Tom, Rozdzial

 1  I,4  |      szlachcic, siły niedźwiedziej i wielkiego rozumu, ale surowy, zgryźliwy,
 2  I,5  |           innych. Po pobiciu hetmana wielkiego nieprzyjaciel zalał cały
 3  I,5  |              na prowianty od hetmana wielkiego albo od pana podskarbiego. "
 4  I,6  |         polnym, a zarazem podskarbim Wielkiego Księstwa Litewskiego, prawie
 5  I,6  |            stronnicy ciężkimi zaiste wielkiego hetmana obarczali zarzutami:
 6  I,7  |           nawojował jeszcze za życia wielkiego Jeremiego, a później pod
 7  I,8  |         jednak, uznawszy, że tam nic wielkiego nie ma, list oddał, niechże
 8  I,11 |            się pod chorągwie hetmana wielkiego litewskiego, księcia Janusza
 9  I,12 |         pilnowali, aby nie było zbyt wielkiego tłoku, powtarzając co chwila: "
10  I,12 |          gniewu spadną.~Było coś tak wielkiego w tej postaci, że patrzącym
11  I,12 |         stryjeczny Janusza, koniuszy Wielkiego Księstwa Litewskiego.~Przez
12  I,13 |           króla, my, panowie i stany Wielkiego Księstwa Litewskiego, koniecznością
13  I,16 |             wieść o zdradzie hetmana wielkiego, o przejściu jego do Szwedów,
14  I,22 |    Kazimierza będzie miała wojownika wielkiego i szczęśliwego. Widzę już
15  I,24 |      Kazimierza, naszego eks-króla i wielkiego księcia litewskiego, okrutniem
16 II,6  | nieśmiertelnej pamięci pan marszałek Wielkiego Księstwa Litewskiego zapisał
17 II,6  |           jaśnie wielmożny marszałek Wielkiego Księstwa Litewskiego iść
18 II,6  |  Rzeczpospolita nie wie jeszcze, jak wielkiego ma męża.~Sam pan Zagłoba
19 II,9  |          przycisnęli właśnie hetmana wielkiego koronnego pod Gródkiem,
20 II,13 |           Szwedów, Gotów i Wandalów, wielkiego księcia Finlandii, Estonii,
21 II,14 |         rozrzewniony Kmicic - co tam wielkiego!... Ja bym dla Najświętszej
22 II,17 |            Śladkowski zbliżył się do wielkiego krucyfiksu wiszącego na
23 II,21 |              Człowieku! do kanclerza wielkiego koronnego mówisz! - rzekł
24 II,21 | chudopacholski gniew znaczył dla tak wielkiego człowieka - odpowiedział
25 II,22 |            młody, miał już reputację wielkiego żołnierza.~Lecz niemal ważniejsza
26 II,23 |           Tyzenhauz! A co to takiego wielkiego wieziesz waszmość przed
27 II,26 |            zawstydzi się wówczas tak wielkiego rycerza przed sądy ciągać...
28 II,27 |           Kordecki - rzekł - iżeście wielkiego kawalera stracili, niejakiego
29 II,27 |               spostrzegłszy się, jak wielkiego senatora nazwał wobec króla
30 II,30 |            gońcy i do pana chorążego wielkiego Koniecpolskiego, który jeszcze
31 II,30 |         mieli osobne wejście, bliżej wielkiego ołtarza. Co chwila wojsko
32 II,31 |            gońcy i do pana chorążego wielkiego Koniecpolskiego, który jeszcze
33 II,31 |         mieli osobne wejście, bliżej wielkiego ołtarza. Co chwila wojsko
34 II,32 |       miłościwy panie?...~- Boś znał wielkiego żołnierza, ale swawolnika
35 II,35 |          mógł się porównać z wnukiem wielkiego kanclerza, tak mało która
36 II,35 |              tych znamion, które syn wielkiego Jeremiego nosić w obliczu
37 II,40 |              smoleńskim i podskarbim Wielkiego Księstwa, był tymczasem
38 II,40 |        Birżach i Dubinkach, koniuszy Wielkiego Księstwa i wódz naczelny
39 III,2 |            dawnych najdzielniejszych wielkiego męża pułkowników. Padli
40 III,5 |               Wreszcie do człeka tak wielkiego rodu we dwóch będzie przystojniej.~
41 III,6 |              ślady ospy i w chwilach wielkiego wzruszenia albo niepokoju
42 III,8 |            prawdziwą estymę jako dla wielkiego żołnierza, chociaż mi parol
43 III,9 |           sztukę wojenną antiquorum: wielkiego Pompejusza i Cezara, ale
44 III,11|           inny to zaraz człowiek i z wielkiego hetmana w hulakę się przemienia.~-
45 III,12|             i mnóstwo dam szwedzkich wielkiego urodzenia, które za mężami
46 III,13|             i mnóstwo dam szwedzkich wielkiego urodzenia, które za mężami
47 III,15|              uczynionym przez działa wielkiego kalibru, a zwłaszcza przez
48 III,16|              niezrównanego statystę, wielkiego wodza, wielkiego rycerza
49 III,16|           statystę, wielkiego wodza, wielkiego rycerza i niezwyciężonego
50 III,16|              to od Patersona, i Boga wielkiego, jego ewangelię biorę za
51 III,18|           książę Radziwiłł, koniuszy Wielkiego Księstwa Litewskiego, proszę
52 III,21|              i dawni towarzysze spod wielkiego Jeremiego, panowie Wołodyjowski,
53 III,21|             w jej opowiadaniu na tak wielkiego bohatera, że miecznik w
54 III,24|             i nie powinien życia tak wielkiego dostojnika i krewnego królów
55 III,25|             i nie powinien życia tak wielkiego dostojnika i krewnego królów
56 III,27|             dzieje.~- Za takiegoż to wielkiego masz go waść wodza?~- Nie
57 III,30|           ledwie laty był prawą ręką wielkiego zdrajcy!~Lecz teraz zmieniło
58 III,30|            waszmości od pana hetmana wielkiego Sapiehy.~- Na nową wojnę? -
59 III,32|             wszystkiemu obywatelstwu Wielkiego Księstwa Litewskiego i naszego
60 III,32|        naszym promulgować, ażeby tak wielkiego kawalera, wiary, majestatu
61 III,32|            jej falowała, jak gdyby z wielkiego zmęczenia.~Więc poczęła