Tom, Rozdzial

 1  I,1  |          przed waćpanną obmówią.~- Wielkie to szczęście! - rzekła oddychając
 2  I,6  |            uręczali, że samo tylko Wielkie Księstwo mogło i było w
 3  I,8  |          Wołodyjowski potwierdził, wielkie to uczyniło wrażenie. Ochota
 4  I,10 |  rzymskiego, i powtarzał co chwila wielkie słowa:~- Mości panowie!
 5  I,10 |       kanclerza, młodym żołnierzem wielkie rokującym nadzieje. Nad
 6  I,10 |        płynęły ku polskiej granicy wielkie chorągwie błękitne z białymi
 7  I,10 |          że ujdą wszyscy. Wybuchło wielkie niezadowolenie z wodzów: "
 8  I,12 |     Birżach słyszeliśmy, że książę wielkie wojsko zbiera i że ma Inflanty
 9  I,13 |          króla i Koronę Polską.~2) Wielkie Księstwo Litewskie nie będzie
10  I,16 |            szczerą prawdę, że choć wielkie to szczęście dla mnie patrzeć
11  I,17 |          mieli zdradzić!..~Mowa ta wielkie na panu Rochu zdawała się
12  I,19 |            rozkazu czynią, z czego wielkie powstały między nami a Pontusem
13  I,21 |        twarzy znać było osłabienie wielkie. Siedział w głębokim krześle
14  I,22 |           dojrzała ból i zmęczenie wielkie; dojrzała, że ta twarz była
15  I,23 |          potem niech Radziwiłła na Wielkie Księstwo popiera, to Herakliusz
16  I,25 |           Trzeba się dziś ważyć na wielkie rzeczy... Uda się, to miłościwy
17 II,2  |         partii mówiono, że zebrali wielkie skarby, ale nikt dobrze
18 II,6  |          się nie podjazd, ale całe wielkie wojsko.~I nie wiadomo dlaczego,
19 II,6  |       wtóre, iż wieść o Radziwille wielkie na nim uczyniła wrażenie.
20 II,8  |       świeciły dwa największe, tak wielkie jak laskowe orzechy. Cała
21 II,8  |         Oleńką zabłysły oczy jego, wielkie i czarne jak aksamit, a
22 II,9  |           W Myszyńcu samym znalazł wielkie zgromadzenie. Przeszło stu
23 II,13 |      wkrótce ozwały się wszystkie: wielkie, mniejsze i małe, jakby
24 II,14 |         zwykli byli gotować się na wielkie uroczystości kościelne,
25 II,14 |            do nabożeństwa, jakby w wielkie i radosne święto, i gdyby
26 II,15 |            rad byś i po nocy kłuł. Wielkie to jest przedsięwzięcie,
27 II,16 |           jednak zabrakło mu celu. Wielkie poruszenie stało się tymczasem
28 II,17 |            murach, nie dość jednak wielkie, aby piechota rzucić się
29 II,17 |           habita.~- Ojcze kochany, wielkie w was serce, bohaterskie
30 II,22 |        Rzeczypospolitej chodzi i o wielkie, niebywałe dotąd w niej
31 II,24 |         pasterz wśród owiec, i łzy wielkie, jasne jak perły, spływały
32 II,26 |     powtórzyć jego racyj, tak były wielkie, taką szczęśliwość ojczyźnie
33 II,29 |              odpowiedział medyk. - Wielkie zmiany przyjdą w tym królestwie,
34 II,29 |           w ręku dzierży!~Słowa te wielkie uczyniły wrażenie. Krzyki
35 II,30 |            Królestwo moje Polskie, Wielkie Księstwo Litewskie, Ruskie,
36 II,31 |            Królestwo moje Polskie, Wielkie Księstwo Litewskie, Ruskie,
37 II,32 |  niewypowiedziane!... Szczęście to wielkie patrzeć w oblicze miłościwego
38 II,35 |      wciągały woń safianu, którego wielkie fabryki prowadzili przemyślni
39 II,39 |         słodyczą w parze, przy tym wielkie jego przymioty, ciężkie
40 II,39 |         komunikiem. Stąd niewygody wielkie i szemrania, zwłaszcza między
41 II,39 |           wyli, oni zaś myśląc, iż wielkie wojsko na nich następuje,
42 II,40 |        króla porwać ofiarował...~- Wielkie są powody twojej ku niemu
43 II,41 |            miłosierdzie często Bóg wielkie grzechy odpuszcza. Nikt
44 III,4 |             Za czym przyszły dżdże wielkie, a jakoby ugrzane, i padały
45 III,5 |         śmierć niż głód. Widocznie wielkie już było rozprzężenie w
46 III,5 |       rzekł jakby sam do siebie:~- Wielkie rody... wielkie rody...~-
47 III,5 |          siebie:~- Wielkie rody... wielkie rody...~- Tego nikt panu
48 III,9 |            ogarnęło osłupienie tak wielkie, że nim ruszyli się z miejsca,
49 III,11|           szwedzkim, i calamitates wielkie nastąpią!" Ruszyłem co tchu
50 III,11|    koniecznie byli, gdyż hetman za wielkie usługi chce ich szczególnie
51 III,12|        szli, mało co wypoczywając, wielkie pochody czyniąc. Przecie
52 III,13|        szli, mało co wypoczywając, wielkie pochody czyniąc. Przecie
53 III,14|         rzekł mu mały rycerz - jak wielkie i u króla masz zachowanie.
54 III,15|            dymu i rzuty płomienia: wielkie działa, hakownice, organki,
55 III,16|    jednocześnie zwaliły się sprawy wielkie a pilne, od których częstokroć
56 III,16|     królewskiej niemal równa, jego wielkie imię, uroda i dworność nie
57 III,16|           zalterowan bardzo, jakby wielkie wzruszenie duszy przebył.
58 III,29|            koniec jesieni i chłody wielkie nastały, a po wtóre, przez
59 III,29| nieprzyjacielskie okazały się zbyt wielkie, mogły uchodzić razem z
60 III,30|           potrafi.~Dawne jego winy wielkie, ale i świeże zasługi niemałe.
61 III,31|        rycerzy, prześwietne czyny, wielkie poświęcenia zginęły w pamięci,