Tom, Rozdzial
1 I,1 | i omszały gąsiorek wina moc dającego. Dobrze było ze
2 I,4 | ogromnej i ciemnej. Zastali tu moc ludzi. Szlachta, siedząc
3 I,8 | tych krajów, które już pod moc nieprzyjacielską wpadły.
4 I,10 | wydawał na tej granicy w moc nieprzyjaciela.~Człowiek
5 I,11 | Rzeczpospolita wpadła w moc nieprzyjaciół, to przecie
6 I,14 | bo czuję w sobie siłę i moc z nieba mi daną, bo chcę
7 I,14 | doszła do potęgi i zgniotła moc krzyżacką? Oto gdy na jej
8 I,25 | dostałyby się z nim razem w moc konfederatów. Wypadek podobny
9 I,26 | się opamiętał, żem miał tę moc powiedzieć sobie: ciągnijże
10 II,1 | charakternikiem nieludzka moc. W oczach ci zginie albo
11 II,4 | która przed Szwedami pod moc elektorską się schroniła
12 II,5 | Rzędzian.~- No, to tam już moc szwedzka.~- Ba! Już o tej
13 II,13 | hańbą odstąpić musi, bo moc jego większa moc pokruszy,
14 II,13 | musi, bo moc jego większa moc pokruszy, złość jego złamie
15 II,13 | z jakowego wieże widać, moc diabelska nie może nic sprawić.
16 II,13 | wprawne okrutnie. Idzie moc jazdy... i blisko już są,
17 II,14 | się będą, ufni nie tylko w moc oręża, ale w świętość miejsca,
18 II,14 | okolicę, na całą tę ziemię moc bożą rozciągnąć.~Biła godzina
19 II,15 | przemian... To nie ludzka moc!~- Widziałem lepiej - mówił
20 II,17 | miejsce się broni, co za moc je podtrzymuje, w imię jakich
21 II,17 | ust żołnierzy: "Nie wasza moc, nie wasza potęga!"~Wśród
22 II,19 | wierzył, bo to nieludzka moc. Kuklinowski nieżywy, trzech
23 II,19 | postawił, więc wlałeś we mnie moc Twoją, i wiem to. Panie,
24 II,19 | mówił dalej:~- Bóg mi dał tę moc, lecz wy zdejmijcie strach
25 II,21 | uczciwość patrzeć umieją.~- Moc boska! - rzekła królowa -
26 II,22 | którzy w ziemską tylko moc wierzycie.~- Najjaśniejsza
27 II,28 | gdyby Radziwiłł mnie w swoją moc dostał, pewnie by z moją
28 II,30 | i Wołosi, i Rakuszanie, moc luda, moc wojska, moc odmiennych
29 II,30 | i Rakuszanie, moc luda, moc wojska, moc odmiennych twarzy,
30 II,30 | Rakuszanie, moc luda, moc wojska, moc odmiennych twarzy, moc strojów
31 II,30 | moc odmiennych twarzy, moc strojów dziwnych, barwnych,
32 II,30 | jaskrawych a rozmaitych, moc służby dworskiej: więc olbrzymich
33 II,31 | i Wołosi, i Rakuszanie, moc luda, moc wojska, moc odmiennych
34 II,31 | i Rakuszanie, moc luda, moc wojska, moc odmiennych twarzy,
35 II,31 | Rakuszanie, moc luda, moc wojska, moc odmiennych twarzy, moc strojów
36 II,31 | moc odmiennych twarzy, moc strojów dziwnych, barwnych,
37 II,31 | jaskrawych a rozmaitych, moc służby dworskiej: więc olbrzymich
38 II,34 | trudno byłoby tak wielką moc koni wyżywić. Co zaś do
39 II,36 | by odjechała, niż żeby w moc pana starosty wpadła. Jednakże
40 II,37 | zwłaszcza że niezmierną moc wozów ze sobą mając, utrudniali
41 II,38 | zwłaszcza że niezmierną moc wozów ze sobą mając, utrudniali
42 II,40 | Przywiózł on ze sobą listy i moc zawarcia pokoju.~Ów pan
43 III,1 | karkiem nam stanąć, nie ludzka moc!~- Stało się wedle tego,
44 III,6 | Chorągiew wzięta!... Trupa moc!~Czarniecki nie rzekłszy
45 III,8 | przed domem.~Ujrzeli tedy moc jenerałów i oficerów bardzo
46 III,11| Wola boska, nie ludzka moc! Nic to! (powiada) każdemu
47 III,23| Babinicza, bo czuła swoją moc i przychodziło jej do głowy,
48 III,24| to uda się drugi, dopóki moc nieprzyjacielska nie stopnieje.
49 III,25| to uda się drugi, dopóki moc nieprzyjacielska nie stopnieje.
50 III,27| wstępuje mu do duszy, że moc nadzwyczajna przejmuje jego
51 III,27| przejmuje jego członki, moc taka, przed którą w proch
52 III,27| gdy cała Litwa wpadła w moc hiperborejską, on jeden
53 III,31| usiłowań ugięła się wreszcie moc nieprzyjacielska.~I jako
|