niezawodną. Wtedy po raz pierwszy spadła zasłona
46 II,29 |          myśli huczały mu w głowie, wtedy o swojej własnej wierze
47 II,32 |            na sądzie bożym. Właśnie wtedy z niego duch wyszedł, gdyśmy
48 II,34 |           które wasza miłość zabrał wtedy, gdyśmy to skarbczyk Chowańskiego
49 III,3 |            wedle mego konceptu, nie wtedy będzie Rzeczypospolitej
50 III,3 |      Szwedzi będą do niej szli, ale wtedy, kiedy sobie z niej pójdą.
51 III,6 |          olbrzymich skrzydeł burką, wtedy to podobieństwo uderzało
52 III,8 |          konie odpasę, pójdę dalej.~Wtedy my waszą królewską mość
53 III,10|            ale mam ja na nich oko i wtedy sam nastąpię. Tymczasem (
54 III,11|   rozpoczęła. Co prawda, siedziałem wtedy na wsi i końca onej sprawy
55 III,16|            sobie: jeśli to było, to wtedy być musiało.~Billewiczówna
56 III,21|        historia, i ja byłam jeszcze wtedy w Zamościu, i pan Babinicz
57 III,21|           on raz do nas do Łubniów, wtedy kiedy sam książę Jeremi
58 III,21|             Mój Boże, kto by się to wtedy spodział, że z niego zdrajca
59 III,26|           ale przecie byliśmy górą. Wtedy to poszła do ataku litewska
60 III,31|       nawrócili się do niej dopiero wtedy, gdy nieprzyjaciołom powinęła
61 III,32|       naszym do zdrowia przyszedł i wtedy nie spoczął, ale dalsze