Tom, Rozdzial
1 I,2 | przegrał i przepił - od trzech lat przy panu Kmicicu się
2 I,4 | do Wodoktów przyjechało trzech szlachty laudańskiej na
3 I,7 | poległych, między którymi było trzech Butrymów i dwóch Domaszewiczów,
4 I,10 | wojewodowie słuchali.~W trzech miejscach: pod Piłą, Ujściem
5 I,10 | tak bronią, iż niejeden za trzech wszelakiego dźwigał oręża,
6 I,10 | tedy się tam ze wszystkich trzech obozów w kupę zbierzemy,
7 I,11 | dokładnością; po czym już siedli we trzech na ławie i Jaremka począł
8 I,11 | nieprzyjacielowi, ale przecie we trzech niewiele wskóramy, więc
9 I,12 | pogotowiu, a samemu się, w trzech dniach w Kiejdanach stawić -
10 I,12 | polu, a u nogi podkowę o trzech krzyżach, czerwoną. Nisko
11 I,12 | wczoraj zamknęli się we trzech na naradę, pozamykali wszystkie
12 I,12 | Rzeczypospolitej... A co do trzech głów, mogło się to w gęstwie
13 I,15 | największych klęsk, w czasie trzech wojen?... Słuszny, słuszny
14 I,17 | znali, z wyjątkiem dwóch czy trzech, którzy cię u mnie widzieli?~-
15 I,20 | ukrytych w zasadzce. Ale trzech jeźdźców nie zwróciło niczyjej
16 I,26 | ukazał się Biłous, jeden z trzech żołnierzy, którzy pognali
17 II,4 | ku Szczuczynowi odwożąc trzech zabitych i resztę rannych,
18 II,5 | To przechodzi imaginację! Trzech ludzi zabitych, Józwa Butrym
19 II,6 | aby kto w błędach żyje, we trzech dniach z nich się nawrócił,
20 II,6 | całą robotą. Powstał więc w trzech dniach nader silny okop,
21 II,13 | nauczyli i każdy ma dwóch albo trzech diabłów do posługi, a są
22 II,15 | świece.~Za stołem siedziało trzech oficerów schylonych nad
23 II,17 | Szczególnym trafem poległo trzech młodzieniaszków, Janów.
24 II,17 | rzekł ksiądz.~Klękli we trzech i zaczęli się modlić. Ale
25 II,18 | przed kwaterą. Mając ze sobą trzech żołnierzy, kazał jednemu
26 II,18 | na belce. Zostało tylko trzech, ale niebawem trzech nowych
27 II,18 | tylko trzech, ale niebawem trzech nowych weszło do stodoły.~-
28 II,18 | zostać - odrzekł jeden z trzech pierwszych żołnierzy - żeby
29 II,18 | przytomnością na złowrogie twarze trzech Kiemliczów oświecone żółtawymi
30 II,18 | pięcioma trudno by nam było we trzech, bo którykolwiek krzyk by
31 II,19 | moc. Kuklinowski nieżywy, trzech żołnierzy zabitych, a Kmicica
32 II,19 | Dopiero jakem zobaczył trupy trzech żołnierzy, prawda stanęła
33 II,19 | pochwalone imię Pańskie!... Od trzech dni mówią, iż mogą fortecę
34 II,20 | trzeci do dwu, czwarty do trzech, piąty do czterech i tak
35 II,21 | Millera, a tymczasem przyszło trzech szlachty, niejakich Kiemliczów,
36 II,23 | puścił konia w cwał, a za nim trzech jeźdźców pomknęło co tchu
37 II,24 | a tak wąską, że zaledwie trzech ludzi mogło jechać wedle
38 II,24 | pierwszej chwili, że to trzech wielkoludów napadło ich
39 II,24 | bez ratunku pod ciosami trzech olbrzymów. Próżno się złożą,
40 II,30 | uroczyście: więc duchowieństwo trzech obrządków, rajcy miejscy,
41 II,31 | uroczyście: więc duchowieństwo trzech obrządków, rajcy miejscy,
42 III,4 | pojedynczo, potem po dwóch, po trzech. Wszyscy stawali obok owego,
43 III,4 | zaś jechał na karku dwóch, trzech lub czterech, lecz krótko,
44 III,6 | miał na sobie dwóch lub trzech jeźdźców polskich, chłopak
45 III,6 | Kiep (powiada) na oko, że i trzech, zda się, nie zliczy, a
46 III,8 | o wymianie. Dam dwóch i trzech w razie potrzeby, bo nie
47 III,8 | Damy za niego choćby trzech znacznych oficerów.~- Pod
48 III,8 | się widzi, że mógłbym po trzech w każdą garść wziąść i póty
49 III,15| zwyczajnym czasie zaledwie trzech tęgich chłopów władnąć by
50 III,18| głowa statysty! Dwóch albo trzech konfidentów do tajemnicy
51 III,26| czterech innych pułkowników, trzech majorów, trzynastu rotmistrzów
52 III,26| rotmistrzów i dwudziestu trzech poruczników poszło w łyka.
53 III,27| morderczy. Po dwóch, po trzech Tatarów przebiegało jednemu
54 III,32| skarbniczek, w którym siedziało trzech mężów: pan Kmicic, pan Wołodyjowski
|