Tom, Rozdzial
1 I,2 | on tedy teraz trzymając w obu rękach roztruchanik, uszniak,
2 I,5 | wdzięczna gosposia niosąc sama w obu rękach błyszczącą cynową
3 I,6 | którego imienia nikt po obu brzegach Laudy nie wymawiał
4 I,6 | między partyzantami stron obu, niby bez wiedzy patronów,
5 I,10 | rozchełstaną na piersiach; obu rękoma trzymał się za czuprynę
6 I,12 | jakoby u stóp jego leżące. Z obu stron głównego korpusu biegły
7 I,13 | Skrzetuski, który porwawszy się obu rękoma za włosy, począł
8 I,14 | Karol Gustaw gotów był sypać obu rękoma nagrody i zaszczyty
9 I,15 | tego zdrajcy! Bodaj was obu pomsta dosięgła!~- Opamiętaj
10 I,17 | Kowalski.~Nagle porwał się obu rękoma za głowę.~- I list
11 I,17 | tatarską modą, półksiężycem, z obu stron pola. Lecz widocznie
12 I,18 | by na niej zbierać, bo po obu stronach paliło się kilka
13 I,18 | silne płoty zamykały drogę z obu stron. Chwilami próbowali
14 I,20 | długie, wznosiły się po obu stronach właściwego dworu,
15 I,25 | Na progu izby chwycił się obu rękami za głowę i począł
16 II,8 | pukle peruki spadły mu po obu stronach ramion, szpada
17 II,14 | nadszedł, wziął pana Andrzeja obu rękoma za głowę, następnie
18 II,16 | powiesić!~Prowadzono tedy obu księży: ojca Błeszyńskiego
19 II,17 | ciemnej nocy nie strzelano z obu stron. Nagle pan Czarniecki
20 II,20 | rozpoczęła się wojna, w której obu stronom nie chodziło już
21 II,24 | nieludzkie wycie rozległo się po obu stronach parowu.~Na dole
22 II,24 | górze.~I w tej chwili po obu krawędziach skalistych ukazały
23 II,25 | kruka, w cienkich końcach po obu stronach ust opadający.
24 II,25 | prymas Leszczyński, dalej po obu stronach dygnitarze duchowni
25 II,26 | mości, żem się go chwycił obu rękoma i sercem, bom myślał,
26 II,32 | piersiach. Następnie chwycił się obu rękoma za skronie i biegając
27 II,41 | prochów i kul dostatek. Z obu stron Janowa, między brzeźniakami,
28 II,42 | ich znaczna, więc konie po obu stronach wzięły pęd największy
29 III,2 | niepodobny. Znam ja przecie obu panów hetmanów koronnych
30 III,4 | szwedzkich szeregach.~Jakoż z obu stron drogi poczęli się
31 III,4 | tylko mężem, i to na oczach obu wojsk miał się spotkać,
32 III,6 | ją w kłąb i przyciskając obu rękoma do piersi, począł
33 III,6 | trzymał jednak chorągiew obu rękoma przy piersiach.~Porwano
34 III,7 | wrócim, a fantazję kawalerską obu wodzom pokażem. Jak waszmościowie
35 III,7 | masz takiego drugiego w obu wojskach. Co mu do głupiego
36 III,8 | i czarnymi, wiszącymi po obu stronach głowy włosami.~-
37 III,9 | ustawił o sto kroków po obu stronach drogi przykazawszy,
38 III,9 | i drugim naczółku. Uwaga obu wojsk skupiła się na most,
39 III,12| trzymał długo, na oczach obu wojsk; milczał ciągle, jeno
40 III,13| trzymał długo, na oczach obu wojsk; milczał ciągle, jeno
41 III,14| zasłużył i sławę niezmierną u obu wojsk pozyskał.~Winszowali
42 III,20| Euksynu do Bałtyku, aż fale obu mórz drżały; to lud wierny,
43 III,21| żeby pan hetman Sapieha obu pogrążył!~- Że pogrąży,
44 III,22| szlacheckim, osłaniał dobra obu Radziwiłłów i porozumiewał
45 III,24| bardzo sztuczne podchody obu armii, które unikając wzajemnie
46 III,24| zażyłość pomiędzy nimi. Obu młodym pułkownikom markotno
47 III,25| bardzo sztuczne podchody obu armii, które unikając wzajemnie
48 III,25| zażyłość pomiędzy nimi. Obu młodym pułkownikom markotno
49 III,27| ogólne to jest mniemanie w obu wojskach. Powiadają też,
50 III,27| noże w wargach, ciągnęli obu rękoma za nogi poległych,
51 III,28| się za niego...~A tamta obu rękoma zakryła oczy.~- Nie...
52 III,29| chociaż nieregularny.~Więc z obu stron poczęło grzmieć to
53 III,29| utrudniały zarówno dla stron obu. Przy tym nieprzyjaciel
54 III,31| Pacunelach niewiasty, podloty obu płci i starcy orali, siali
|