Tom, Rozdzial

 1  I,5  |         rzekł:~- Muszę opowiadać od początku. Było tak: Upominali się
 2  I,10 |       sposób, aby go osłabić, był z początku dobry.~Gdyby Wittenberg
 3  I,10 |     muszkiety, druga włócznie; przy początku bitwy muszkietnicy stawali
 4  I,16 |           odmówić.~Despota zaraz na początku zawodu zdrajcy poczuł, że
 5  I,16 |            ich odprowadzi. Ciężko z początku idzie! Ciężko! Już widzę,
 6  I,17 |     niesłychana rzecz, która się od początku świata nie zdarzyła! ~-
 7  I,19 |        czasu, gdyż wymknąwszy się z początku nocy, zostawił pogoń najmniej
 8  I,20 | przyjacielskim domu kłótni zaraz od początku zaczynać i to jeszcze z
 9  I,22 |             ożywiała się z wolna.~Z początku widocznie wszyscy byli pod
10 II,6  |           ci z przywódców, którzy z początku nieradzi byli z wyboru,
11 II,7  |            z tym... Sądziłem owóż z początku, żem tego twego Kmicica
12 II,8  |               To się, jako żywo, od początku świata w Rzeczypospolitej
13 II,14 |        wypełzały jakieś kształty, z początku mętne, które zwierając się
14 II,16 |            dwakroć mocniejsi niż na początku. Nowy duch wstąpił w serca,
15 II,17 |        wojska.~Millerowi w głowie z początku nie mogło się pomieścić,
16 II,18 |           na nogach. Zachwiał się z początku. Ściągnięte jego wargi zaledwie
17 II,19 |          taka była cisza, jakiej od początku oblężenia pod tym klasztorem
18 II,19 |        uznaje.~Oficerowie, którzy z początku ze wzgardą i lekceważeniem
19 II,20 |            Radziwiłł zatriumfował z początku nad swymi własnymi wojskami
20 II,21 |           wytępienia była dopiero w początku, gdy pan Kmicic wraz z trzema
21 II,22 |            rodu, ale żaden Polak od początku świata nie jęczał.~Toteż
22 II,22 |           za twymi albo innych... Z początku było przecie postanowione,
23 II,23 |          obiecywał. Również zaraz z początku drogi okazało się, jak dobrą
24 II,26 |             później mów wszystko od początku. Wierzym ci, oto nasza ręka!~
25 II,26 |       począł:~- Opowiem wszystko od początku. Wojowałem z Chowańskim,
26 II,35 |        zwinięte łyka w biesagach. Z początku szemrali.~Około Tarnogrodu
27 II,36 |           ani taki grubian, jakom z początku mniemała!"~- Ej, Oleńka,
28 II,42 |     szczętem... Bóg pofortunił mu z początku, więc wyszedł z brzeźniaków
29 III,1 |             tej wojnie, jaka się od początku łatwo zaczęła, a coraz trudniejszą
30 III,4 |            dziwnego. Oto bezładna z początku kupa polska, w miarę trwania
31 III,6 |            zaś był spracowany, że z początku tchu złapać nie mógł, bo
32 III,8 |      osadzoną na drągu i ruszyli.~Z początku jechali w milczeniu, słychać
33 III,9 |           ponieśli dotąd Szwedzi od początku wojny. Wszystkie działa,
34 III,11| choleryzował?~- I!... nie bardzo! Z początku wielką pokazał alterację,
35 III,11|         oczu. Spoglądali na niego z początku spode łba laudańscy ludzie,
36 III,12|           namysłu całą fortunę i od początku wojny piersi za swego monarchę
37 III,13|           namysłu całą fortunę i od początku wojny piersi za swego monarchę
38 III,14|          czym pan Czarniecki był na początku wojny w Koronie. Na to król: "
39 III,14|         Kmicic, który kręcił się od początku niecierpliwie na ławie -
40 III,14|           pokaże, a teraz trzeba od początku zacząć. Waćpanowie może
41 III,14|            spytał Wołodyjowski.~- Z początku z uprzejmą twarzą, lubo
42 III,15|          pałaców, lecz gdy zaraz na początku wszyscy, idąc na prześcigi,
43 III,16|             pana miecznika, który z początku niechętny, nawet zagniewan,
44 III,19|    Bogusława. Miecznik nie chciał z początku pisma czytać, lecz wkrótce
45 III,21|              A postawiłaś jej oto z początku kozła na czole.~- Bom mniemała,
46 III,21|            są "mniej pomyślne".~- Z początku wszystko nam szło dobrze -
47 III,23|          chwyci tak Szwedów, jak na początku. Wuj elektor milczy, jak
48 III,26|          rachunek, tedy zaczynał od początku, aby duszy grzechem niedbalstwa
49 III,27|           się dowiedzieć.~Kapitan z początku przerażony był wielce, bo
50 III,27|           bierze. Chciał mu medyk z początku dawać różne prezerwatywy,
51 III,27|           rajtarii ruszył ku nim, z początku stępą, potem rysią i nie
52 III,28|      boleści się wijesz...~Oleńka z początku nie chciała nic mówić, jeno
53 III,29|          cierpiało w nim i serce. Z początku pragnął on pojąć Anusię
54 III,29|            na głowie, dusza zaraz z początku uciekła na ramię. Ona, która
55 III,29|  zachowywała się całkiem inaczej. Z początku, gdy kilka kul przeleciało