Tom, Rozdzial
1 I,7 | z panną Aleksandrą. "Co będziem dla niej męża po świecie
2 I,7 | podtrzyma. Wolno!...~- A czym będziem trzymać, kiedy ręce zajęte -
3 I,8 | Kmicica?... Jakże to we dwóch będziem w jednej okolicy zaciągali?~-
4 I,8 | inkwizycji i my go sądzić będziem, nikt inny, ale po funkcji
5 I,10 | ziemie, po których teraz iść będziem, to fortuny Opalińskich,
6 I,10 | grody warowne i my wszyscy będziem po wieczne czasy do Szwecji
7 I,11 | nie między pospolitakami, będziem służyli - dodał Stanisław.~-
8 I,11 | służyli - dodał Stanisław.~- I będziem się bić, nie sejmikować
9 I,12 | niejednego Szweda wkrótce mieć będziem na sumieniu.~- Bóg waści
10 I,12 | jechali myśląc, że pierwsi będziem nieszczęście zwiastować.~-
11 I,12 | Szwedów i pewno ich tu nie będziem czekać, ale do Inflant ruszymy.~-
12 I,12 | pod Ujściem, podpisać... Będziem mieli wojny w bród, bo nie
13 I,12 | tym się zmiele, ale ręce będziem mieć po łokcie czerwone,
14 I,12 | ojczyzny i majestatu służyć będziem. Tu nie wiktorie, nie triumfy,
15 I,14 | ogień poniesiem i grozić będziem nieprzyjaciołom, spokojni
16 I,17 | wtedy, kiedy się najmniej będziem spodziewali.~- Święte słowa
17 I,17 | dopiero jedziem i stamtąd będziem do Birż prostować, a trzeba
18 I,17 | się z nimi bić, a teraz będziem im konie czyścili...~- Żeby
19 I,19 | wojska na ten czas, gdy my będziem na Podlasiu, jak najwięcej
20 I,20 | i wiozą... Nie my jedni będziem cierpieli prześladowanie,
21 I,23 | wszystko pójdzie...Myślałem, że będziem się bili, że żyć będziemy
22 I,23 | będzie tak lepiej, ale nie będziem mogli, jeśli książę Bogusław
23 I,24 | byśmy wszyscy myśleli, że będziem ich bić, a tymczasem patrzcie
24 I,26 | na zwiady, a my tymczasem będziem za Mariampolem.~- I co z
25 I,26 | pomocnikami.~- Niezbyt obfity będziem mieć popas - rzekł uśmiechając
26 II,1 | smolarz.~- To i lepiej, bo nie będziem się o kwaterę spierali,
27 II,1 | wschodnią część lasu.~- Będziem jechać, póki nie przejedziem -
28 II,2 | którego zwabić i związać; będziem mieć i zakładnika, i przewodnika.~-
29 II,2 | to, hetman? Nie tobie się będziem sprawiali.~- Po staremu
30 II,2 | jeno privatim rozprawiać będziem. Bogu bym W. X. Mość polecił,
31 II,3 | podniesiemy lament i ze skargą będziem jechali aż do Warszawy i
32 II,5 | powiadam, że jeszcze go będziem błogosławić. U mnie dość
33 II,6 | śmierci sławą się dzielić będziem!~Okrutne uniesienie zapanowało
34 II,6 | przy miłej ojczyźnie stać będziem! - zakrzyknął- dla nich
35 II,6 | ich powstrzyma, bo inaczej będziem ich znosić.~- Pewnie, że
36 II,6 | przyjdzie co do czego, to go będziem radą wspomagali, bo się
37 II,6 | na wałach rozpalić! Nie będziem się chowali, niech was widzą,
38 II,15 | hałasów nie dzwoniło. Ale dziś będziem mieli spoczynek. Pospali
39 II,15 | Jeśliby się kto odezwał, jak będziem już wchodzili - mówił dalej
40 II,16 | potopu klęsk Jasna Góra?~"Będziem się bronić jeszcze tydzień,
41 II,23 | nie przecięto. Tam czekać będziem. W razie nadejścia nieprzyjaciela
42 II,25 | Tu pana marszałka czekać będziem - rzekł król.~Orszak zatrzymał
43 II,25 | tobie restaurację królestwa będziem zawdzięczać!~- Miłościwy
44 II,26 | przyłożym, lecz jeszcze ciągnąć będziem, by nam się najwięcej w
45 II,27 | pierwszy veto położę. Nie będziem się ich wyjściem kontentować,
46 II,28 | rzekł do Wołodyjowskiego - będziem petardę podsadzać.~- To
47 II,41 | Paroksyzm zaraz minie... Będziem się mogli rozmówić.~Jakoż
48 II,42 | powinieneś w kościele powiesić.~- Będziem go ścigali choćby na kraj
49 III,1 | za to, że pochód dalszy będziem mieć spokojny; chociaż takie
50 III,1 | dalej:~- Tak jest, pochód będziem mieli spokojny, bo tylko
51 III,2 | Nie kłanialiśmy się i nie będziem... ma foi! Zamościa nie
52 III,6 | marszałek, dobrze! nie, to będziem po staremu podchodzić. Ciecze
53 III,6 | napijmy, za to z powrotem nie będziem sobie z góry odmierzali.
54 III,7 | tylko bieda, że nie zawsze będziem mogli razem chodzić, bo
55 III,18| sam nie chcę.~- Całe życie będziem za to wdzięczni, bo tu chodzi
56 III,28| Wodoktom - rzekła - tam będziem między swymi. Choćby też
57 III,29| choć na godzinę, my zaś będziem się w tył ku lasom salwować.~
58 III,32| które vacat, nagrodzić go będziem mogli, prosim uprzejmie
|