Tom, Rozdzial
1 I,1 | Ci przyjadą waćpannie czołem bić. ~- A gdzież waćpana
2 I,2 | chlebem i solą i bił pokłony czołem; wszyscy poglądali z niepokojem
3 I,3 | barankowie, pojedziecie dziś czołem bić, potem zaś umówiliśmy
4 I,7 | Michał Jerzy Wołodyjowski.~- Czołem! - ozwał się głos zza drzwi.~-
5 I,9 | sfory?! i zbarażczyk?... Czołem! czołem! Czekajże!... przecie
6 I,9 | i zbarażczyk?... Czołem! czołem! Czekajże!... przecie i
7 I,10 | czapką wszystkim obecnym:~- Czołem waszmościom!... Pora mi
8 I,10 | świńskiego to narodu obyczaj czołem do czoła nie stanąć." Inni
9 I,12 | zakrzyknął Charłamp. - Czołem, czołem!~- A to Stanisław,
10 I,12 | zakrzyknął Charłamp. - Czołem, czołem!~- A to Stanisław, rotmistrz
11 I,12 | zardzewiałej chorągiewki:~- Czołem, panie Charłamp, czołem,
12 I,12 | Czołem, panie Charłamp, czołem, ach! czołem, panie pułkowniku,
13 I,12 | panie Charłamp, czołem, ach! czołem, panie pułkowniku, najniższy
14 I,12 | pułkowniku, najniższy sługa!~- Czołem, panie Harasimowicz - odrzekł
15 I,12 | Michale? Źle z nami! Giniemy! Czołem, mości pułkowniku! A co
16 I,12 | a bywaj no waszmość!~- Czołem, mości pułkowniku!~- A jakich
17 I,13 | Kmiciców jak braci kochał...~- Czołem, czołem! - powtórzył pan
18 I,13 | braci kochał...~- Czołem, czołem! - powtórzył pan miecznik,
19 I,13 | za pasem, ze wzniesionym czołem, z rozkazującą hardą twarzą
20 I,17 | odpowiedzieli nasi rycerze.~- Czołem! czołem!~- Czołem! W zacnej
21 I,17 | nasi rycerze.~- Czołem! czołem!~- Czołem! W zacnej kompanii
22 I,17 | rycerze.~- Czołem! czołem!~- Czołem! W zacnej kompanii pojedziem.
23 I,18 | przebiegiem bitwy czuwał i czołem chorągwi dowodził, nie poszedł
24 I,25 | cała Rzeczpospolita.~I bił czołem w duszy przed wielkością.~
25 I,25 | bujną, równo uciętą nad czołem grzywkę jasnozłotej peruki
26 I,25 | zamyśleniu włosy grzywki nad czołem, na koniec, gdy pan Andrzej
27 II,4 | Chudopachołcy, ale szlachta.~- Tedy czołem, czołem, mopankowie. Dokąd
28 II,4 | szlachta.~- Tedy czołem, czołem, mopankowie. Dokąd Bóg prowadzi?~-
29 II,4 | rzekł łagodnym tonem:~- Czołem, wielmożny panie... Po ciemku
30 II,8 | ów człek z miedzianym czołem rzekł mi: "Pojadę do Radziejowskiego,
31 II,12 | litanią tłumy milkły i biły czołem w ziemię lub rzucały się
32 II,16 | Rzeczypospolitej, ale i za granicą.~- Czołem! - rzekł Kmicic - słyszałem.~-
33 II,30 | zmuszone bić przez posłów czołem królowi i po raz setny przysięgi
34 II,30 | króla wygnańca.~Bito mu też czołem, gdzie się tylko pokazał;
35 II,30 | wstrząsały powietrzem; bito czołem i przed karocami biskupów,
36 II,31 | zmuszone bić przez posłów czołem królowi i po raz setny przysięgi
37 II,31 | króla wygnańca.~Bito mu też czołem, gdzie się tylko pokazał;
38 II,31 | wstrząsały powietrzem; bito czołem i przed karocami biskupów,
39 II,34 | samego dnia Akbah-Ułan bił czołem królowi, a zarazem wręczył
40 II,34 | wyraźne, przeto uderzył tylko czołem raz jeszcze, kryjąc starannie
41 II,34 | leżał już u jego nóg i bił czołem.~W godzinę później Tatarzy
42 II,34 | osadził z kolei szkapę.~- Czołem! - rzekł - listy od króla!
43 II,39 | wachmistrz ordyński, i uderzywszy czołem, oddał panu Sapieże pismo
44 II,41 | gębie grzmi jak w chmurze? Czołem do radziwiłłowskich nóg
45 III,4 | natychmiast, pod wodzą Swena, czołem ku nowemu nieprzyjacielowi,
46 III,4 | Swena, któren ręce opuścił i czołem wsparł się na karku końskim.
47 III,6 | zdołali się wszyscy do niej czołem zwrócić, i wnet poczęła
48 III,11| Zagłobą przekomarzać.~- Czołem, panie regimentarzu! - rzekł
49 III,11| regimentarzu! - rzekł mu.~- Czołem, panie kiper - odparł Zagłoba.~-
50 III,27| drodze kładł się na kulbace, czołem bił o kark koński i modlił
51 III,30| pułkownika, by odwrócił się czołem ku Babiniczowi i dał mu
52 III,30| a reszta waści sprawa! Czołem, czołem! Chciałem się na
53 III,30| reszta waści sprawa! Czołem, czołem! Chciałem się na parę godzin
54 III,31| zuchwały przed słabszym, czołem do nóg Rzeczypospolitej
55 III,31| Bogiem! Spieszcie się!~- Czołem bijemy!~I wóz ruszył dalej,
|