Tom, Rozdzial

 1  I,5  |              to ja ciebie... Bo nie pójdę za człowieka, na którym
 2  I,7  |             łoże go przenieść, a ja pójdę tę nieszczęsną pannę pocieszyć.~
 3  I,10 |            wielmożnych mości panów, pójdę z małym pocztem do Czaplinka.
 4  I,10 |               Pójdziesz ty, to i ja pójdę."~Rotmistrze poczynali się
 5  I,11 |      odpowiedział pan Zagłoba - czy pójdę? chybaby mi nogi korzenie
 6  I,13 |        pokój.~- W ogień za waćpanem pójdę, bodajem przepadł! Wychodź,
 7  I,13 |            klasztoru?~- Jeszcze nie pójdę.~- Bodajże ci Bóg błogosławił!~
 8  I,16 |       Judaszem dla Wołodyjowskiego. Pójdę za waszą książęcą mość w
 9  I,16 |            tego, co im groziło. Nie pójdę, wasza książęca mość, bo
10  I,20 |   Wołodyjowskiego pan Andrzej - sam pójdę:~Mały rycerz skinął na żołnierzy,
11  I,20 |            Pozwólcie waćpaństwo, że pójdę obaczyć, co się tam z nią
12  I,20 |            Idźcie w swoją drogę, ja pójdę w swoją! Nie pora was nawracać
13  I,21 |             Niechże tak będzie! Nie pójdę z win nie popełnionych się
14  I,23 |          mają na Zołtareńkę ruszać. Pójdę z nimi.~- Rad by Zołtareńko
15  I,23 |            spytał książę.~- Kogo? - Pójdę pod Wilno i będę urywał,
16  I,24 |            waćpanna swoją drogą, ja pójdę swoją!" Po co, po co to
17  I,24 |             słów i nowej męki.~"Nie pójdę!" - myślał Kmicic.~Lecz
18  I,24 |         teraz to powtarzasz?"~- Nie pójdę! Niech, co chce, będzie! -
19  I,25 |           panu służę! Zamknę oczy i pójdę ślepo za jego fortuną. Straszny
20  I,25 |         gdzie wy idziecie, tam i ja pójdę... Na wszystkom gotów! Ale
21 II,2  |            tu przyniesiesz. Co? sam pójdę; klucza od kłódki mu się
22 II,2  |              rzekł stary Kiemlicz - pójdę przynieść miodu. Tu spojrzał
23 II,3  |             i będzie, wasza miłość. Pójdę synom zapowiedzieć, bo tym
24 II,5  |           periculum in mora.~- A ja pójdę podnieść na nogi chorągiew! -
25 II,10 |             co sam uczynisz?~- Tedy pójdę z innymi, polegnę i każdemu
26 II,13 |            Kmicica:~- Pójdź i ty!~- Pójdę jeno przez ciekawość - rzekł
27 II,15 |          dobrze jak pan Czarniecki. Pójdę z szablą, ale ludzi niech
28 II,15 |         słów z Czarnieckim rzekł:~- Pójdę ja naprzód do tych, którzy
29 II,17 |      Pokażcie inne remedium, to nie pójdę - rzekł Kmicic - ale widzi
30 II,17 |                   W takiej kompanii pójdę śmiele i rad zginę!~- A
31 II,21 |           żyć w podejrzeniach.~- Ja pójdę - rzekł pan Tyzenhauz, młody
32 II,23 |           na tułactwo drugi raz nie pójdę. Jeśli tędy nie można się
33 II,26 |             królu, że do piekła nie pójdę, bo mi za to i ksiądz Kordecki
34 II,28 |           to obaczysz! Dziś jeszcze pójdę między chorągwie i krzyknę:
35 II,28 |            ochotnika z nim idzie.~- Pójdę i ja! - rzekł Wołodyjowski.~-
36 II,28 |           byle w południe!~- Ja zaś pójdę - rzekł namyśliwszy się
37 II,34 |        dawniejszych odpuszczenie... Pójdę do pana Czarnieckiego razem
38 II,34 |          morze do Szwecji schronił, pójdę za nim!~- Mamy wiadomości,
39 II,34 |            Elbląga wyruszy.~- To im pójdę na spotkanie!~- Z takim
40 II,34 |  Czarnieckiego ante omnia uderzą!~- Pójdę do pana Czarnieckiego. Tym
41 III,7 |   waszmościowie nie chcecie, to sam pójdę!~- Ruszyło martwe cielę
42 III,8 |       śpieszy, bo jak konie odpasę, pójdę dalej.~Wtedy my waszą królewską
43 III,11|             Do Lublina i ja chętnie pójdę, bo tam białogłowy nad miarę
44 III,11|        Dobrze - rzekł hetman - a ja pójdę listy ekspediować.~I wyszedł.~
45 III,17| ostateczności za moją rada?~- Chyba pójdę! Niech zaraza porwie wszystkie
46 III,20|              jako nigdy w życiu nie pójdę śladem takich jurgieltników,
47 III,21|             za pana Wołodyjowskiego pójdę!~
48 III,24|            spomiędzy palców wymyka. Pójdę mu tedy z niewielkim oddziałem
49 III,25|            spomiędzy palców wymyka. Pójdę mu tedy z niewielkim oddziałem
50 III,27|           teraz przedsięweźmiesz?~- Pójdę z watahą, gdzie mnie posłano,
51 III,27|          Jędrek. Bóg miłosierny! ~- Pójdę prosto, jako sierpem rzucił.
52 III,30|  przeraźliwym głosem:~A ja stąd nie pójdę! Rozumiesz waść?! ~- Tak? -
53 III,30|               Nie może inaczej być! Pójdę za dwa tygodnie, ale nie
54 III,30|       Niechże świat się zapada, nie pójdę! Nie zginie przez dwa tygodnie
55 III,30|           stajesz i krzyczysz: "Nie pójdę!" Ginie matka, nowe miecze
56 III,30|            gonisz i krzyczysz: "Nie pójdę!" Ona ręce krwawe wyciąga,
57 III,30|            ty jej odpowiadasz: "Nie pójdę!" Biada wam! biada takiemu
58 III,30|           się! Bądź wola Twoja! Już pójdę, pójdę!~Potem czas jakiś
59 III,30|         Bądź wola Twoja! Już pójdę, pójdę!~Potem czas jakiś leżał