Tom, Rozdzial
1 I,7 | siekierach pamiętać!~- Wedle rozkazu!~Uczynił się ruch; mały
2 I,7 | rąbali tym zacieklej.~Z rozkazu pana Wołodyjowskiego pozatykano
3 I,12 | od dwóch miesięcy z jego rozkazu czyniono. Zaciągałem ja,
4 I,13 | A chorągiew?~- Wedle rozkazu.~- Pewni też to ludzie?~-
5 I,14 | rosieński wyjechał?~- Nie było rozkazu, żeby go wstrzymać.~- Zapomniałem! -
6 I,14 | dusi... Czekaj!~- Wedle rozkazu waszej książęcej mości.~-
7 I,17 | nie dawać, a że nie masz rozkazu, więc dawaj.~- Hę? - rzekł
8 I,17 | chcemy, byś nie usłuchał rozkazu!... byś hetmana opuścił
9 I,17 | buńczukiem dla większej powagi rozkazu. Kazałem go zaraz aresztować,
10 I,18 | rozkaz.~- Ale teraz nie masz rozkazu?~- Jużci, prawda.~- Twoja
11 I,18 | radziwiłłowscy ludzie, że z rozkazu hetmana wycięliśmy ten oddział
12 I,19 | radziwiłłowska chorągiew z jego rozkazu na nich uderzyła.~W tydzień
13 I,19 | głosząc, że to z naszego rozkazu czynią, z czego wielkie
14 I,19 | domysł zrobił, bez mojego rozkazu, a tak dobrze je usypał,
15 I,20 | ale przybyłem zarazem i z rozkazu księcia, który sam by się
16 I,24 | widzieć.~Pachołek usłuchał rozkazu, lecz nim wrócił z odpowiedzią,
17 I,25 | żołnierze tymczasem bez rozkazu ładowali wiuki i siodłali
18 I,25 | ustawać aż w lasach.~- Wedle rozkazu!~- Czterej inni nabić garłacze
19 I,25 | tchu w koniach!~- Wedle rozkazu! - rzekł Soroka.~- Jeśli
20 I,26 | trzeba stanąć!...~- Wedle rozkazu, panie komendancie.~Soroka
21 I,26 | dla Kmicica.~Dwóch ludzi z rozkazu Soroki stanęło z muszkietami
22 II,2 | mości Kiemlicz.~- Według rozkazu pana pułkownika - odparł
23 II,4 | nie dali sobie trzeci raz rozkazu powtórzyć i rzucili się
24 II,9 | posłuchasz królewskiego rozkazu."~Jechał więc dalej. Wyjechawszy
25 II,13 | klasztorze przygotowań. Wedle rozkazu księdza Kordeckiego nadciągnęli
26 II,15 | się przed jenerałem bez rozkazu.~Miller spojrzał w płachtę
27 II,15 | ustąpisz wobec pierwszego rozkazu króla jegomości albo pana
28 II,18 | w pysk wcisnąć.~- Wedle rozkazu! - rzekł stary. - Wasza
29 II,20 | oblężony?~- Stanie się wedle rozkazu.~- Nadbieży czas, że prawda
30 II,22 | cesarzowi do przechowania według rozkazu królewskiego oddać, do Lubowli
31 II,28 | funkcję powierzam.~- Wedle rozkazu! włos mu z głowy nie spadnie! -
32 II,34 | się jak struna.~- Wedle rozkazu!~- Tyś człek wierny i w
33 II,34 | ale nie o głodzie.~- Wedle rozkazu!~- Do Taurogów, na granicę
34 II,34 | łgarstwo psa godne!~- Wedle rozkazu!~- W oczy, powiedziałem,
35 II,34 | cię na pal wbiją.~- Wedle rozkazu!~- Byłbym posłał starego
36 II,36 | język w gębie i raz danego rozkazu nie cofam.~Jakoż nazajutrz
37 II,36 | pojedziem ni kroku dalej, nim rozkazu nie obaczę! - rzekł stanowczo
38 II,36 | rzekł stanowczo oficer.~- Rozkazu nie obaczysz, bo nie tobie
39 II,36 | owi zdradzili, iż tenor rozkazu wiedzą, chociażem im listu
40 II,40 | puszczę, który zresztą z rozkazu twego jako niewinne instrumentum
41 II,41 | wreszcie Kmicic.~- Wedle rozkazu! - odpowiedział żołnierz.~
42 II,41 | rzekł Kmicic.~- Wedle rozkazu! - ozwał się obok głos wachmistrza.~
43 II,42 | pojedziesz ze mną.~- Wedle rozkazu! - odpowiedział wachmistrz
44 III,8 | żołnierzy. Tu ci nikt bez rozkazu gęby nie otworzy. Szkoda
45 III,14| spytał.~- Jestem!~- Z rozkazu króla miłościwego masz waćpan
46 III,22| ani że książę nie wydał rozkazu, ażebyś pan mnie nie ostrzegał.~
47 III,26| litość umiał prosić, ten z rozkazu wodza był oszczędzany, ale
48 III,27| popasali za długo.~- Wedle rozkazu.~- A nie wysyłali jakich
49 III,28| kilkunastoletnich chłopaków, mieli z rozkazu pułkownika Rosy poucinane
50 III,29| pierwszej chwili dosiadły z rozkazu miecznika podjezdków, aby
51 III,30| wodzu szwedzkim, które wedle rozkazu oddaję.~Rzeczywiście Kmicic
52 III,32| Czuję, iż nie umrę!~- Wedle rozkazu! - odpowiedział stary żołnierz
53 III,32| Babinicz wojował?~- Nie było rozkazu - odrzekł żołnierz.~- A
54 III,32| Przez cały dzień rżnięto z rozkazu miecznika barany i woły,
|