Tom, Rozdzial

 1  I,1  |           poległeś?... Dalekoś ty? czy blisko?..." Otwarte serce panny,
 2  I,3  |                niedaleko.~- Daleko czy blisko - wszystko jedno!~I Kmicic
 3  I,7  |         pochodnie i po niejakim czasie blisko pięćdziesiąt czerwonych
 4  I,10 |               Wieleniem i Ujściem, tak blisko, aby w razie napadu mogły
 5  I,13 |                ucha wyraźny, zaszeptał blisko:~- Panie Andrzeju!...~On
 6  I,17 |              czy jakiej karczmy nie ma blisko. Czas by już koniom popasać,
 7  I,18 |                Szwedzi przypuścili ich blisko i naraz dali ognia z pistoletów,
 8  I,19 |              przemknie, a gdy psy zbyt blisko go nacierają, to się odwróci
 9  I,20 |          wytchniemy, ruszamy dalej. Za blisko tu Kiejdany, a Radziwiłł
10  I,22 |         podniesiony. Tak ci daleko lub blisko do jednego jak do drugiego,
11  I,23 |               nie rozumiem!~- Podlasie blisko Mazowsza, i albo Szwedzi
12  I,24 |          pożegnania?~Możnaż to być tak blisko, a potem tak daleko, by
13  I,25 |         pokucie. Niedźwiedzie, co były blisko Tykocina, wykłułem; białogłowy
14  I,25 |              groźne i zbójeckie.~- Pal blisko, nagroda daleko! - rzekł
15 II,2  |      Najświętsza! Musiał ktoś okrutnie blisko do waszej miłości strzelić.~-
16 II,2  |          pajęczyną przyłożyć. Okrutnie blisko ktoś strzelił, dobrze, że
17 II,4  |                elektorem praktykują, i blisko granicy niebezpiecznie stać.
18 II,9  |         doznawał pokusy, zwłaszcza, że blisko płynęła Węgierka z brzegami
19 II,11 |             Ekscelencjo! klasztor leży blisko śląskiej granicy, i Jan
20 II,13 |         okrutnie. Idzie moc jazdy... i blisko już są, jeno wiatr właśnie
21 II,17 |          jeszcze większą, tak że miała blisko łokieć długości, a gruba
22 II,18 |           zostawił.~"Ej, czy ja nie za blisko?" - rzekł sobie i strach
23 II,18 |            miejsce wypadku zbiegła się blisko połowa wojsk szwedzkich
24 II,19 |           ułatwić, lecz pozwolono stać blisko przy murach. Oni też zebrali
25 II,24 |                 Na rany boskie! Już są blisko!... Zaraz się ukażą!...~-
26 II,24 |               Szwedzi.~Ukazali się tak blisko, że cofać się było niepodobna,
27 II,24 |                Kmicic najechał nań tak blisko, że prawie trącili się kolanami,
28 II,24 |          przeciw potężnemu podjazdowi, blisko trzysta koni liczącemu.~
29 II,28 |             kiedy jednej byłoby dosyć? Blisko dziesięć tysięcy ludzi pod
30 II,34 |           zdarzało, że ktoś nadjeżdżał blisko i nagle postrzegłszy, kogo
31 II,39 | poszerszeniałych koniach. Otaczali oni blisko trzystu ludzi ze skrępowanymi
32 II,39 |               ich skąd tylu nabrali?~- Blisko połowa jeszcze nam w drodze
33 II,39 |           Wojska ma sześć tysięcy, ale blisko tysiąca stradał. Konie mu
34 II,40 |               Sakowicz! Gonimy za wami blisko trzydzieści mil jako ogary
35 II,41 |                       ROZDZIAŁ 39~Była blisko północ, gdy pan Andrzej
36 II,41 |                  Nie przychodź jeno za blisko, bo chociaż ludzi mi wstyd
37 II,42 |           brakło.~Kmicic podjechał tak blisko, iż piechurowie Bogusławowi
38 III,2 |              noce, bo Szwedzi byli już blisko i przednich straży spodziewano
39 III,5 |           Oddziały polskie natarły tak blisko, iż kilka tysięcy piechoty
40 III,6 |          rajtarów, za nimi zaś pognało blisko trzydziestu towarzystwa,
41 III,6 |          szwankował.~- Bom już był tak blisko, że mnie pot od jego konia
42 III,8 |               kwatery, a że to niezbyt blisko, więc przywiedliśmy konie.~-
43 III,9 |             nic nie podejrzewając, tak blisko od stojącego nie opodal
44 III,9 |                iżby Czarniecki był tak blisko, i wierzył, iż Polacy całą
45 III,11|             lubelskim mieszkał, ale że blisko granicy Podlasia, więc znany
46 III,11|                wsparł Wańkowicz, który blisko nich kwaterami stojąc, wkrótce
47 III,11|                Lecz przybyli za późno. Blisko dwieście wozów wjeżdżało
48 III,12|               siła ze sobą prowadzą?~- Blisko pięć razy tyle co przy panu
49 III,12|          istotnie stanęło pod Warszawą blisko siedemdziesiąt tysięcy ludzi,
50 III,13|               siła ze sobą prowadzą?~- Blisko pięć razy tyle co przy panu
51 III,13|          istotnie stanęło pod Warszawą blisko siedemdziesiąt tysięcy ludzi,
52 III,14|           pokazać: zapalono tedy osadę blisko Taurogów, piechota broniła,
53 III,16|                 Rogowska i Zielonka za blisko Radziwiłłów, a koło Białowieży
54 III,20|      gdziekolwiek będziesz, daleko czy blisko, na wojnie, w pokoju, będę
55 III,20|          pałacowa znalazła go leżącego blisko schodów i odniosła do cekhauzu,
56 III,24|              dniach pochodu dotarł tak blisko Czerewina, że dymy chałup
57 III,25|              dniach pochodu dotarł tak blisko Czerewina, że dymy chałup
58 III,27|               Kmicic, woda musi tu być blisko... Daj mi pić i ranę zalej.~-
59 III,28|           Ostatni wypadek zaszedł zbyt blisko, by długo pozostać mógł
60 III,29|               słońcu bronią.~Borek był blisko, więc podjechawszy nieco
61 III,32|                sukni; lecz gdy był już blisko, gdy spojrzała w twarz tego