Tom, Rozdzial

 1  I,1  |            zdobyczne buńczuki. Cały niemal pułap był nimi założony.
 2  I,6  |             uciskającym najlepszą i niemal jedyną we własnych szablach
 3  I,10 |       czasów krzyżackich zapomniały niemal, jak wygląda wojna w kraju.
 4  I,10 |       którzy spoglądali na monarszy niemal majestat wojewody, na tę
 5  I,10 |            obozu do domu, w wigilię niemal oblężenia i bitwy. Tłumy
 6  I,14 |         Rakoczy siedmiogrodzki, pół niemal Europy! - z drugiej pan
 7  I,17 |    Miejscami postawa chłopstwa była niemal groźna, widocznie bowiem
 8  I,19 |            świetnie umiał, albowiem niemal od dziecinnych lat wezwyczaił
 9  I,19 |         stała się sinawa, a z każdą niemal godziną przybywało mu srebrnych
10  I,25 |      błogosławieństwa, życzenia, te niemal modły, umacniał się w wierze
11  I,25 |           też i konie, idące jednym niemal tchem z Kiejdan (bo małe
12  I,25 |          prawie zupełnie; usta miał niemal dziecinne, nad nimi mały
13  I,25 |         urodzenie; jak nieprzebrana niemal fortuna czyniły z niego
14 II,2  |              były istotnie ciężkie, niemal desperackie, ale przecie
15 II,9  |        przemiany doszła do tego, że niemal bez oporu uznała panem najeźdźcę,
16 II,9  |            więc cenę tak wysoką, że niemal dwa razy większą od rzeczywistej
17 II,14 |             lecz cicha rezygnacja i niemal wesołość paląca się w oczach,
18 II,15 |        zabrzmiał głos oficera.~Lecz niemal jednocześnie rozległ się
19 II,22 |            Radziwiłła przywiodła go niemal do szaleństwa. Nie dość,
20 II,22 |         pobił mu ludzi, jego samego niemal życia nie zbawił, nadto
21 II,22 |           wielkiego żołnierza.~Lecz niemal ważniejsza jeszcze była
22 II,23 |           nie było dosyć. I z każdą niemal godziną przypadał lepiej
23 II,23 |    przechodził od powagi do pustoty niemal i od ciężkiej pracy do rozrywek,
24 II,25 |         szwedzki, z którego wszyscy niemal ludzie zginęli lub potopili
25 II,26 |              Zastał go przytomnym i niemal wesołym, choć bladym jak
26 II,29 |             jednak, lubo życie jego niemal na godziny się już liczyć
27 II,29 |     ostatnich chwilach swego życia, niemal w godzinę śmierci - był
28 II,29 |             pana Sapiehy tej minuty niemal przedarła się przez mury,
29 II,29 |             zmienił, a jednocześnie niemal rozległ się taki huk, jakoby
30 II,35 |              Powiada, że to fortuna niemal radziwiłłowskiej równa.~-
31 II,37 |        znacznej części, a podlaskie niemal zupełnie, było w ręku polskim,
32 II,38 |        znacznej części, a podlaskie niemal zupełnie, było w ręku polskim,
33 II,42 |      wyciągnięte jak charty, ziemię niemal brzuchami szorując. Z jednej
34 II,42 |          powracać Tatarowie i każdy niemal wiódł na arkanie rajtara.
35 III,1 |        dobrą. Wojska wyciągnęły się niemal milowym wężem, czego przedtem
36 III,1 |           niezmierna, że wszystkich niemal żołnierzy imiona pamiętał,
37 III,3 |        starosta między polskimi był niemal najpotężniejszym. Przebiegły
38 III,4 | spostrzegłszy, że nieprzyjaciel już niemal do drugiego jej końca dociera,
39 III,4 |     uciekającą bezładnie i wycinaną niemal bez oporu.~Im pogoń dłużej
40 III,4 |            tysiące głosów.~- W pień niemal wycięci! Ledwie sto ludzi
41 III,4 |            straszne, bo zwodnicze i niemal nieodbite, polegające na
42 III,5 |           jeźdźców polskich i odtąd niemal nigdy nie traciły ich z
43 III,9 |          sześciu laty spłonęło było niemal ze szczętem, ukazały się
44 III,9 |           wpław. Przy tym wszystkie niemal paszcze armatnie i cały
45 III,12| Wołodyjowski z Wańkowiczem, całkiem niemal został zniesiony. Chlubili
46 III,13| Wołodyjowski z Wańkowiczem, całkiem niemal został zniesiony. Chlubili
47 III,14|             a w pannie Borzobohatej niemal wszyscy. Jak mi Bóg miły,
48 III,15|   Nowomiejskiej. Luda było tyle, że niemal więcej niźli przystępu do
49 III,15|            ludzkie ćmiła. Wszystkie niemal wojska, więc koronne pod
50 III,16|            jego potęga, królewskiej niemal równa, jego wielkie imię,
51 III,16|           uważać męstwo za pierwszy niemal przymiot męża.~Tymczasem
52 III,16|             magnatem w monarchiczny niemal majestat przyodzianym, byłaby
53 III,21|         zupełnie, bo od pacholęcych niemal lat w wojskach zagranicznych
54 III,27|           cierpliwością. Można było niemal na pewno rachować, że sprzykrzy
55 III,27|          tak, że dwa konie uczyniły niemal jedną całość. Rozległ się
56 III,27|          litości, owszem, wszystkie niemal usta zawrzasły w jednej
57 III,28|            Znała tu każdy kąt, lecz niemal z każdym łączyło się jakoweś