Tom, Rozdzial
1 I,1 | cisnęły się na myśl poważnej pannie.~Znała go wprawdzie jeszcze
2 I,1 | Wodoktów akomodować się pannie; tymczasem wybuchła wielka
3 I,4 | Józwa - to sam taki!~Wtem w pannie poczęła się krew burzyć
4 I,6 | dlatego, jakiż ból sprawiała pannie Aleksandrze myśl, że ten
5 I,6 | Więc chwilami zdawało się pannie, że to jakieś nieszczęście,
6 I,8 | ciągle jeszcze rozmyślał o pannie Aleksandrze i poznał, że
7 I,8 | trafić, a to tym bardziej, że pannie taką niepospolitą usługę
8 I,8 | pośpiech nie pójdzie po sercu pannie, jeśli się nań skrzywi,
9 I,8 | nieprzyjaciół, ślub Najświętszej Pannie uczynił, iż się z pogańskiej
10 I,8 | już o panu Kmicicu ni o pannie Aleksandrze, tylko o przyszłej
11 I,15 | polećmy się Najświętszej Pannie w tym heretyckim więzieniu.~
12 I,20 | panie mieczniku, powiedz pannie, jak się rzecz ma i że nie
13 I,20 | przychodził kłaniać się pannie Aleksandrze.~- Żonę moją
14 I,22 | sobie..."~Lecz było w tej pannie także dumy niemało, a może
15 I,24 | okrutniem się zakochał w jednej pannie z fraucymeru księżnej Jeremiowej.
16 II,4 | wytoczyć, byle do nóg tej pannie paść, a w tej chwili gotów
17 II,8 | kapelusz i podsunąwszy się ku pannie, skłonił się tak nisko,
18 II,8 | tego słuchać, cóż dopiero pannie Billewiczównie.~- Wasza
19 II,10 | dochowa? - powtarzał Kmicic.~Pannie nagle łzy puściły się z
20 II,11 | kmieć.~- Chwała Najświętszej Pannie! - zakrzyknął Kmicic i czapkę
21 II,12 | Andrzej - aby Najświętszej Pannie, utrapionej ojczyźnie i
22 II,12 | Chciałem to Najświętszej Pannie ofiarować... ale dopiero
23 II,12 | wypędzać, czci Najświętszej Pannie ujmować i bramy dzień i
24 II,12 | wierze, by czci Najświętszej Pannie uszczknąć; drudzy z chciwości,
25 II,13 | umyślnie afront Najświętszej Pannie uczynić gotowi.~Więc też
26 II,13 | chcę odtąd Najświętszej Pannie służyć!~Gdy zasiedli wszyscy
27 II,13 | się w opiekę Najświętszej Pannie, z niezachwianą zatem wiarą
28 II,13 | Boga! przeciw Najświętszej Pannie bluźni... Ja niemiecką mowę
29 II,14 | i ponieś ją Najświętszej Pannie do kaplicy. Milszy jej będzie
30 II,15 | Podziękuj Najświętszej Pannie i odsłuż jej!~- Niech będzie
31 II,17 | nadzieja i w Najświętszej Pannie.~- Tak jest! A żeby tak
32 II,17 | Babinicz! Babinicz! Chwała Pannie Najświętszej! Już nam nie
33 II,18 | i za murami Najświętszej Pannie służyć... więceśmy nocami
34 II,19 | wysadzają?~- Chwała Najświętszej Pannie! Czemu nie wysadzają? -
35 II,19 | pacierzu!~- Chwała Najświętszej Pannie! Źle tedy ze Szwedami!~W
36 II,21 | bez ogródki Najświętszej Pannie, Jej łasce i cudom przypisywał.~
37 II,26 | Cnota i uczciwość jest w tej pannie taka, że mi wstyd było wobec
38 II,27 | wieści - rzekł król. - Chwała Pannie Najświętszej!... Dzień to
39 II,28 | Częstochowę! - krzyknął Roch - Pannie Najświętszej w sukurs!~-
40 II,35 | go też o owe majętności, pannie Borzobohatej zapisane. Powiada,
41 III,2 | na fraucymer księżnej i o pannie Anusi Borzobohatej czegoś
42 III,4 | zwiastował Najświętszej Pannie Marii", i z tą pieśnią znikły
43 III,8 | Chwała Bogu i Najświętszej Pannie! Żyw chłop, to go i wydostanę.
44 III,9 | zwiastował Najświętszej Pannie Marii!..." a tysiąc żelaznych
45 III,14| rozmaite widowiska, zapragnął pannie konterfekt wojny pokazać:
46 III,14| chwały, upadł, jak powiadają, pannie do nóg i o wzajemność w
47 III,14| wytłumaczyć, dlaczego w pannie Billewiczównie zakochali
48 III,14| się znów Hassling), a w pannie Borzobohatej niemal wszyscy.
49 III,15| zwycięstwa kościół Najświętszej Pannie wystawi. Ślubowali za jego
50 III,16| a może dlatego, że w tej pannie, w jej twarzy, ciemnych
51 III,17| powiedzieć miecznikowi i pannie, że ze względu na elektora
52 III,18| waszej książęcej mości. Birże pannie oprawą zapisałem... Będzie
53 III,18| siostrzenicy odprawia.~Lecz w pannie Kulwiecównie płynęła również
54 III,21| nienawiść wyrwały dostojnej pannie z piersi ten okrzyk, więc
55 III,27| mego!~Potem Najświętszej Pannie Częstochowskiej, której
56 III,28| Myśl ta podobała się bardzo pannie Borzobohatej, bo w partii
57 III,28| serce dobre, podeszła ku pannie Billewiczównie i zarzuciwszy
58 III,32| kościele, bo przy słabej pannie Kulwiecównie z kolei zostać
|