Tom, Rozdzial
1 I,10 | te rozruchy. Niech jeno armaty zagrają, niech przyjdzie
2 I,10 | szlachtę kaliską. Polskie armaty poczęły grać w tejże chwili,
3 I,10 | Na wzgórzach zataczano armaty, podsypywano szańczyki,
4 I,10 | wetować, niechże idzie na armaty szwedzkie ku nam wymierzone,
5 I,15 | bunt szerzy się w wojsku. Armaty naprzeciw Węgrom zatoczone
6 I,15 | na koniec ozwały się i armaty. Suche uderzenia kul o ścianę
7 I,15 | w kąt nie zatłoczyli, bo armaty by ich w mig zniszczyły.
8 I,22 | dziedzińcu, od czasu do czasu armaty grzmiały, a żołnierstwu
9 II,2 | nadwornych, bez zamków i armaty zaszkodzić mogą. Póki mi
10 II,6 | Wiesiołowskiego jest zapisany, i te armaty jeszcze zeszłego roku z
11 II,9 | ich ręku zamki, fortece, armaty, prochy, muszkiety, a nam
12 II,13 | uszu oblężonych.~Ponieważ armaty klasztorne nie odezwały
13 II,14 | za piechotą, wlokły się armaty z paszczami odwróconymi
14 II,14 | przygotowania, sypali baterie pod armaty, napełniali kosze ziemią,
15 II,14 | dzień przyniósł klęskę.~Armaty klasztorne wyrządziły tak
16 II,15 | ROZDZIAŁ 15~Walka na armaty nie przeszkadzała wcale
17 II,15 | racji - pozostawały tylko armaty. Jednakże przez noc trwało
18 II,15 | odrzekł Kmicic. - Tędy armaty wtaczają i wojska wchodzą...
19 II,16 | kosze z ziemią, ustawiano armaty. Zuchwałe żołnierstwo podsuwało
20 II,17 | baszcie zgruchotano dwa koła u armaty, jedno działo uszkodzone
21 II,17 | straciło życie, koła od armaty zostały uszkodzone, resztę
22 II,17 | gdy prochy buchają w tyle armaty, bo wtedy wyrzucają kule
23 II,17 | że tam nikt przed wylotem armaty nie stoi, bo niezdrowo,
24 II,18 | potrafi dostać się do otworu armaty, która wznosiła się wysoko
25 II,18 | ręką chwycić się za otwór armaty. Przez chwilę zawisnął w
26 II,18 | zasunął kiszki w paszczę armaty.~- Naści, piesku, kiełbasy! -
27 II,19 | nieużytym mnichom niż kule i armaty. Niech zrozumieją, że chcemy
28 II,19 | jak owo rozsadzenie tej armaty. Odwagę i w nieprzyjacielu
29 II,19 | nie skleisz, panie hrabio, armaty, choćbyś sobie przypomniał;
30 II,40 | wzięli; straciliście wozy, armaty, kredensy. Wojsko, znużone,
31 III,3 | jeszcze dumniej głowę - bo mam armaty na murach!~Poselstwo było
32 III,4 | naprzód. Wozy łamały się, armaty grzęzły w topieli; szli
33 III,4 | drugi, lecz gdy zagrzmiały armaty, cofał wojska na boki, zostawując
34 III,4 | zniechęcenie.~Natomiast, gdzie armaty nadążyć nie mogły, a dzida
35 III,4 | belkowanie, po którym by i armaty mogły przechodzić. Oni zaś
36 III,4 | wojska. Nie mamy armat, a armaty przeciw nim grunt.~- Tedy
37 III,4 | Artylerzyści zataczali na gwałt armaty, więc i w pobliskich szeregach
38 III,5 | szykiem jak do boju; front armaty zasłaniały, tył wozy utaborowane,
39 III,6 | o świtaniu spędziły ich armaty. Pod Leżajskiem jeszcze
40 III,8 | temu, że wszędy piechota a armaty grunt, dopieroż one pochody
41 III,9 | odprzodkowywano na gwałt armaty. Wszystkie przygotowania,
42 III,9 | bezładny a rozpaczliwy opór, armaty umilkły. Bitwa przestała
43 III,9 | rzece, stały ostygłe już armaty, jedne poprzewracane przez
44 III,10| sprawiły nic, jeszcześmy armaty stracili. Gdyby więcej dział
45 III,15| zgodzili? - oto wówczas, gdyśmy armaty od Bernardynów na Stare
46 III,15| przychodzimy tu z gołą piersią na armaty, a jakaż nam za to nagroda?
47 III,18| drogę obierze, chociażby armaty, na nic! bo już nie zboczy.
48 III,22| w niej wszystko: armię, armaty, konie, tabor. Sześć tysięcy
49 III,26| załamał, uroniono tylko armaty, ale "ducha przewieziono
50 III,26| regiment - mostem! Tu huk, armaty grzmią... widzimy ich, gdy
51 III,27| krętanina. Staczano również armaty z wałów.~- Nie może inaczej
52 III,27| się krwią w jednej chwili, armaty poczęły grać na nowo, lecz
53 III,27| ustawiano na łeb na szyję armaty. Ani Bogusław, ani Waldek,
54 III,27| między innymi poczynają grać armaty. Już i inne chorągwie dobiegają;
|