Tom, Rozdzial
1 I,3 | jeszcze na czterech? Kto panów Wyzińskich, ojca i syna,
2 I,7 | iść, a po drugie, małoż to panów z dworskimi Kozakami się
3 I,10 | mnie wstyd wobec innych panów będzie, gdy sam się tu jako
4 I,10 | jaśnie wielmożnych mości panów, pójdę z małym pocztem do
5 I,10 | zaręczyć, pójdzie i ona śladem panów wojewodów.~- Wasza miłość
6 I,11 | się zgodzili... Ja, dwóch panów Skoraszewskich, pan Ciświcki
7 I,12 | Pełno tu zawsze szlachty i panów, a czasem aż z obcych krajów
8 I,12 | świetny orszak rycerstwa i panów w pysznych, różnobarwnych
9 I,12 | szczupaka dzierżysz. To mi pan z panów! Szczęść ci Boże, panie
10 I,12 | ogiery, siedziało dwóch panów wspaniałej postaci, ubranych
11 I,12 | krokiem, mając przy sobie panów Skrzetuskich i pana Wołodyjowskiego,
12 I,13 | porywczością.~Po czym spojrzał na panów Skrzetuskich, na Zagłobę
13 I,15 | dla mnie i dla obydwóch panów Skrzetuskich. Kto pierwszy
14 I,19 | którego połowę dóbr wszystkich panów szwedzkich kupić by można;
15 I,22 | rozkazywała, to od was, panów braci, zależy to zmienić.~-
16 I,25 | to miłościwy król nasz panów z was poczyni... Ja w tym!...
17 I,25 | i pan Oskierko, i dwóch panów Skrzetuskich: jeden ów zbarażczyk,
18 II,1 | Prawda jest! A siła tych panów?~- Jest stary pan i dwóch
19 II,1 | smolarni?~- Borowy królewski, panów krewny, który z nimi też
20 II,1 | wrócił.~- A goście jacy tu u panów nie bywali?~- Tu nikt nie
21 II,3 | znacznej nagrody. Łaska takich panów przyda się także, gdyby
22 II,4 | Oskierko, pan Kowalski, dwóch panów Skrzetuskich.~- Jakich Skrzetuskich? -
23 II,4 | pana Wołodyjowskiego, na panów Skrzetuskich, na chorągwie
24 II,5 | zaraz poprowadził do kwatery panów Skrzetuskich i pana Zagłoby.
25 II,8 | ustając się krygować:~- Panów żołnierzy więcej pojedynki
26 II,10 | poczty pańskie i szlacheckie, panów i szlachtę Szwedom służącą.
27 II,16 | służą. Tylu szlachty, tylu panów, hetmani... Co masz być
28 II,19 | waszmościowie, że żaden z panów polskich pułkowników nie
29 II,19 | uczynić.~- Stąd zapewne gniewy panów pułkowników. Powiadają,
30 II,19 | dlatego rzekł:~- Niech każdy z panów mówi szczerze, co myśli.
31 II,19 | Mam, pomimo wesołości tych panów, którzy mogliby swój humor
32 II,19 | zwyczajem i dla zagórskich panów miejsce gotowe?~- Nie dla
33 II,19 | Nie dla zagórskich to panów - odrzekł ksiądz Augustyn -
34 II,19 | święty Szczepan, imieniny panów Zamoyskich, ojca i syna,
35 II,21 | przepełnione od wojska, panów, szlachty, sług królewskich
36 II,24 | że prowadzą biskupów i panów pragnących się szwedzkiej
37 II,25 | czerwonych koletach; potem poczty panów różnych, już w Lubowli bawiących,
38 II,27 | powstała za przyczyną ichmość panów hetmanów, pana wojewody
39 II,27 | panie! Byli też u ichmość panów hetmanów deputaci z wojska
40 II,28 | w której zastali dwóch panów Skrzetuskich, pana Rocha
41 II,32 | stołu na wesołą chwilę i panów Skrzetuskich z nim razem,
42 III,2 | Jako nasz książę innych panów głową przenosił, tak i on
43 III,2 | niepodobny. Znam ja przecie obu panów hetmanów koronnych i pana
44 III,7 | nie niezgodą a zawiścią panów. Zali siłą nas zmogli, co?
45 III,8 | królewska mość prosi waszmość panów do swej kwatery, a że to
46 III,9 | zjechał do oddziału i rzekł do panów Skrzetuskich:~- Pognamy
47 III,11| owa uczta się odbędzie. Do panów Skrzetuskich, Kmicica, Zagłoby,
48 III,11| będzie na cześć ichmościów panów hetmanów koronnych i tak
49 III,23| Taurogach, a czy się boję panów Billewiczów, to się wkrótce
50 III,26| Radziwiłłów od pacholęcych lat, za panów ich swoich uważało, i na
51 III,27| ocenić.~Kmicic, ujrzawszy panów, przyspieszył kroku, a pan
52 III,27| jeden z najpotężniejszych panów w Rzeczypospolitej, on,
|