Tom, Rozdzial

 1  I,1  |       na to będzie. Tu pierwsze służby i droższy legat, który naprzód
 2  I,7  |        w pole. Póki życia, póty służby. Po śmierci - Bóg, który
 3  I,8  |    żmudzkie mają, nie bardzo do służby zdatne. Na dobrą sprawę,
 4  I,12 | znamienitych gości! Przyszedłem służby ofiarować i o godność spytać.~-
 5  I,12 |   nieprzyjaciół... Ot, dlaczego służby nasze waszej książęcej mości
 6  I,14 |       zużyty żołnierz, dobry do służby i do niczego więcej; Niewiarowski,
 7  I,20 |    mieszkania dla oficjalistów, służby i dworskich kozaków.~Na
 8  I,20 |  waszmości dobrodziejowi złożyć służby powinne, ale wcześniej w
 9  I,20 |   miałem i sam intencję powinne służby waszmości złożyć, ale przybyłem
10  I,25 | piechoty, a co jazdy, karet, co służby!... Ludzie myśleli, że to
11 II,2  |      Nie ma o czym mówić! I nas służby u waszej miłości zbawili;
12 II,2  |         przytuli i na powrót do służby przyjmie.~- Może się i to
13 II,2  |     tacy, co idąc z diabelskiej służby w boską, ostrzegą ich, by
14 II,2  |    zerwał i że innej idę szukać służby?"~Ta myśl trafiła mu wielce
15 II,3  |        odzyskacie. Biorę was do służby, a już tam i korzyść się
16 II,4  |      brwi.~- To z ochoty do tej służby.~Lecz młody personat obraził
17 II,5  |        wstydząc się więc dawnej służby począł po rękach pana Jana
18 II,6  |         to uczynić, by ludzi do służby wdrożyć, bo znacznie pole
19 II,8  |       by raczył przebaczyć i do służby na powrót przyjąć... a i
20 II,11 |       odparł Lisola - ale takie służby bywają przemijające, będąc
21 II,11 |     jeśli zgłosisz się kiedy do służby cesarskiej, czego ci najmocniej
22 II,11 |         cudzoziemców chętnie do służby zażywają.~- Źle waszą mość
23 II,13 |   synami, z prośbą, żeby ich ze służby uwolnił.~Pana Andrzeja złość
24 II,16 |        niewiast, od niewiast do służby, czeladź rozszerzyła ją
25 II,16 |   chórów nocnych; młodzi, prócz służby bożej, i służbę na murach
26 II,16 |    prawo prosić o uwolnienie ze służby, a powody jego królewskiej
27 II,20 |         narzekał: "Dość nam tej służby żydowskiej! Niech jeno pan
28 II,20 |       panu do nóg się pokłonić, służby ofiarować. Ale słuchaj no,
29 II,20 |      jechała, tak jak i Kmicic, służby wygnanemu panu ofiarować.
30 II,22 |        się przed nim otwierała, służby królewskiej, a lecieć i
31 II,23 |     jeszcze pokuty, więc takiej służby szukam, w której by poprawę
32 II,25 |   węgrzynkowie i janczarowie do służby przy osobach pańskich przeznaczeni.~
33 II,25 |      pochlebiało jej wierność i służby okazywać, gotów był istotnie
34 II,26 |      mnie zapędzono!... Już nie służby dalszej u Radziwiłłów, lecz
35 II,26 |      wieźć, by się do nich i do służby waszej królewskiej mości
36 II,26 |         jakom się odmienił i do służby majestatu i ojczyzny powrócił,
37 II,27 |         by już wrócić do prawej służby, choć im tam Carolus obietnic
38 II,30 |    jaskrawych a rozmaitych, moc służby dworskiej: więc olbrzymich
39 II,31 |    jaskrawych a rozmaitych, moc służby dworskiej: więc olbrzymich
40 II,35 |       Ni zgody, ni porządku, ni służby, jak należy. Dość mi tego!
41 II,39 |    powtórzyć są gotowi. Za czym służby moje pokornie J. W. Panu
42 II,41 |         los, za trzydzieści lat służby... Nu, czas to czas!~Drugi
43 II,41 |         Niech żyje król!~- Dość służby!~- Na pohybel zdrajcy!~-
44 III,3 |        Flamandowie, do ognistej służby najprzedniejsi. Za fortecą
45 III,3 |     wasza dostojność widziałeś, służby mi nie brak, przeto nie
46 III,11|      takich, którzy już na moje służby ojczyźnie niepamiętni, zgoła
47 III,11| wszystko nawidził, często nawet służby dla uciechy zaniedbując.~
48 III,12|         nauczył się prywatę dla służby publicznej odkładać. Tatarów
49 III,12|      ogólnego zapału, za wierne służby i odjechał do Ujazdowa,
50 III,13|         nauczył się prywatę dla służby publicznej odkładać. Tatarów
51 III,13|      ogólnego zapału, za wierne służby i odjechał do Ujazdowa,
52 III,17|  wybiegałem się nigdy od żadnej służby, więc i tej podjąć się muszę,
53 III,20|    Ketling z powodu opuszczenia służby mógł być narażony. Bo przecie
54 III,20|          bo słowo rycerskie, że służby przed terminem nie porzucę
55 III,20|          Sądź, pani, czy rozkaz służby nie tyczy?~Oleńka rzuciła
56 III,20|         Mając zaś rozkaz, który służby tyczy, Ketling pod czcią
57 III,22|       nie spodziewała:~- Co się służby mojej żołnierskiej tyczy
58 III,22|   kawalerze, uwolnij się od tej służby, broń dobrej sprawy, broń
59 III,23|        Prus, tam szukać chleba, służby.~- Lecz co będzie - pytał
60 III,28|      samej z Wodoktów, dalej do służby radziwiłłowskiej, do zdrady,
61 III,31|    Kmicica i jego u Radziwiłłów służby, aby chociaż na chwilę przypuszczać