Tom, Rozdzial
1 I,2 | podwórzu; oni zaś gonili je i każdą schwytaną odprowadzali do
2 I,4 | trzema Butrymami, a dostały każda po sto bitych talarów wiana
3 I,4 | rozterce wzrastała zarazem z każdą chwilą uraza i do pana Kmicica.~-
4 I,5 | odczuć jej oburzenia na każdą niesprawiedliwość, na każdą
5 I,5 | każdą niesprawiedliwość, na każdą bezecną swawolę. Jakże tu
6 I,8 | wracające z południowego udoju, każda ze skopkiem w ręku. Ujrzawszy
7 I,10 | podawano sobie z ust do ust każdą jego odpowiedź. Bliskość
8 I,10 | przelatywały z ust do ust. Lecz z każdą chwilą stawało się prawdopodobniejszym,
9 I,10 | rozprzężenie wzrastało z każdą chwilą; rozkazów nikt nie
10 I,12 | gotuje się na wojnę okrutną i każda pomoc mu miła... Kogoż więc
11 I,13 | ten zawód, jakiego doznaje każda uczciwa dusza na widok bezkarności
12 I,13 | Stawiałem chorągiew na nogi, każdą chwilę miałem zajętą, nie
13 I,13 | Zawsze on taki przed każdą wojną, że z własną duszą
14 I,14 | Waszej Ks. Mości; ale chociaż każda chwila zgubą mi grozi, nie
15 I,15 | gnić w tej piwnicy, gdy każda ręka ojczyźnie potrzebna?
16 I,16 | naukę i dwa razy pomyśli każda chorągiew, nim się na nas
17 I,17 | odległość zmniejszała się z każdą chwilą, bo przeciwny oddział
18 I,17 | światło i powiększało się z każdą chwilą.~- Łuna! - szeptano
19 I,19 | czerwona, stała się sinawa, a z każdą niemal godziną przybywało
20 I,20 | A co? - powtarzał za każdą przerwą pan Zagłoba.~List
21 I,22 | Uczta zaś posępniała z każdą chwilą. Obecnym wydawało
22 I,25 | a fantazja wracała mu z każdą chwilą i chęć przygód. Widział
23 II,1 | którego miał w ręku.~Z każdą chwilą rosło w Kmicicu poznanie,
24 II,2 | i rzeczy. Dla Kmicica z każdą chwilą stawał się uniżeńszy,
25 II,4 | strony laudańskiej słabł z każdą chwilą, bo odjął im serce
26 II,6 | porządek musi być. Wiem ja, co każda godność znaczy, i obaczycie,
27 II,13 | domostwa, wzmagał się z każdą chwilą. Wkrótce słupy czerwonego
28 II,14 | i nie ustępował, chociaż każda żyłka trzęsła się w nim
29 II,14 | była tak straszna!~- Nie każda kula zabija, inaczej by
30 II,17 | wybuchnąć. Zapał rósł z każdą chwilą, jakby ten zapach
31 II,17 | pokruszone w topieli, tak każda z tych szwedzkich fal odpływając
32 II,19 | trzy dni przedtem; taki każda bestia ma rozum, że naprzód
33 II,23 | nigdy nie było dosyć. I z każdą niemal godziną przypadał
34 II,23 | trzcin, on zaś kazał im za każdą po talarze dawać, chociaż
35 II,24 | naprzód.~A czas płynął i każda chwila dłużej mogła zgubę
36 II,27 | ludu. Siły króla rosły z każdą chwilą.~Naprzeciwko jego
37 II,35 | oczy śledziły niespokojnie każdą potrawę, a gdy mu przynoszono
38 II,37 | powstania, które wzmagało się z każdą chwilą, nie śmieli się wychylać
39 II,38 | powstania, które wzmagało się z każdą chwilą, nie śmieli się wychylać
40 III,2 | głowy, poniesie ze sobą każdą cnotliwą substancję. Ten
41 III,4 | ostatnia kupa zmniejszała się z każdą chwilą, gdyż ręce polskie
42 III,5 | kwaterze powiększał się z każdą chwilą.~- Wina! - zawołał
43 III,6 | kolisko zmniejszało się z każdą chwilą.~Jak gdy żniwiarze
44 III,8 | że mógłbym po trzech w każdą garść wziąść i póty łbami
45 III,16| się z siłą nieprzepartą. Każda chwila dnia była obrachowana
46 III,16| w którym rada się kąpie każda dusza stroskana. Pan miecznik
47 III,17| wzrok jego stawał się z każdą chwilą zimniejszy, a szpicrutą
48 III,18| jakowy jest w izbie, to każda świeca będzie ci się palić
49 III,27| przeniknąć do twarzy, szyi i każda wbija weń ostrze kłujące,
50 III,27| inne chorągwie dobiegają; każda za chwilę uderzy się o las
51 III,27| dzid, ale być może, że nie każda go przełamie, bo żadna nie
52 III,28| żył!~Na to Anusia: ~- Za każdą duszę modlić się wolno,
53 III,30| sprawnego wojska podobni.~Każda z tych chorągwi, przechodząc
54 III,31| wytchnienia we dnie i w nocy.~Każda grudka ziemi nasyciła się
|