Tom, Rozdzial
1 I,4 | Józwa Butrym. Ten, choć w sile wieku, nie miał bowiem więcej
2 I,4 | zostali; reszta, mężczyźni w sile wieku, ruszyli do Rosień.~
3 I,6 | mogły urągać prawu - byle siłę czuły za sobą.~Uciśnieni
4 I,7 | Lubicz nie forteca?~- W siłę, widać, ufa. Ludzi przy
5 I,10 | miał jeszcze na sześć lat siłę, a jednak mówiono o niebezpieczeństwie
6 I,10 | przyczyny, a rozejm trwa w całej sile. Jakżeby to podeptano przysięgi,
7 I,10 | za to w lewej miał taką siłę, że jednym zamachem odcinał
8 I,11 | się, co mogło, póki się siłę czuło w kościach.~Jeszcze
9 I,13 | mającemu jeszcze na sześć lat siłę, burzyły się serca, umysły
10 I,13 | bali, a gdzie dufając w siłę wystąpili, tam słuszne otrzymali
11 I,14 | lwa. Któż stawi opór tej sile niepohamowanej?~Z jednej
12 I,14 | Krzyż - bo czuję w sobie siłę i moc z nieba mi daną, bo
13 I,16 | pokazać Szwedom, że mamy siłę i nie ulękniemy się buntu.
14 I,17 | chorągwi i wytworzy poważną siłę, przeciwko której trudno
15 I,17 | Przyprowadzimy panu Sapieże większą siłę, z którą snadniej będzie
16 I,19 | Michała, zwiększając jego siłę, a zarazem przynosząc najrozmaitsze
17 I,20 | szlachty: jeden, człek w sile wieku, był pan Dowgird z
18 I,21 | oporne zaś wojska rosły w siłę i co dzień przybywało im
19 I,25 | a w rzeczy mając w ręku siłę, targowałbym się ze Szwedami.
20 II,2 | zdradzającej niezwykłą siłę i żwawość. Ruchy miał szybkie,
21 II,2 | sobie jakąś nadzwyczajną siłę i gotów był choćby w tej
22 II,5 | Zagłoba-w równej albo i lepszej sile. Nam się na niego nie porywać,
23 II,6 | zaczepiały i nie były w sile zaczepić kogokolwiek lub
24 II,12 | przez tysiące, czuł w sobie siłę za tysiące, i z tą siłą
25 II,14 | blanków i tracąc zupełnie siłę pozostał bez ruchu. Padł
26 II,17 | Poczęcia czary mniejszą siłę mieć będą, postanowili koniecznie
27 II,22 | ale jak trafisz na większą siłę w zasadzce czyhającą, to
28 II,23 | też już chodziły wieści o sile, jaką ze sobą prowadził,
29 II,25 | pod Tykocinem co dzień w siłę rośnie. Gorzeją już Szwedzi
30 II,25 | biły blaski.~Był to mąż w sile wieku, postawy wspaniałej.
31 II,32 | Szwedów i z każdym dniem w siłę rośnie.~Na koniec od niego
32 II,35 | swoim Zamościu: człek w sile wieku, wielce przystojny,
33 II,39 | za mury nie schronili, w sile nie będąc?~- Tykocin wzięty.~
34 II,40 | Lecz dzięki olbrzymiej sile i przytomności wychodził
35 II,42 | jakoby ludzie i konie mieli siłę gromów, a skrzydła burzy.~
36 III,9 | pomniejsze komendy i rośli w siłę, jak rzeka rośnie tym bardziej,
37 III,9 | razem stanęły pod Zawadą w sile znacznej i ochocie wielkiej.
38 III,9 | mimo siebie tak, aby całą siłę dobrze obejrzeć. Koń pod
39 III,9 | okrutna szła od nich, a tę siłę czuł w sobie pan kasztelan,
40 III,9 | jazda zdzierżyć mu w równej sile nie mogła. Więc pan Czarniecki
41 III,15| trwał tam jeszcze w całej sile i sądząc z gorączkowej palby
42 III,16| kolei Sakowicza, choć ten siłę miał tak olbrzymią, że karety,
43 III,17| stan swój nadzwyczajnej sile miłości i rozumował, że
44 III,19| krótkie, wszelką nieczystą siłę debilitujące.~- Skoro mamy
45 III,20| jako złą, ale niezwyciężoną siłę, której nikt nie sprosta.~
46 III,21| Bóg dał wielkość, dał mu i siłę do zniesienia ciężkich terminów,
47 III,24| brzegu.~- Książę całąli siłę wyprowadził?~- Piechotę
48 III,24| rzecz, bo łatwiej większej sile drogę zagrodzić niźli takiej
49 III,25| brzegu.~- Książę całąli siłę wyprowadził?~- Piechotę
50 III,25| rzecz, bo łatwiej większej sile drogę zagrodzić niźli takiej
51 III,27| Wołodyjowskiego posiadłszy, a siłę mając olbrzymią, gasił żywoty
52 III,28| żyła w lasach. Mężowie w sile wieku poszli z panem Wołodyjowskim
53 III,29| ufając zaś w niezwyciężoną siłę Babinicza i tajemnicy z
|