Tom, Rozdzial
1 I,1 | dziaduś napisał, żeby nie dłużej jak pół roku.~- Wyschnę
2 I,7 | Kiedy tak, to nie mam po co dłużej śpiewać i lutnię w godniejsze
3 I,9 | betach ustrzeli, jeśli będę dłużej w nich parciał!~Uśmiechnął
4 I,12 | waszmościowie dobrodzieje dłużej tu zabawicie.~- Po to my
5 I,12 | zapłacim. Nie zatrzymuję dłużej waszmościów, bo i wy wypoczynku
6 I,14 | zdrajcą mnie okrzyknięto, dłużej jak rok trwać będzie?...
7 I,18 | w którym był sam oficer, dłużej dawało opór, lecz rozciągnięte
8 I,20 | napadu Kiejdany nie mógł już dłużej odkładać wyprawy do Billewicz
9 I,21 | napaść?... Ale gdy pożyjesz dłużej, poznasz, że gdy ktoś chce
10 I,22 | miecznik.~- Stryju, ja nie mogę dłużej, mnie słabo! - rzekła błagalnym
11 I,23 | cię uczynił?~- Nie mogę tu dłużej żyć. Każdy dzień większa
12 I,23 | mogli, jeśli książę Bogusław dłużej na Podlasiu będzie siedział.
13 I,24 | gdzie jadę... Ale już mi dłużej nie wysiedzieć w męce, w
14 I,25 | zamiaru zatrzymywać się dłużej w Pilwiszkach i wstąpił
15 I,25 | wyszarpują, ażeby się zaś dłużej nie męczył. Ja i książę
16 I,26 | wolę gorzeć wiekuiście niż dłużej grzeszyć świadomie i dobrowolnie,
17 I,26 | świadomie i dobrowolnie, niż dłużej służyć wiedząc, że grzechowi
18 II,1 | haniebne popadł terminy. Im dłużej w nie patrzył, tym jaśniej
19 II,2 | zdrajcom i zaprzańcom nie chcę dłużej służyć. A żem przysiągł
20 II,4 | Andrzej widząc, że nie ma dłużej sposobu ukryć się.~Lecz
21 II,6 | okrzyki radosne. Nie było co dłużej wątpić; w minutę później
22 II,9 | puszczańskiego ludu.~- Im dłużej nie napotkamy Szwedów -
23 II,10 | Kmicic nie mógł już słuchać dłużej ani proroctw, ani nowin;
24 II,11 | ekscelencja chce zatrzymać się dłużej, czy dalej zaraz jechać?...
25 II,11 | deszcz zacina. Może wypadnie dłużej popaść. Tymczasem pogawędzimy
26 II,12 | szlachetce dręczyć mnie dłużej!...~- Daj waść spokój! -
27 II,13 | murów załogą, by zapasów na dłużej starczyło. Przeto byli i
28 II,16 | nie przerywajcie, gdyż im dłużej się wloką, tym bardziej
29 II,17 | ojcze wielebny. Nasz mur dłużej niż dzień nie wytrzyma.~-
30 II,18 | w którym nie ma potrzeby dłużej ukrywać swego właściwego
31 II,18 | wisielca, lecz trzymał go dłużej, dopóki swąd spalonego ciała
32 II,19 | posiada. Mości panowie! Im dłużej się nad tym zastanawiam,
33 II,19 | się. Mówią, że nie chcą dłużej służyć przeciw Jasnej Górze.~-
34 II,23 | Wreszcie nie było można dłużej wątpić, gdyż ponad ową mniemaną
35 II,24 | czas płynął i każda chwila dłużej mogła zgubę za sobą pociągnąć.~-
36 II,24 | czego mogli się trzymać dłużej. Lecz z wolna i ich siły
37 II,28 | pan wojewoda, jeno jeszcze dłużej, bo o ile był zacny, o tyle
38 II,36 | ostawać?~- Abyś się z nami dłużej zabawił, miłym mi jesteś
39 II,36 | Jak to "jazda"?~- A po co dłużej w lesie stać? - spytał z
40 II,39 | Rokitnu.~A pan Sapieha również dłużej nie zwłóczył.~Noc jeszcze
41 II,40 | gdyż jedni nie mogli już dłużej uciekać, drudzy gonić. Tymczsem
42 III,3 | Zagłoba.~I nie czekając dłużej, skoczył z oficerem służbowym,
43 III,4 | niemal bez oporu.~Im pogoń dłużej trwała, tym stawała się
44 III,4 | pułkownikami. Widziano, jak dłużej zatrzymał się przy rycerzu,
45 III,7 | Warszawę!~I nie słuchając dłużej niczyich rad, przeprawił
46 III,9 | lecz wszystko nie trwało dłużej nad dwa pacierze.~Po czym
47 III,9 | koniec nie mógł wytrzymać dłużej, za czym wspiął konia, aż
48 III,15| tam, żeby się pan Zagłoba dłużej nie chował, bo już nam po
49 III,17| książęca mość nie udawaj dłużej, bo cię znają!... i bacz,
50 III,22| zamierzał zabawić w Taurogach dłużej nad dni dwa lub trzy, musiał
51 III,23| przysięgam, nie mogłem już dłużej wysiedzieć. Bo jakem pomyślał,
52 III,27| Świętego! Nie ma już po co dłużej się ukrywać!~I skinął na
53 III,27| wtem mały rycerz, nie mogąc dłużej ustać, przysunął się i trzymając
54 III,30| śmieli zatrzymywać się na dłużej po wsiach z obawy, że uparty
55 III,31| Bóg wspomaga...~Tu Oleńka dłużej nie mogła mówić, bo płacz
56 III,32| obrońcę nieżyczliwość ludzka dłużej już nie ścigała, lecz aby
|